هبطه

لغت نامه دهخدا

( هبطة ) هبطة. [ هََ طَ ] ( ع اِ ) زمین هموار پست. ( منتهی الارب )( ناظم الاطباء ) ( معجم متن اللغة ) ( تاج العروس ). هم فی هبطة من الارض ؛ یعنی زمین پست هموار. زهدة. ( از اقرب الموارد ). || یک بار. مرة. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس