هدایت استخوانی یا القای استخوانی ( به انگلیسی: Bone Conduction ) تکنولوژی است که بر پایه ارتعاشات از طریق استخوان جمجمه صدا را به گوش داخلی منتقل می سازد. از این تکنولوژی در عینک گوگل استفاده شده است.
افراد زمانی که صدای خود را ضبط می کنند و آن را پخش می کنند، با چیزی که خودشان می شنوند متفاوت است. چون سرعت انتقال و کیفیت انتقال صدا در هوا با استخوان تفاوت دارد در نتیجه فرد به کمک القای استخوانی صداهای زیر را به صورت کامل تری می شنود در نتیجه خروجی صدای فرد با صدایی که خودش می شنود متفاوت است.
تعدادی از ابزارهای کمک شنوایی به کمک این تکنولوژی صدا را به گوش داخلی انتقال می دهند تا عارضه های گوش بیرونی را جبران کنند. همچنین از این تکنیک برای ساخت میکروفون های القای استخوانی نیز استفاده می شود. در سال ۱۹۲۳ برای اولین بار این تکنیک معرفی شد.
مزیت لزوم کاربرد این تکنولوژی در گجت ها این است که به کاربر امکان شنیدن صداهای محیطی را بدهد و خطر تصادف یا موارد مشابه به خاطر نشنیدن صداهای محیطی کاربر را تهدیدنکند. [ ۱]
این تکنولوژی به در سه گروه از ابزارها کاربرد دارد:
• کاربرد در هدفون ها
• کاربرد در ابزارهای کمک شنوایی
• ابزارهای ارتباطات خاص مانند ایجاد ارتباط در زیر آب و در محیط های پرصدا و شلوغ
از مزایای این ابزار
• از شنیدن صداهای بیرونی جلوگیری نمی کند و اجازه شنیدن صداهای محیطی را به کاربر می دهد.
• شنیدن صدا در محیط های بسیار شلوغ
• قابل شنیدن صدا در صورتی که گوش کاملاً بسته شده باشد یا گوش بیرونی فرد مشکلی در روند شنوایی فرد ایجاد کرده باشد.
معایب این تکنولوژی به شرح زیر هستند:
• در بعضی از موارد این تکنولوژی با صدای استریو تداخل صوتی ایجاد می کند.
• برای تولید این صدا انرژی بیشتری نسبت به هدفون های معمولی نیاز است.
• پهنای باند صدا را کاهش می دهد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفافراد زمانی که صدای خود را ضبط می کنند و آن را پخش می کنند، با چیزی که خودشان می شنوند متفاوت است. چون سرعت انتقال و کیفیت انتقال صدا در هوا با استخوان تفاوت دارد در نتیجه فرد به کمک القای استخوانی صداهای زیر را به صورت کامل تری می شنود در نتیجه خروجی صدای فرد با صدایی که خودش می شنود متفاوت است.
تعدادی از ابزارهای کمک شنوایی به کمک این تکنولوژی صدا را به گوش داخلی انتقال می دهند تا عارضه های گوش بیرونی را جبران کنند. همچنین از این تکنیک برای ساخت میکروفون های القای استخوانی نیز استفاده می شود. در سال ۱۹۲۳ برای اولین بار این تکنیک معرفی شد.
مزیت لزوم کاربرد این تکنولوژی در گجت ها این است که به کاربر امکان شنیدن صداهای محیطی را بدهد و خطر تصادف یا موارد مشابه به خاطر نشنیدن صداهای محیطی کاربر را تهدیدنکند. [ ۱]
این تکنولوژی به در سه گروه از ابزارها کاربرد دارد:
• کاربرد در هدفون ها
• کاربرد در ابزارهای کمک شنوایی
• ابزارهای ارتباطات خاص مانند ایجاد ارتباط در زیر آب و در محیط های پرصدا و شلوغ
از مزایای این ابزار
• از شنیدن صداهای بیرونی جلوگیری نمی کند و اجازه شنیدن صداهای محیطی را به کاربر می دهد.
• شنیدن صدا در محیط های بسیار شلوغ
• قابل شنیدن صدا در صورتی که گوش کاملاً بسته شده باشد یا گوش بیرونی فرد مشکلی در روند شنوایی فرد ایجاد کرده باشد.
معایب این تکنولوژی به شرح زیر هستند:
• در بعضی از موارد این تکنولوژی با صدای استریو تداخل صوتی ایجاد می کند.
• برای تولید این صدا انرژی بیشتری نسبت به هدفون های معمولی نیاز است.
• پهنای باند صدا را کاهش می دهد.
wiki: هدایت استخوانی