نیمه گوشت خوار

نیمه گوشت خوار ( به انگلیسی: Mesocarnovore ) ، جانوری است که رژیم غذایی آن شامل ۵۰ تا ۷۰ درصد گوشت است که شامل حشرات، قارچ ها، میوه ها، مواد گیاهی دیگر و هر غذایی است که برای آن ها در دسترس است. نیمه گوشت خوار از گروه بزرگ پستانداران هستند و از اندازه کوچک تا متوسط فرق دارند که کم تر از ۱۵ کیلوگرم است. نیمه گوشت خواران امروزه در میان سگان ( کایوت ها، روباه ها ) ، گربه زبادان، خرسکیان، گندراسوها و برخی دیگر دیده می شوند. روباه قرمز دوست داشتنی ترین روباه در اروپا است و تراکم جمعیت بالایی در مناطقی دارد که در آن ساکن هستند. در آمریکای شمالی، برخی از نیمه گوشت خوارها مانند سمور آبی، سیاه گوش یا سمور، در خطر شکار برای پوست شان هستند. این امر منجر به تلاش هایی برای کمک به حفاظت و نگiداری محیط زیست در منطقه شده است. این جانوران نقش اساسی در عملکرد و سیستم اکوسیستم بازی می کنند چون شکارچیان راس را حذف می کنند. مؤسسه علوم زیستی آمریکا بیان می کند که با توجه به این واقعیت که نیمه گوشت خواران کوچک تر از گوشت خواران بزرگ هستند، آن ها فراوان تر هستند و بنابراین تنوع گونه ای زیستی دارند. نیمه گوشت خوارها به سبب اندازه کوچک تر خود، نقشی در اکوسیستم پراکنده کردن دانه ها در فضاهای باز و نیز ساختار جامعه را ایفا می کنند. نیمه گوشت خواران در مقایسه با گوشت خواران بزرگ در رفتار و بوم شناسی، از خلوت گرا تا شدت اجتماعی، بسیار متنوع هستند. تنوع آن ها و اندازه کوچک آن ها به آن ها این امکان را می دهد که در گستره ای از زیستگاه های بیشتر از جانوران گوشت خواران بزرگ دوام بیاورند. جمعیت این گوشت خواران کوچک تر هم زمانی که حضور یک گوشت خوار بزرگ تر کم شود، افزایش می یابد. این موضوع به عنوان انتشار نیمه گوشت خواران شناخته می شود. براساس سرویس پارک ملی، "انتشار نیمه گوشت خوار" به عنوان "expansi" تعریف می شود. یکی از اثرات این امر این است که این نیمه گوشت خواران می توانند به عنوان زباله مردارخوار که لاشه جانوران مرده را که توسط انسان ها در مناطق شهری دور ریخته می شوند، اعمال کنند. زیستگاه نیمه گوشت خواران به سبب شهرنشینی، که منجر به پراکنده شدن و خردشدن زیستگاه می شود، تغییر کرده است که منجر به نابودی زیستگاه جانوران می شود.