هتک مسجد

[ویکی فقه] هتک احترام و اهانت کردن به مقدسات و محترمات دینی یعنی آنچه لزوم احترامش در دین امر بدیهی باشد. مانند مساجد که از گناهان کبیره و رذائل اخلاقی است.
هر مکانی که به نام مسجد به وسیله ی مسلمانی بنا شود، شیعه باشد یا از سایر فرقه های اسلامی، رعایت حرمت آن واجب و اهانت و هتک آن، مانند خراب کردن یا آلوده ساختن آن به نجاست، گناه کبیره ای است. نزد هر دینداری به طوری که نزدش بدیهی است که مسجد به حضرت آفریدگار نسبت دارد و ان المساجد لله و اهانت به آن اهانت به خدا است. ابو بصیر از حضرت صادق (علیه السّلام) پرسید: «عن ابی بصیر قال سئلت ابا عبدالله (علیه السّلام) عن العلة فی تعظیم المساجد فقال (علیه السّلام) انما امر بتعظیم المساجد لانها بیوت الله فی الارض؛ چرا امر شده به بزرگداشتن مساجد؟ حضرت فرمود: چون مساجد خانه های خداوند است در روی زمین.» مروی است که خداوند تبارک و تعالی فرموده است: «خانه های من در زمین، مساجد است. خوشا به بنده ای که در خانه اش وضو بگیرد و با طهارت مرا در خانه ام زیارت کند و جز این نیست که بر صاحب خانه لازم است، گرامی داشتن کسی که به زیارت او آمده. بشارت ده حرکت کنندگان در تاریکی های شب به سوی مساجد را به نور روشنی که به آنها در قیامت داده می شود.» علاوه بر اینکه بزرگی گناه هتک مساجد، نزد هر دین داری ارتکازی است، در قرآن مجید یکی از اقسام هتک که خراب کردن باشد، از بزرگترین مراتب ظلم شمرده شده است. «و من اظلم ممن منع مساجد الله ان یذکر فیها اسمه و سعی فی خرابها.»
احکام مسجد
در اینجا به ذکر چند حکم راجع به مسجد، بدون ذکر مدارک برای اختصار نقل می شود.
← تنجیس مسجد
۱. ↑ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، کتاب الصلوة، باب ۷، ج۵، ص۲۹۷.
...