هامْسون، کِنوت (۱۸۵۹ـ۱۹۵۲)(Hamsun, Knut)
هامْسون، کِنوت
(نام اصلی: کنوت پِدرسِن) رمان نویس نروژی. نخستین رمانش،گرسنگی (۱۸۹۰)، عمدتاً شرح حال خود اوست. برخی دیگر از کارهایش عبارت اند ازپان (۱۸۹۴) و رشد خاک (۱۹۱۷). هامسون، در میان نویسندگان متعدد اروپایی و امریکایی، اولین کسی بود که کوشید «بُعد ناخودآگاه روح» را تصویر کند. در ۱۹۲۰ جایزۀ نوبل ادبیات به او تعلق گرفت. نفرتش از سرمایه داری موجب شد که هوادار نازیسم شود و در ۱۹۴۶ به جرم همکاری با نازی ها به پرداخت جریمه محکوم شد. هامسون از نویسندگان «واقعگرا»ی سرشناسی چون هنریک ایبسن و بیورنستیرنه بیورنسون انتقاد می کرد و عقیده داشت که رویکردی ذهنی و غیرعقلانی ماهیّت واقعی فرد را آشکار می کند. هامسون در لوم، واقع در یوتونهِیم به دنیا آمد. بعد از سال ها کار و تلاش برای زنده ماندن در نروژ و ایالات متحد امریکا با رمان گرسنگی و معرفی مفهوم تازه ای از ادبیات در جهانِ ادبی پرآوازه شد. حمایتش از حزب نازی، زمانی که کشورش در اشغال آلمان بود (۱۹۴۰ـ۱۹۴۵)، به انزجار مردم از او و در نتیجه تلخ شدن سال های پایانی عمرش منجر شد؛ هامسون این وضعیت را در زندگی نامۀ خودنوشتش با نام بر گذرگاه های پُرعلف (۱۹۴۹) شرح می دهد. او را نویسنده ای نابغه دانسته اند که نفوذی عمیق بر سنت مدرن اروپایی گذاشته است. نخستین رمان هایش،رازها (اسرار) (۱۸۹۲) و پان (۱۸۹۴)، تصویرهایی جذاب از مردی است که با خود و جهان سرِ جنگ دارد، و احساسِ عمیق او را به طبیعت ـ به ویژه طبیعت زادگاهش، نورلاند ـ نشان می دهد. امروزه رشد خاک در مقایسه با دیگر آثارش اهمیت کمتری دارد. در رمان های بعدی خود، که مهم ترینشان سه گانۀ اوگوست (۱۹۲۷ـ۱۹۳۳) است، همان فرد سرگردان آثار اولیه اش را توصیف می کند که اکنون دیگر سالخورده و سرخورده است و عنصر انتقادی ـ اجتماعی قوی تری در آن ها دیده می شود.
هامْسون، کِنوت
(نام اصلی: کنوت پِدرسِن) رمان نویس نروژی. نخستین رمانش،گرسنگی (۱۸۹۰)، عمدتاً شرح حال خود اوست. برخی دیگر از کارهایش عبارت اند ازپان (۱۸۹۴) و رشد خاک (۱۹۱۷). هامسون، در میان نویسندگان متعدد اروپایی و امریکایی، اولین کسی بود که کوشید «بُعد ناخودآگاه روح» را تصویر کند. در ۱۹۲۰ جایزۀ نوبل ادبیات به او تعلق گرفت. نفرتش از سرمایه داری موجب شد که هوادار نازیسم شود و در ۱۹۴۶ به جرم همکاری با نازی ها به پرداخت جریمه محکوم شد. هامسون از نویسندگان «واقعگرا»ی سرشناسی چون هنریک ایبسن و بیورنستیرنه بیورنسون انتقاد می کرد و عقیده داشت که رویکردی ذهنی و غیرعقلانی ماهیّت واقعی فرد را آشکار می کند. هامسون در لوم، واقع در یوتونهِیم به دنیا آمد. بعد از سال ها کار و تلاش برای زنده ماندن در نروژ و ایالات متحد امریکا با رمان گرسنگی و معرفی مفهوم تازه ای از ادبیات در جهانِ ادبی پرآوازه شد. حمایتش از حزب نازی، زمانی که کشورش در اشغال آلمان بود (۱۹۴۰ـ۱۹۴۵)، به انزجار مردم از او و در نتیجه تلخ شدن سال های پایانی عمرش منجر شد؛ هامسون این وضعیت را در زندگی نامۀ خودنوشتش با نام بر گذرگاه های پُرعلف (۱۹۴۹) شرح می دهد. او را نویسنده ای نابغه دانسته اند که نفوذی عمیق بر سنت مدرن اروپایی گذاشته است. نخستین رمان هایش،رازها (اسرار) (۱۸۹۲) و پان (۱۸۹۴)، تصویرهایی جذاب از مردی است که با خود و جهان سرِ جنگ دارد، و احساسِ عمیق او را به طبیعت ـ به ویژه طبیعت زادگاهش، نورلاند ـ نشان می دهد. امروزه رشد خاک در مقایسه با دیگر آثارش اهمیت کمتری دارد. در رمان های بعدی خود، که مهم ترینشان سه گانۀ اوگوست (۱۹۲۷ـ۱۹۳۳) است، همان فرد سرگردان آثار اولیه اش را توصیف می کند که اکنون دیگر سالخورده و سرخورده است و عنصر انتقادی ـ اجتماعی قوی تری در آن ها دیده می شود.
wikijoo: هامسون،_کنوت_(۱۸۵۹ـ۱۹۵۲)