هجرتین
لغت نامه دهخدا
- ذوالهجرتین ؛ آنکه به سوی حبشه و مدینه هجرت کرده باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ). کسی که در هر دو هجرت معروف در تاریخ اسلام یعنی هجرت به حبشه و هجرت به مدینه شرکت داشته است. رجوع به ذوالهجرتین و هجرتان شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید