هاینریش هرتز

هاینریش رودلف هرتز یا هاینریش رودلف هرتس ( به آلمانی: Heinrich Rudolf Hertz ) ( ۲۲ فوریهٔ ۱۸۵۷ – ۱ ژانویهٔ ۱۸۹۴ ) فیزیک دان آلمانی بود. هرتز در شهر هامبورگ در آلمان به دنیا آمد. به خاطر او یکای هرتز در دستگاه بین المللی یکاها در نظر گرفته شده است. او نخستین کسی بود که وجود امواج الکترومغناطیسی را ثابت کرد.
پدرش گوستاو فردیناند هرتز ( دیوید گوستاو هرتز ) ( ۱۸۲۷–۱۹۱۴ ) ، که از یهودیت به مسیحیت تغییر دین داده بود، با یک بانوی مسیحی به نام آنا الیزابت پفِفِرکُرن ازدواج کرد. مادرش فرزند یک پزشک و پدرش در هامبورگ مشاور بود. او در زمانی که در هامبورگ به مدرسه می رفت، استعداد زیادی در زمینهٔ علم و یادگیری زبان های عربی و سانسکریت نشان داد. او در رشته های فیزیک و مهندسی در شهرهای برلین، مونیخ و درسدن ادامه تحصیل داد. در دانشگاه، او زیر نظر استادانی مانند هرمان فون هلمهولتز تحصیل کرد. در سال ۱۸۸۰ مدرک دکترا گرفت، ولی تا سال ۱۸۸۳، هنگامی که خود به استادیِ فیزیک نظری در دانشگاه کیل درآمد، دانشجوی هلمهولتز باقی ماند. در سال ۱۸۸۵ استاد دانشگاه کارلسروهه شد؛ جایی که امواج الکترومغناطیسی را کشف کرد.
او در سال ۱۸۹۲ به بیماری سرطان استخوان مبتلا شد و با اینکه چند بار عمل جراحی شد دست آخر در سن ۳۷ سالگی در گذشت. به افتخار او یکی از دهانه های آتشفشانی ماه را که در طرف دیگر آن است، به نام وی نامیدند.
هرتس همیشه علاقهٔ عمیقی به علم هواشناسی داشت، که شاید به خاطر ارتباط با ویلهلم فون بتسولد، استاد آزمایشگاه هرتز در دانشگاه صنعتی مونیخ، بوده باشد. به هر صورت، او خود کمک قابل توجهی در این زمینه نکرد به جز چند مورد که بیشتر جنبهٔ تفریحی داشت؛ به هلمهولتس در برلین کمک کرد که شامل تحقیقاتی در زمینهٔ تبخیر مایعات، و ساخت یک نوع جدید رطوبت سنج می شد.
او در ضمن تحقیقات بسیار خود به مبانی علومی رسید که خود یا آنها را نادیده گرفت یا نتایج را اشتباه اعلام کرد، ولی همین اکتشافاتی که او آنها را اشتباه قلمداد می کرد، بعدها از سوی دیگران توجیه شد و اکنون بسیار مهم تلقی می شوند؛ مانند سازوکار رادارها و امواج بی سیم و بسیاری دیگر. خود او در این زمینه گفته است: «من فکر نمی کنم که امواج بی سیمی که من کشف کردم هیچ استفادهٔ عملی داشته باشد. » در صورتی که ما امروزه استفادهٔ غیرقابل انکاری از این امواج می کنیم.