نیروی گرانش

آن اشاره ضمنی عبارت است از " بیزمانی و بیمکانی از صفات خداوند اند " و سلام و نامه تمام. اما در جائی دیگر به ازل و ابد اشاره نموده و آنها را هم مثل بیزمانی و بیمکانی از صفات خداوند دانسته، اما این بار یک دفعه به این فکر افتاده اند که زمان موجود در طبیعت جلوه آن دو پدیده آسمانی است. و تاکنون هم نتوانسته اند تعریف روشنی از این دو مفهوم را ارائه دهند. ازل را بی آغاز می پندارند بدون اینکه به پایان آن بیاندیشند و ابد را بی پایان میدانند و بدون اینکه آغاز آنرا بدانند. و شاید بر همین مصداق و روش نیمه تمام و نیمه کامل، دستگاه مختصات مکان - زمان فیزیکی موجود در طبیعت را جلوه دستگاه مختصات سماوی " بیمکانی - بیزمانی " دانسته و یا پنداشته و آنرا مورد بررسی جدی قرار نداده اند.
حکایت این است که هرگاه این دو دستگاه مختصات آسمانی و زمینی که هردو در طبیعت موجودند و یکی از آنها طبق محاسبات عینی و قابل رویئت است، دیگری از دیدگاه محاسبات و آزمایشات پنهان و غیر قابل رویئت، روی هم قرار گیرند، معجزه وار در چهارچوب خود به رقص و پایکوبی در میایند. زیرا طبق فلسفه منطق هگل واحد های هستی و نیستی تحت فعل شدن مثل یک نوسانگر دوقطبی ( وحدت ضدین و حرکت دیالکتیکی آها در روند تبدیل شدن به همدیگر )
در دو میدان بسته خود، جای خود را به همدیگر میدهند و یا به همدیگر تبدیل میشوند و این نوسان ایستا و پایدار بوده و از بیرون نیازی به نیروی محرک ندارد. اما چون از لحاظ ریاضی واحدهای بنیادی هستی و نیستی محض هگلی قابل تعیین نیستند، لذا محاسبه فرکانس و طول موج آن غیر قابل محاسبه می باشد. اما طوریکه میدانیم ماکس پلانک آلمانی واحد های بنیادی مکان و زمان را که نیوتون و لایبنیتز نتوانسته بودند در عصر خویش مقدار آنها را محاسبه و تعیین نمایند، طی محاسباتی خارالقعاده با استفاده از ثوابت سرعت نور و ثابت جاذبه نیوتونی و اثر کوانتوم ( ثابتی تحت نام خود وی )
مقدار عددی آنها را به پیشگاه علم ریاضی فیزیک ارائه داده است. اما در این محاسبات رازهایی نهفته است که تاکنون حتی در پیشگاه آگاهی خود وی و انشتاین و دیگر بنیانگذاران جوانتر مکانیک امواج و کوانتومی و دیگر اندیشمندان در این دو رشته پنهان و مخفی مانده است.
بطور مثال زمان پلانک را معکوس نمائیم. آنگاه به عدد ۱۰ بتوان ۴۳ بار در ثانیه می رسید که چیزی نیست غیر از فرکانس یک نوسان. حال دو ذره زمان و بیزمانی را روی هم تصور کنید که با این فرکانس تنیده درهم در نوسان در آیند. مثل دو قطب متضاد یک یک نوسانگر که خودرا در هم القاء نمایند. انرژی سر سام آوری که این نوسانگر تولید میکند از طریق معادله پلانک تحت فرمول بندی کلمه ای: انرژی فوتون برابر است با حاصل ضرب فرکانس در ثابت پلانک، قابل محاسبه میباشد، زیرا سرعت نور و اثر کوانتوم هر دو از پیش تعیین گردیده اند. در مورد دو ذره مکان و بیمکانی که روی هم قرار گیرند و در هم تنیده شوند، همین روش صادق است. این دو نوسانگر زمان - بیزمانی و مکان - بیمکانی هر گاه روی هم قرار گیرند و در هم تنیده شوند، یک چهار قطبی نوسانگر ایجاد می کنند که فرکانس آن در بالا به آن اشاره شد و طول موج آن برابر با طول پلانک و حجم آن برابر با حجم پلانک ( محاسبه حجمی که قطر آن داده شده باشد، در اینجا برابر با طول پلانک ) . این نوسانگر پر انرژی و پر فرکانس همان گراویتون های گم شده می باشند که تئوری سین ها و یا نظریه پردازان در فیزیک و نجوم و کیهان شناسی در بدر دنبال آنها و در شکار آنها هستند و تا زمانی که راز های بالا را کشف نکنند، نمی توانند به یک تئوری گرانشی کوانتومی واحد که بتواند همه چیز فیزیکی ( نه همه چیز را ) شرح دهد دست یابند. این گراویتون ها قهرمانان میدان مبارزه حماسی آفرینش و خلقت در صحنه و سناریوی ماقبل مه بانگ می باشند که حدود چند در صد از آنها بر اثر کنش و واکنش های پر انرژی به پلاسمای نوری ( تکینگی بسیار متراکم و داغ و سنگین اولیه ) تبدیل شده و قسمت عظیم آن بصورت انرژی و ماده تاریک باقی مانده است که با انرژی و جرم معمولی فقط اثر گرانشی داشته و در بقیه حالات خنثی عمل می کند.
خواننده گرامی میتواند اگر علاقه داشته باشد در همین سایت با جستجوگر گوگل به عنواوین زیر مراجعه نماید : گرانش کوانتایی، هفت عالم ، ازل یعنی چه ؟ ابد یعنی چه ؟ ، هفت عالم ، زندگی های بعد از مرگ ، ماده روح و روان و جان، قوه خیال و به سایت پارسی زبان تحت عنوان گرانش کوانتمی ، مراجعه نماید و نوین ترین جهان بینی را تجربه نماید.
یک دستگاه مختصات دیگر وجود دارد که بسیاری از شاعران و ادیبان و عارفان پارسی زبان در آثار خود به آن اشاره نموده و سعی و کوشش نموده اند که آنرا تعریف نمایند که متاسفانه نتوانسته اند تعریف و تصویر روشنی از آن ارائه دهند، گرچه خیلی به در ک آن نزدیک شده اند و درمورد آن ابیات بسیار زیبا و شگفت انگیزی سروده و نگاشته اند که هرکدام دارای ارزش منحصر بفرد خویش می باشند.
این دستگاه مختصات بطور مطلق، ساکن، ثابت، پایدار، استوار، جاودانه و فنا ناپذیر است. و من آنرا تنها جنبه خداوند میدانم که پیوستگی خود را حفظ کرده و جاودانه حفظ خواهد کرد که به کثرت نرسیده و نخواهد رسید. این مرجع پایدار دارای طول و عرض و ارتفاع و بعد زمانی نبوده و دارای مرکز هم نیست.
در پایان شاید خواننده عزیز ریشه گرانش و اختلاف سطوح پتانسیل بلندی و پایینی، قله و عمق، ارتفاع و دامنه را بیاد داشته باشد و سوال کند : اگر اختلاف سطح ریشه و علت گرانش است، چطور دو جرم که در یک سطح قرار دارند از خود اثر جاذبه یا گرانش بجای میگذارند ؟
پاسخ به جزئیات این پدیده وقت بیشتری نیاز دارد از وقتی که در دسترس است. در اینجا اشاره ای کوتاه به آن می نمایم. معمولا در محاسبه شدت نیروی گرانشی از طریق فرمول جاذبه نیوتون، فاصله بین دو مرکز جرم را یک مستقیم در نظر می گیرند، در صورتی که آن فاصله خط مستقیم نبوده بلکه یک قوس میباشد که راس انحنای قوس بلای نقطه تماس دو جرم و انتها های قوس از مرکز دو جرم گذشته و در اطراف مرکز زمین یک دایره را تشکیل می دهد. این قوس مرکز دو جرم را به سمت مرکز دایره فشار می دهد، اما از اینکه نمی تواند آنها را تا رسیدن مرکز بهم فشار دهد، لذا آنها را متناسب با نیروی فنری خویش اندکی به هم نزدیک مینماید که بصورت اثر گرانشی نمایان میشود. اگر یک ریاضی دان بتواند آن طول آن قوس را از طریق محاسبات قوس و رادیان و درجه و تانژانت و کتانژانت و سینوس و کسینوس محاسبه نماید؛ آنگاه میتوان از طریق فرمول جاذبه نیوتون همان نتیجه را حاصل کرد تا از طریق فرمول پیچیده جاذبه انشتین. حتی میتوان فرمول نیوتون را زمان دار نمود تا بصورت اثر گرانشی شبح وار از راه دور عمل نکند. برای این کار میتوان به جای فاصله به توان دو را حاصلضرب سرعت نور در زمان را نوشت و پس از آن سرعت نور بتوان دو را از مخرج جدا نمود و آنرا در ثابت جاذبه نیوتون ادغام نمود، هم عددی و هم واحدی.