هریت بیچر استو

هریت الیزابت بیچر استو ( به انگلیسی: Harriet Beecher Stowe ) ( زادهٔ ۱۴ ژوئن ۱۸۱۱ کنتاکی – درگذشته ۱ ژوئیهٔ ۱۸۹۶ ) از نامی ترین نویسندگان ادبیات پایداری سیاهان و از هواداران فعال لغو بردگی در ایالات متحده آمریکا به شمار می رود.
هریت در خانواده ای مذهبی و تهی دست در روستای «لیچفیلد» ایالت کنتاکی آمریکا چشم به جهان گشود. پدرش مردی روحانی بود و هفت برادر و دو خواهر داشت. برادرانش همگی وارد خدمات مذهبی شدند و خواهر بزرگ ترش مدیر یک دبستان شد. وی نیز از ۱۳ سالگی در مدرسهٔ خواهرش به تدریس پرداخت.
هریت در ۲۱ سالگی به همراه خانواده اش به اوهایو سفر کرد و در آن جا نیز به تدریس مشغول شد. در ضمن به فراگیری زبان های ایتالیایی، فرانسوی و لاتین و آموزش نقاشی نیز پرداخت. وی در این سال ها از نزدیک شاهد زندگی سیاهان و ظلمی که بر آنان می رفت، بود. وضع برده داری در آن زمان تأثیر زیادی بر روحیه وی گذاشت و این امر باعث شد تا کتاب معروف کلبه عمو تام را به رشته تحریر درآورد و همین کتاب نیز باعث شهرت وی شد. هریت در سال ۱۸۳۶ با کشیشی به نام «کالوین استو» ازدواج کرد. آن ها زندگی را با فقر آغاز کردند و صاحب هفت فرزند شدند. او در زمان انتشار کتاب کلبه عمو تام زنی ۴۰ساله و گمنام بود که پس از انتشار کتابش، نویسنده ای مشهور شد. هریت پس از تألیف کلبهٔ عمو تام، کتاب های دیگری نیز نوشت؛ ولی هیچ کدام از آن ها به اندازهٔ این کتاب شهرت جهانی نیافت. پس از ۹ سال از انتشار کلبهٔ عمو تام و در سال ۱۸۶۱، جنگ داخلی آمریکا آغاز شد که سرانجام آن صدور فرمان لغو بردگی بود. آبراهام لینکلن دربارهٔ او گفت که این زن کوچک جنگی بزرگ را آغاز کرد. [ ۱]
• کلبه عمو تام ( ۱۸۵۲ )
• درد ( ۱۸۵۶ )
• خواستگاری کشیش ( ۱۸۵۹ )
• مروارید جزیره اور ( ۱۸۶۲ )
• آگنس دو سورنت ( ۱۸۶۲ )
• مردم شهر قدیم ( ۱۸۶۹ )
• زندگی در میان بیچارگان ( ۱۸۹۰ )
• خاطرات شیرین از سرزمین های بیگانه
• پیرمرد شهرنشین
• سرزمین صنوبرهای نوک تیز