نینگ شیا با نام رسمی منطقه خودمختار هوئی نینگ شیا نام استانی خودمختار در حوضه بالایی رود زرد و در شمال غرب چین است و شهر یینچوان مرکز این استان است. استان نینگ شیا در گذشته گذرگاه مهم بازرگانی شرق به غرب بوده و به عنوان یک منطقه مهم در مسیر رودخانه زرد در تاریخ دارای فرهنگ و تمدن کهن می باشد. این استان تنها شست و شش هزار کیلومتر مربع مساحت دارد که یکی از کوچکترین استانهای چین است. این استان در ابتدا در سال ۱۹۵۴ میلادی در استان گانسو ادغام شد ولی پس از آن در سال ۱۹۵۸ میلادی به عنوان منطقه ای خودمختار تحت رهبری مردمان هوئی شناخته شد. این استان اکنون با استان های شاآنشی در شرق، گانسو در جنوب و غرب و مغولستان داخلی در شمال هم مرز است. [ ۲] [ ۳] [ ۴]
این استان به همراه مناطق اطراف آن در قرن سوم پیش از میلاد قسمتی از دودمان چین بوده است. همچنین در طی سالیان، دودمان هان و دودمان تانگ شهرهایی را در این منطقه بنا کردند. در قرن یازدهم میلادی مردمان تانگوت امپراتوری شیای غربی را در این منطقه بنا کردند که وسعت این امپراتوری تقریباً هم اندازه وسعت این استان بود؛ اما چنگیزخان در اوایل قرن سیزدهم با تسخیر این منطقه، آن را تحت فرمانروایی مغولان درآورد. بعدها گروهی از ترکان نیز از غرب به این منطقه کوچیدند. این ناحیه همچنین یکی از قطب های شورش دانگان در چین بود. [ ۴]
اکوسیستم موجود در نینگ شیا یکی از یگانه اکوسیستم هایی در دنیاست که مورد بررسی و مطالعه دقیق قرار گرفته است.
آب وهوای این منطقه نسبتاً خشک و نیمه بیابانی است و میانگین بارش سالانه ۲۰۰ تا ۶۰۰ میلی متر گواهی بر این مدعاست. [ ۴]
زمین لرزه های یوان ( ۱۹۲۰ میلادی ) موجب رخ دادن یک سری زمین لغزش در نینگ شیا شد که به سبب آن ها بیش از ۲۰۰٬۰۰۰ تن جان باختند. به سبب این زمین لغزش ها همچنین بیش از ۴۰ دریاچه جدید پدیدار شد. دمای هوا در این منطقه به طور میانگین ۱۷ تا ۲۷ درجه سلسیوس در تابستان و - ۷ تا - ۱۵ درجه سلسیوس در زمستان است. همچنین بیشینه دما و کمینه دمای ثبت شده در زمستان و تابستان به ترتیب ۳۹ و - ۳۰ درجه سلسیوس گزارش شده است. [ ۴]
مردمان مسلمان نینگ شیا از فرزندان سربازان عباسیان شمرده می شوند که ( در کمک به امپراطوری تانگ ) پس از بازپس گیری چانگ آن در این سرزمین ساکن شدند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین استان به همراه مناطق اطراف آن در قرن سوم پیش از میلاد قسمتی از دودمان چین بوده است. همچنین در طی سالیان، دودمان هان و دودمان تانگ شهرهایی را در این منطقه بنا کردند. در قرن یازدهم میلادی مردمان تانگوت امپراتوری شیای غربی را در این منطقه بنا کردند که وسعت این امپراتوری تقریباً هم اندازه وسعت این استان بود؛ اما چنگیزخان در اوایل قرن سیزدهم با تسخیر این منطقه، آن را تحت فرمانروایی مغولان درآورد. بعدها گروهی از ترکان نیز از غرب به این منطقه کوچیدند. این ناحیه همچنین یکی از قطب های شورش دانگان در چین بود. [ ۴]
اکوسیستم موجود در نینگ شیا یکی از یگانه اکوسیستم هایی در دنیاست که مورد بررسی و مطالعه دقیق قرار گرفته است.
آب وهوای این منطقه نسبتاً خشک و نیمه بیابانی است و میانگین بارش سالانه ۲۰۰ تا ۶۰۰ میلی متر گواهی بر این مدعاست. [ ۴]
زمین لرزه های یوان ( ۱۹۲۰ میلادی ) موجب رخ دادن یک سری زمین لغزش در نینگ شیا شد که به سبب آن ها بیش از ۲۰۰٬۰۰۰ تن جان باختند. به سبب این زمین لغزش ها همچنین بیش از ۴۰ دریاچه جدید پدیدار شد. دمای هوا در این منطقه به طور میانگین ۱۷ تا ۲۷ درجه سلسیوس در تابستان و - ۷ تا - ۱۵ درجه سلسیوس در زمستان است. همچنین بیشینه دما و کمینه دمای ثبت شده در زمستان و تابستان به ترتیب ۳۹ و - ۳۰ درجه سلسیوس گزارش شده است. [ ۴]
مردمان مسلمان نینگ شیا از فرزندان سربازان عباسیان شمرده می شوند که ( در کمک به امپراطوری تانگ ) پس از بازپس گیری چانگ آن در این سرزمین ساکن شدند. [ ۵]
wiki: نینگ شیا