[ویکی فقه] هشام بن عبدالمک، بن مروان حکم، دهمین خلیفۀ اموی و هفتمین خلیفۀ مروانی (خلافت: ۱۰۵-۱۲۵) است.
وی از قبیلۀ قریش ، از اعراب عدنانی و از طایفۀ بنی امیه بود. پدرش عبدالملک بن مروان، پنجمین خلیفۀ اموی، و مادرش عایشه یا فاطمه، کنیه اش امّ هاشم، دختر هاشم بن اسماعیل مخزومی بود. نوشته اند که او زنی احمق بود و به همین علت، عبدالملک او را طلاق داد. در هنگام وفات پدرش او در دمشق به سر می برد و چهارده سال داشت. کنیۀ هشام، اباولید بود و چون چشمش لوچ بود، به هشام احول معروف شد. بنا بر نقل ابن حبیب ، او یکی از حولان قریش بود.
تولد
هشام در اوایل سال ۷۲ به دنیا آمد. مقریزی تولد او را در سال ۷۱ دانسته است، اما روایت اول اعتبار بیشتری دارد، زیرا گفته شده است که در سال ۷۲ عبدالملک مشغول جنگ با مصعب بن زبیر بود و چون مصعب کشته شد، خبر تولد هشام به عبدالملک رسید، به همین سبب او را منصور نامید، زیرا بدان فال نیک زده بود. هشام در مدینه به دنیا آمد. مقریزی زادگاه او را دمشق دانسته است، اما چون در هنگام ولادت او، پدر و مادرش از هم جدا شده بودند و مادرش درمیان خانوادۀ خود در مدینه به سر می برده، روایت اول معتبرتر است. مادرش او را، به نام پدر خود، هشام نامید و گفته شده است که عبدالملک اعتراض نکرد. بنا بر نقل قبصه بن ذؤیب، عبدالملک حدیثی جعلی از قول پدرش از رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم نقل کرد که هشام آسایش عرب است و پس از وی اعراب آسایشی نخواهند داشت.
زمان خلافت ولید
هشام در سال ۸۷ و در زمان خلافت برادرش، ولید ، از طرف او مأمور جنگ با رومیان شد و توانست قلعه های بولق، احزم، بولس و قمقم را بگشاید. در این حملات هزاران تن از رومیان کشته و زنان و فرزندانشان به اسارت گرفته شدند.
← سرودن قصیدۀ فرزدق
...
وی از قبیلۀ قریش ، از اعراب عدنانی و از طایفۀ بنی امیه بود. پدرش عبدالملک بن مروان، پنجمین خلیفۀ اموی، و مادرش عایشه یا فاطمه، کنیه اش امّ هاشم، دختر هاشم بن اسماعیل مخزومی بود. نوشته اند که او زنی احمق بود و به همین علت، عبدالملک او را طلاق داد. در هنگام وفات پدرش او در دمشق به سر می برد و چهارده سال داشت. کنیۀ هشام، اباولید بود و چون چشمش لوچ بود، به هشام احول معروف شد. بنا بر نقل ابن حبیب ، او یکی از حولان قریش بود.
تولد
هشام در اوایل سال ۷۲ به دنیا آمد. مقریزی تولد او را در سال ۷۱ دانسته است، اما روایت اول اعتبار بیشتری دارد، زیرا گفته شده است که در سال ۷۲ عبدالملک مشغول جنگ با مصعب بن زبیر بود و چون مصعب کشته شد، خبر تولد هشام به عبدالملک رسید، به همین سبب او را منصور نامید، زیرا بدان فال نیک زده بود. هشام در مدینه به دنیا آمد. مقریزی زادگاه او را دمشق دانسته است، اما چون در هنگام ولادت او، پدر و مادرش از هم جدا شده بودند و مادرش درمیان خانوادۀ خود در مدینه به سر می برده، روایت اول معتبرتر است. مادرش او را، به نام پدر خود، هشام نامید و گفته شده است که عبدالملک اعتراض نکرد. بنا بر نقل قبصه بن ذؤیب، عبدالملک حدیثی جعلی از قول پدرش از رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم نقل کرد که هشام آسایش عرب است و پس از وی اعراب آسایشی نخواهند داشت.
زمان خلافت ولید
هشام در سال ۸۷ و در زمان خلافت برادرش، ولید ، از طرف او مأمور جنگ با رومیان شد و توانست قلعه های بولق، احزم، بولس و قمقم را بگشاید. در این حملات هزاران تن از رومیان کشته و زنان و فرزندانشان به اسارت گرفته شدند.
← سرودن قصیدۀ فرزدق
...
wikifeqh: هشام_بن_عبدالملک