هرتسفلد ارنست امیل

دانشنامه آزاد فارسی

هِرْتْسْفِلْد، ارْنِسْت اِمیل (۱۸۷۹ـ۱۹۴۸)(Herzfeld, Ernest Emil)
هِرْتْسْفِلْد، ارْنِسْت اِمیل
خاورشناس آلمانی. در دانشگاه های مونیخ و برلین درس خواند. از ۱۹۱۸ تا ۱۹۳۵ استاد جغرافیای تاریخی شرق و نیز زبان شناسی شرقی در دانشگاه برلین و از ۱۹۳۶ استاد آثار باستانی در بنیاد مطالعات عالی دانشگاه پرینستون بود. در ۱۹۰۳ به ایران سفر کرد و تقریباً تا پایان عمر بیشتر کار او خاک برداری و باستان شناسی مناطقی چون کردستان و لرستان (۱۹۰۵)، استانبول و هند (۱۹۰۸)، ترکیه و افغانستان (۱۹۱۶ و ۱۹۲۴) و عراق و سوریه بود. در ۱۹۲۸ چندماهی در مشهد مرغاب کاوش کرد. سرپرست گروه باستان شناسی مؤسسۀ شرقی دانشگاه شیکاگو در خاک برداری های تخت جمشید بود و آثار هنری فراوانی در آن جا کشف کرد. عضو انجمن پادشاهی آسیایی لندن و فرهنگستان عربی دمشق بود. از آثارش: پازارگاد (۱۹۰۸)؛ نقوش برجستۀ سنگی ایرانی در ۲ جلد (۱۹۱۰ـ۱۹۲۰)؛ حفاری های باستان شناسی در دجله و فرات در ۴ جلد (۱۹۱۰ـ۱۹۲۰)؛ حفاری های سامرا در ۶ جلد (۱۹۲۱ـ۱۹۴۸)؛ پایکولی در ۲ جلد (۱۹۲۴)؛ باستان شناسی ایران در ۳ جلد (۱۹۲۹)، کتیبه های ایران باستان (۱۹۳۸)؛ ایران در شرق باستان (۱۹۴۱)؛ زردشت و جهان او (۱۹۴۷).

پیشنهاد کاربران

بپرس