هارپاگون

هارپاگون ( به فرانسوی: Harpagon ) نام مشهورترین شخصیت نمایشی ژان باتیست پوکلن متخلص به مولیر، نویسنده فرانسوی در کمدی خسیس است. هارپاگون شخصیت خسیسی است که مولیر با آفریدن وی خست را به بهترین وجهی تجسم بخشیده است. لئامت و صرفه جویی وی از چیزهای جزئی، خشونتش برای برتری، و ترسش از اینکه مبادا فریبش بدهند و لختش کنند خنده آور است. از طرف دیگر شخص نفرت انگیز و تأثرآوری می باشد، زیرا که وظایف پدری و تمام مهر و محبت خانوادگی را قربانی خستش می کند. مولیر برای بهتر نشان دادن و برجسته کردن خودپرستی و سودجویی هارپاگون وی را عاشق می کند، اما این عشق پیرانه نمایشی از خست است و جز آن چیزی نیست. [ ۱]
«هارپاگون» که نوکیسهٔ خسیس و رباخواری است، به دختر جوانی که ندیده است و نمی شناسد و «ماریان» نام دارد دل می بازد. در عین حال می خواهد که دختر خودش «الیز» را بدون جهیز به ازدواج اصیل زادهٔ پیر و ثروتمندی درآورد. اما پسرش، «کلئانت»، که «ماریان» را دوست می دارد، با «والر»، برادر «ماریان»، که عاشق «الیز» است و به همین سبب پیشکار «هارپاگون» شده، هم دست می شود. «لافلش» نوکر «کلئانت» جعبه ای را که هارپاگون ده هزار سکه در آن مخفی کرده است می دزدد. این پول را به شرطی به «هارپاگون» پس می دهد که از ازدواج با «ماریان» منصرف شود. در پایان نمایش نامه «ماریان» با «کلئانت» و «الیز» با «والر» ازدواج می کنند. [ ۲]