هانگول

هانگول ( به کره ای: 한글 ) الفبای بومی زبان کره ای و الفبای رسمی کره شمالی و کره جنوبی است که مجزا از نویسه های لوگوگرافیک هانجا می باشد. [ ۱]
هانگول یک الفبای آوایی است که متشکل از قطعات هجا است. هر قطعه متشکل از حداقل دو حرف از ۲۴ حروف هانگول، همراه با حداقل یکی از ۱۴ صامت ( همخوان ) و ۱۰ مصوت ( واکه ) است. این قطعات هجایی را می توان افقی از راست به چپ همچنین عمودی از بالا به پائین در ستون های از راست به چپ نوشت. در اصل، الفبای هانگول چندین علامت اضافه داشته است.
تا حدود سال ۱۴۴۳ میلادی زبان کره ای با سیستم نگارش چینی که آن را در کره ای هانجا ( 한자/漢字 ) ، معادل هَنزی یا خَنزی در چینی و کانجی در ژاپنی می نامند، نوشته می شد. امّا از آن سال سیستم نگارشی جدیدی به نام هانگول ( 한글 ) که مبتنی بر روش الفبائی است به وسیله شاه سِه جُونگ اختراع شد و اکنون این زبان با این نوع الفباء نوشته می شود. البته هنوز هم از علائم چینی یا همان هانجاها به صورت تشریفاتی یا در جهت اهداف تحقیقاتی ( تاریخی و ادبیات ) استفاده می شود.
اهمیت و شاید حتّی بشود گُفت قداست این خط ( هانگول ) در بین مردم کره به حدی است که در هر دو کره روزی که خط هانگول اختراع شد به نام روز هانگول ( در کره جنوبی به نام 한글날 و در روز ۹ اکتبر و در کره شمالی به نام조선글날/朝鮮글날 و در روز ۱۵ ژانویه ) تعطیل رسمی است و بدین منظور جشنواره های متعددی به خصوص در کره جنوبی برگزار می شود.