هبهالرحمان

لغت نامه دهخدا

( هبةالرحمان ) هبةالرحمان. [ هَِ ب َ تُرْرَ ] ( اِخ ) ابن عبدالواحدبن ابی القاسم عبدالکریم بن هوازن القشیری نیشابوری ، مکنی به ابوالاسعد معروف به ابن قشیری. خطیب نیشابور بود. به سال 460 هَ. ق. به دنیا آمد. ابن عساکر و ابن سمعانی و دیگران از وی روایت کرده اند. ( از الاعلام زرکلی چ 2 ج 9 ص 55 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس