هارپس

جستجوگر سرعت شعاعی سیارات با دقت بالا ( HARPS ) یک طیف نگار با دقت بالا از نوع echelle است که در سال ۲۰۰۲ روی تلسکوپ ۳٫۶ متری در رصدخانهٔ لاسیا در شیلی نصب شد. نخستین نور در فوریهٔ ۲۰۰۳ به دست آمد. HARPS بیش از ۱۳۰ سیارهٔ غیر خورشیدی را کشف کرده است که نخستین آن در سال ۲۰۰۴ بود. این جستجوگر سیارات غیر خورشیدی از موفق ترین ابزارها در کشف سیارات غیر خورشیدی مانند رصدخانهٔ فضایی کپلر است. این نسل دوم از طیف سنج های اندازه گیری دقیق شعاعی سرعت بود و بر اساس تجربهٔ طیف سنج های آلودی و کورالی ساخته شد. [ ۱]
HARPS به صورت میانگبن می تواند با دقت ۰٫۹۷ متر بر ثانیه ( ۳٫۵ کیلومتر / ساعت ) سرعت شعاعی ستارگان را اندازه گیری کند، همچنین[ ۲] با دقت مؤثر از مرتبهٔ 30 cm s −1، [ ۳] آن را به یکی از معدود ابزارها در سراسر جهان با چنین دقتی در اندازه گیری سرعت شعاعی ستارگان مبدل می کند. [ ۴] این به دلیل طراحی است که در آن ستارهٔ هدف و یک طیف مرجع از لامپ توریم به طور همزمان با استفاده از دو فید فیبر نوری مشابه و همچنین توجه دقیق به ثبات مکانیکی مشاهده می شود: دستگاه در یک مخزن خلاء قرار دارد که تحت کنترل دما است در حدود ۰٫۰۱ کلوین. [ ۵] دقت و حساسیت دستگاه به گونه ای است که به طور تصادفی بهترین اندازه گیری های موجود در طیف توریم را تولید می کند. [ ۴] تشخیص سیاره در بعضی موارد توسط لرزه های ستاره ای دیده می شود و نه محدودیت های دستگاه. [ ۶]
محقق اصلی HARPS میشل مایور که همراه با دیدیه کلاز و Stéphane Udry از این ابزار برای توصیف سامانهٔ سیاره ای Gliese 581 استفاده کرده است، که یکی از کوچک ترین ابرزمین های شناخته شده در حال چرخش به دور ستاره ای عادی و دو ابرزمین در منطقهٔ قابل سکونت ستاره است. [ ۷]
ابتدا برای بررسی یک هزار ستاره مورد استفاده قرار گرفت. [ نیازمند منبع]
از اکتبر ۲۰۱۲ طیف سنج هارپ دقیقاً برای تشخیص یک ردهٔ نو از سیارات است: زمین های فوق العاده قابل سکونت. این حساسیت از شبیه سازی سیگنال های ذاتی ستارگان و مشاهدات واقعی سیستم های سیاره ای انتظار می رود. در حال حاضر، HARPS می تواند تنها در اطراف ستاره های کم جرم فوق العاده زمین قابل سکونت را تشخیص دهد، زیرا این ها بیشتر تحت تأثیر کشش گرانشی از سیارات قرار دارند و مناطق قابل سکونت نزدیک به ستارهٔ میزبان دارند. [ ۸]