نیکولای میخائیلویچ یادرینتسف ( روسی: Николай Михайлович Ядринцев; زاده ۱۸ اکتبر، ۱۸۴۲ در امسک – درگذشته ۷ ژوئن ۱۸۹۴ بارنائول ) متشخص روسی و کاشف و باستان شناس و ترک شناس روسی بود. اکتشافات وی شامل سنگ نبشته اورخون، و پایتخت چنگیز خان و قراقروم و اردو بالیغ ( Ordu - Baliq ) پایتخت خانات اویغور بود. او همچنین یکی از بنیان گذاران آرمان تجزیه طلبی در سیبری بود. [ ۱]
نیکولای یادرینتسف در یک خانواده تاجر در شهر امسک متولد شد. پس از پایان تحصیلات در ورزشگاه تومسک او در دانشگاه پترزبورگ به تحصیل پرداخت. او فعالیت های اجتماعی خود را در سال ۱۸۶۰ با دوست و همسرش پوتانین و گروهی از محصلان دیگر سیبری به صورت سازمان یافته شروع کرد. بسیاری از اعضای آن گروه نویسندگان و دانشمندان آینده و برجسته روسیه شدند. جنبش اجتماعی سال ۱۸۶۰ باعث جذب اهالی دیگر سیبری به فعالیت های آن ها شد. آن ها به ایجاد ارتباط با انقلابیون دموکرات و خواندن ادبیات ممنوع و شرکت در شورش دانشجویی پرداختند که منجر به دستگیری آن ها شد.
این گروه از تجزیه طلبان سیبری احساس خطر دولت از خود را برانگیختند و آن ها در سال ۱۸۶۵ دستگیر شدند. در طی تحقیقات یادرینتسف سه سال را در زندان امسک محبوس بود. در سال ۱۸۶۸ «تجزیه طلبان سیبری» محکوم به کار اجباری و تبعید شدند. او به کجنس در منطقه آرخانگلسک فرستاده شد، جایی که او پنج سال در تبعید ( ۱۸۶۸–۱۸۷۳ ) بود و بی امان مشغول به آموزش خود در مطالعه تاریخ سیبری و اصول تجزیه طلبی سیبری بود. آنجا او با آثار کارل مارکس آشنا شد هر چند او مارکسیست نشد ولی بسیاری از نظریه های او را قبول کرد.
یادرینتسف در سال ۱۸۸۹ تحت قرارداد با تشکیلات جامعه جغرافیایی روسیه به مغولستان سفر کرد، جایی که او محل شهرهای به جای مانده از اوایل قرون وسطی و پایتخت باستانی مغولی در قراقروم را شناسایی کرد.
در تنگه کوشو سایدام ( Kosho - Tsaidam ) واقع در دره رودخانه اورخون یادرینتسف دو کتیبه به خط ترکی باستان متعلق به قرون شش و هشت میلادی کشف کرد. نوشته های این کتیبه ها بعداً توسط دانشمند دانمارکی ویلهلم تومسن ( W. Tomsen. ) رمزگشایی شدند. این اکتشافات برای یادرینتسف شهرت جهانی آورد و او تبدیل به یکی از بزرگترین جذبه های علمی قرن ۱۹ شد. او بلافاصله در سال ۱۸۹۱ یک گروه پیگیری اورخون جمع نمود که شامل اعضایی اعزامی از آکادمی علوم روسیه با مشارکت یادرینتسف و با رهبری یک آکادمیسین و ترک شناس معروف به اسم واسیلی رادولف ( W. W. Radloff ) بود. گروه اکتشاف اروخون آثار بیشتری به خط ترکی باستان از یادبودهای خاقانهای ترک و دیگر اشراف یافتند. نتایج حاصل از این سفر در مجموعه «اطلس آثار باستانی مغولی» و در یک مجموعه خاص از آثار اورخون ( ۱۸۹۲ ) . توسط رادولف منتشر شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنیکولای یادرینتسف در یک خانواده تاجر در شهر امسک متولد شد. پس از پایان تحصیلات در ورزشگاه تومسک او در دانشگاه پترزبورگ به تحصیل پرداخت. او فعالیت های اجتماعی خود را در سال ۱۸۶۰ با دوست و همسرش پوتانین و گروهی از محصلان دیگر سیبری به صورت سازمان یافته شروع کرد. بسیاری از اعضای آن گروه نویسندگان و دانشمندان آینده و برجسته روسیه شدند. جنبش اجتماعی سال ۱۸۶۰ باعث جذب اهالی دیگر سیبری به فعالیت های آن ها شد. آن ها به ایجاد ارتباط با انقلابیون دموکرات و خواندن ادبیات ممنوع و شرکت در شورش دانشجویی پرداختند که منجر به دستگیری آن ها شد.
این گروه از تجزیه طلبان سیبری احساس خطر دولت از خود را برانگیختند و آن ها در سال ۱۸۶۵ دستگیر شدند. در طی تحقیقات یادرینتسف سه سال را در زندان امسک محبوس بود. در سال ۱۸۶۸ «تجزیه طلبان سیبری» محکوم به کار اجباری و تبعید شدند. او به کجنس در منطقه آرخانگلسک فرستاده شد، جایی که او پنج سال در تبعید ( ۱۸۶۸–۱۸۷۳ ) بود و بی امان مشغول به آموزش خود در مطالعه تاریخ سیبری و اصول تجزیه طلبی سیبری بود. آنجا او با آثار کارل مارکس آشنا شد هر چند او مارکسیست نشد ولی بسیاری از نظریه های او را قبول کرد.
یادرینتسف در سال ۱۸۸۹ تحت قرارداد با تشکیلات جامعه جغرافیایی روسیه به مغولستان سفر کرد، جایی که او محل شهرهای به جای مانده از اوایل قرون وسطی و پایتخت باستانی مغولی در قراقروم را شناسایی کرد.
در تنگه کوشو سایدام ( Kosho - Tsaidam ) واقع در دره رودخانه اورخون یادرینتسف دو کتیبه به خط ترکی باستان متعلق به قرون شش و هشت میلادی کشف کرد. نوشته های این کتیبه ها بعداً توسط دانشمند دانمارکی ویلهلم تومسن ( W. Tomsen. ) رمزگشایی شدند. این اکتشافات برای یادرینتسف شهرت جهانی آورد و او تبدیل به یکی از بزرگترین جذبه های علمی قرن ۱۹ شد. او بلافاصله در سال ۱۸۹۱ یک گروه پیگیری اورخون جمع نمود که شامل اعضایی اعزامی از آکادمی علوم روسیه با مشارکت یادرینتسف و با رهبری یک آکادمیسین و ترک شناس معروف به اسم واسیلی رادولف ( W. W. Radloff ) بود. گروه اکتشاف اروخون آثار بیشتری به خط ترکی باستان از یادبودهای خاقانهای ترک و دیگر اشراف یافتند. نتایج حاصل از این سفر در مجموعه «اطلس آثار باستانی مغولی» و در یک مجموعه خاص از آثار اورخون ( ۱۸۹۲ ) . توسط رادولف منتشر شد.
wiki: نیکولای یادرینتسف