هانس ریشتر

هانس ریشتر ( به آلمانی: Hans Richter ) بازیکن فوتبال و مهاجم اهل آلمان شرقی بود که از سال ۱۹۸۲ میلادی عضو تیم ملی فوتبال آلمان شرقی بوده است. وی در ۱۵ بازی ملی حضور داشته و در بازی های ملی اش ۴ گل به ثمر رساند. هانس ریشتر آخرین بازی ملی خود را در سال ۱۹۸۷ میلادی انجام داد. [ ۱]

هانس ریشتر (رهبر ارکستر). هانس ریشتر ( آلمانی: Hans Richter؛ ۲ ژوئن ۱۸۴۳ – ۵ دسامبر ۱۹۱۶ ) که با نامِ یانوش ریشتر ( مجاری: János Richter ) موسیقی دان و رهبر ارکستر اهل اتریش - مجارستان بود.
پدر او یک رهبر ارکستر محلی و مادرش خوانندهٔ اپرا بود. هانس دانش آموختهٔ دانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی وین بود و ارتباط نزدیکی با ریشارد واگنر داشت؛ به نحوی که در سال ۱۸۷۶ میلادی، او نخستین رهبرِ ارکستری بود که نسخهٔ کاملِ حلقه نیبلونگ را در تالار اپرای بایرویت اجرا کرد.

هانس ریشتر (هنرمند). هانس ریشتر ( آلمانی: Hans Richter؛ ۶ آوریل ۱۸۸۸ – ۱ فوریهٔ ۱۹۷۶ ) یک نقاش، طراح گرافیک، هنرمند آوان - گارد، فیلم ساز تجربی، نویسنده و تهیه کننده فیلم اهل آلمان بود. [ ۱] وی بین سال های ۱۹۱۴ تا ۱۹۶۱ میلادی فعالیت می کرد.
نخستین مواجههٔ او با هنر نوگرا از طریق سوارکار آبی در سال ۱۹۱۲ بود و از سال ۱۹۱۴ با کوبیسم آشنا شد. او در سال ۱۹۱۶ میلادی و به دنبال جراحت در ارتش، از آنجا ترخیص و به زوریخ رفت و به جنبش دادائیسم پیوست. وی معتقد بود که وظیفهٔ هنرمند، مشارکت در فعالیت های سیاسی، حمایت از انقلاب و مبارزه با جنگ طلبی است و خودش یکی از دوپایه گذار «انجمن هنرمندان انقلابی» یا «هنرمندان بنیادگرا» ( فرانسوی: Artistes Radicaux ) در زوریخ بود. وی همچنین در سال ۱۹۲۰در جنبش هنری د استایل هلند مشارکت کرد.
وی مدعی بود که فیلمش ریتم ۲۱ ( ۱۹۲۱ ) نخستین پویانمایی انتزاعی ساخته شده در جهان بود که البته ادعای صحیحی نبود چرا که هنرمندان ایتالیایی مکتب آینده گرایی برونو کورا و آرنالدو جینا مابین سال های ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۳ میلادی[ ۲] [ ۳] و همچنین هنرمند هموطن او والتر روتمان در سال ۱۹۲۰ آثاری در آن زمینه ساخته بودند.
ریشتر در سال ۱۹۴۰ از سوئیس به ایالات متحده آمریکا رفت و در سیتی کالج نیویورک مشغول به تدریس شد. [ ۴] در طول اقامتش در نیویورک، دو فیلم بلند به نام های رویاهایی که با پول می توان خرید و ۸ در ۸: سونات شطرنج در ۸ موومان با همکاری ماکس ارنست، ژان کوکتو، پل بولز، الکساندر کالدر و مارسل دوشان ساخت که بخش هایی از آنها در خانهٔ ییلاقی اش در ساوت بوری، کنتیکت تصویربرداری شده بود. وی در سال ۱۹۵۷ فیلم «داداسکوپ» را ساخت که در آن آثارِ شعری و منثور ژان آرپ، مارسل دوشان، رائول هاوسمان و کورت شویترس توسط خودشان خوانده می شد. از دیگر فیلم های مشهور او می توان به ارواح قبل از صبحانه اشاره کرد.
ریشتر در سال ۱۹۵۸، مدتی را در ازکونا و کنتیکت گذارند و به هنر نقاشی پرداخت.
او در سال ۱۹۶۳ فیلم کوتاهی به نام «از سیرک تا ماه» دربارهٔ هنرمند آمریکایی الکساندر کالدر ساخت. [ ۵]
ریشتر مؤلف گزارش های دست اول از جنبش هنری - ادبی دادائیسم تحت عنوان «دادا: هنر و ضد - هنر» بود[ ۶] که حاوی دیدگاه های خودش دربارهٔ آثار هنری جنبشِ نوظهورِ نودادا است.
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون جایزه فیلم آلمان شده است.