هدیه الاحباب

[ویکی شیعه] هدیه الاحباب (کتاب). هَدیةُ الْاَحْباب فی ذِکْر الْمَعْروفین بِالْکُنی وَ الْاَلْقاب وَ الْاَنْساب کتابی به زبان عربی نوشته شیخ عباس قمی (متوفای ۱۳۵۹ق). این اثر که گزیده ای از دو کتاب دیگر محدث قمی، یعنی «الفوائد الرضویه» و «غایة المنی» است، در شرح حال برخی از اصحاب پیامبر و ائمه و جمعی از دانشوران و شاعران شیعه و سنی که با کنیه یا لقب یا نسب معروف بوده، آمده است. او تلاش کرده تا خواننده را به صورت خلاصه با سرگذشت اشخاص آشنا سازد و در ضمن معرفی اشخاص، اشعار عربی و فارسی و نکات تاریخی و اجتماعی لطیفی هم ذکر کرده تا مخاطب دچار خستگی نگردد.
عباس بن محمد رضا القُمی (۱۲۹۴-۱۳۵۹ق) مشهور به شیخ عباس قمی و نیز محدّث قمی عالم شیعه قرن چهاردهم قمری است. او محدّث، مورخ و خطیب بود. مفاتیح الجنان، سفینة البحار و منتهی الآمال از مشهورترین تألیفات اوست. محدث قمی در سال ۱۳۵۹ ق در نجف درگذشت و در حرم علی بن ابیطالب (ع) دفن شد.
شیخ عباس قمی در مقدمه کتاب، رساله هدیة الاحباب را درباره معروفین به القاب و کُنی از علمای فریقین و اصحاب ائمه ذکر می کند که آن را از دو کتاب خویش، یعنی «غایه المُنی» و «الفواید الرضویه» انتخاب کرده و «هدیة الاحباب فی ذکر المعروفین بالکنی و الالقاب و الانساب» نام نهاده است.