هاشمی رفسنجانی اکبر

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] اکبر هاشمی رفسنجانی، روحانی و سیاستمدار، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس اسبق مجلس خبرگان رهبری، نخستین رئیس مجلس شورای اسلامی و چهارمین رئیس جمهور در دو دوره پیاپی بین سال های 1368 تا 1376 و به عنوان یکی از پرنفوذترین شخصیت های سیاسی جمهوری اسلامی ایران.
در سال 1313ش، در شهر سوق از توابع رفسنجان در خانواده ای روحانی متولد شد.
ایشان خود در این باره می گوید:
من در سن پنج سالگی به همراه برادرم حاج قاسم که دو سال از من بزرگ تر بود، تحصیل را شروع کردم. آنچه در مکتب خانه به ما می آموختند، همان کتاب های مدرسه رسمی بود، به اضافه قرآن و چیزهایی مثل گلستان، نصاب و... از هفت سالگی علاوه بر مکتب، از معلومات پدر (حاج میرزا علی هاشمی بهرمانی) نیز استفاده کردم. رفته رفته مکتب خانه نمی توانست جواب گوی نیاز ما باشد. چهارده ساله بودم که به پیشنهاد پسرعمویم، محمد، تصمیم گرفتیم که همراه کاروان جهت تحصیل علوم دینی به قم سفر کنیم»
ایشان بعد از هجرت به شهر قم بعد از گذراندن دروس مقدمات و سطح با حضور در دروس خارج فقه و اصول به درجه رفیع اجتهاد نایل آمد.

دانشنامه آزاد فارسی

هاشمی رفسنجانی، اکبر (۳ شهریور ۱۳۱۳ش رفسنجان– ۱۹ دی ۱۳۹۵تهران)
هاشمی رفسنجانی، اکبر
رجل سیاسی ایرانی، عضو شورای انقلاب، رئیس جمهور و رئیس مجلس شورای اسلامی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، و رئیس مجلس خبرگان رهبری. پس از آموزش های ابتدایی، به قم رفت و به تحصیل علوم دینی پرداخت. در جوانی به سلک یاران امام خمینی (ره) درآمد و مبارزات خود را با رهبری ایشان علیه رژیم پهلوی آغاز کرد. هم زمان با تحصیل در حوزه، در مساجد و مراکز فرهنگی تهران و شهرهای مختلف به ایراد سخنرانی و افشاگری علیه رژیم پرداخت و بارها بازداشت، زندانی و شکنجه شد. وی با اغلب گروه های سیاسی و مبارزان داخلی و خارجی رابطه داشت، و در دهۀ ۱۳۵۰ش به مبارزان مذهبی کمک مالی می رساند. در ۱۳۵۴ بار دیگر دستگیر و به حبس طولانی مدت محکوم شد. در زندان به همراه آیت الله منتظری، اساسنامۀ تشکیل جامعۀ روحانیت مبارز را تهیه کرد. با اوج گیری انقلاب اسلامی، در پاییز ۱۳۵۷ از زندان رهایی یافت و بلافاصله به عضویت شورای انقلاب اسلامی برگزیده شد. پس از پیروزی انقلاب، به همراه آیات بهشتی، باهنر، خامنه ای و موسوی اردبیلی حزب جمهوری اسلامی را تأسیس کرد و اندکی بعد به نمایندگی شورای انقلاب در وزارت کشور منصوب شد. سپس، با کنار رفتن دولت موقت، سرپرستی وزارت کشور را به عهده گرفت. در ۱۳۵۸ توسط اعضای گروه تروریستی فرقان مورد سوء قصد قرار گرفت، اما جان سالم به در برد. با افتتاح نخستین دورۀ مجلس شورای اسلامی در اردیبهشت ۱۳۵۹، به ریاست مجلس برگزیده شد (تا ۱۳۶۷). در ۱۳۶۷ از سوی امام خمینی (ره) به عضویت شورای بازنگری قانون اساسی درآمد. این شورا پست نخست وزیری را حذف و اختیارات آن را به رئیس جمهور تفویض کرد. پس از ارتحال امام و انتخاب آیت الله خامنه ای، رئیس جمهور وقت، به رهبری انقلاب، هاشمی با رأی مردم به ریاست جمهوری رسید. پس از جنگ عراق علیه ایران، وی با تشکیل کابینه ای با هدف بازسازی و سازندگی کشور، طی هشت سال تغییراتی اساسی در مشی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور پدید آورد. وی در ۱۳۷۶ جای خود را در ریاست جمهوری به سیّد محمد خاتمی داد، و خود به ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام برگزیده شد و حوزۀ فعالیت و قدرت این مجمع را وسیع تر کرد. هاشمی در سال دوم دورۀ اصلاحات (۱۳۷۷ـ۱۳۷۸) با انتقاد جمعی از روزنامه نگاران و فعالان سیاسی موسوم به چپ سیاسی روبه رو شد که به استعفای او در انتخابات مجلس ششم انجامید. پس از پایان دورۀ اصلاحات خاتمی، وی بار دیگر به صحنۀ انتخابات ریاست جمهوری بازگشت، اما این بار عرصه را به رقیبش محمود احمدی نژاد واگذار کرد. هاشمی در ۱۳۸۵ با رأی مردم تهران به مجلس خبرگان رهبری راه یافت، و در شهریور ۱۳۸۶، پس از درگذشت آیت الله مشکینی، به ریاست این مجلس انتخاب شد. ازجمله آثار اوست: ترجمۀ سرگذشت فلسطین یا کارنامۀ سیاه استعمار (اثر اکرم زعتیر)؛ امیرکبیر یا قهرمان مبارزه با استعمار؛ تفسیر راهنما؛ دوران مبارزه؛ جهان در عصر بعثت. خاطرات و یادداشت های روزانۀ وی نیز که از ۱۳۵۸ در حال انتشار است، از اسناد مهم دورۀ انقلاب اسلامی به شمار می رود.

پیشنهاد کاربران

بپرس