نیروی دریایی پرتغال

دانشنامه عمومی

نیروی دریایی پرتغال ( به پرتغالی: Marinha Portuguesa ) شاخه دریایی نیروهای مسلح کشور پرتغال است که با همکاری و ادغام با سایر شاخه های ارتش به نیروی دفاع نظامی پرتغال تبدیل گشت. در تاریخ ۱۲ دسامبر سال ۲۰۱۷ نیروی دریایی پرتغال سالگرد ۷۰۰ سالگی ایجاد رسمی خود توسط دنیس پرتغال را گرامی داشت. با ردیابی ریشه های این نیروی نظامی به قرن دوازدهم، قدیمی ترین نیروی دریایی در جهان است. نیروی دریایی در آغاز و در طول سفرهای بزرگ عصر اکتشافات در سده های ۱۵ و ۱۶ نقش اساسی داشت. نتیجه این اکتشافات فنی و علمی باعث شد پرتغال به ساخت کشتی های پیشرفته از جمله کاراول، انواع جدید و پیشرفته تر کرک برای سفرهای بین اقیانوسی و گالئون اقیانوسی و یافتن مسیر دریایی به سمت شرق و مسیرهایی به آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی شد. بارتولومئو دیاس نوک جنوبی آفریقا را شناسایی کرد و واسکو دو گاما به هند رسید و اروپا و آسیا را برای اولین بار از طریق اقیانوس و همچنین اقیانوس اطلس و اقیانوس هند را به هم پیوند داد. این امر منجر به کشف برزیل در نخستین سفرهایی شد که اروپا، آفریقا، جهان جدید و آسیا را در یک سفر واحد مانند سفر پدرو آلوارز کابرال به هم پیوند داد و از طریق مهارت و تجربه ناوگان آن ها در اقیانوس اطلس، اقیانوس هند و در خاور دور نیز به پیشرفت فنی و جغرافیایی سایر نیروی دریایی اروپا کمک کرده است. از جمله نخستین بررسی توسط فردیناند ماژلان که قایقرانی در سراسر اقیانوس اطلس و اقیانوس آرام را انجام داد. در بیشتر قرن شانزدهم ناوگان های پرتغالی هندوستان به عنوان رهبر نیروی دریایی جهان در عرصه کشتی سازی و توپ دریایی بر بیشتر اقیانوس اطلس در جنوب جزایر قناری، اقیانوس هند و غرب اقیانوس آرام تسلط داشتند. امروز نیروی دریایی پرتغال ظرفیت و نقش دوگانه ای را به عهده دارد: مأموریت های جنگی نیروی دریایی برای اطمینان از استقلال و تعهدات بین المللی پرتغال و عملیات گارد ساحلی در آب های سرزمینی و مناطق تحت نفوذ خود. نیروی دریایی پرتغال همچنین در مأموریت های مربوط به تعهدات بین المللی متعهد شده توسط پرتغال به طور عمده در ناتو شرکت می کند.
اولین نبرد شناخته شده تاریخی با حضور نیروهای دریایی پرتغال در سال ۱۱۸۰ در زمان سلطنت نخستین پادشاه پرتغال آفونسو یکم اتفاق افتاد. این نبرد در دماغه اسپپیشل رخ داد. یک ناوگروه دریایی پرتغالی به فرماندهی شوالیه فواس روبینیو یک ناوگروه دریایی مسلمان را شکست داد. فواس روبینیو همچنین در سئوتا در سال ۱۱۸۱ و ۱۱۸۲، دو حمله را انجام داد و در جریان دومین تلاش برای فتح شهری در آفریقای شمالی درگذشت. در قرن سیزدهم در طول بازپس گیری اندلس نیروهای دریایی پرتغال به فتح چند شهر ساحلی مانند سیلوس و فارو کمک کردند. همچنین در نبردها علیه پادشاهی کاستیل - از طریق حملات در گالیسیا و اندلس - و همچنین در اقدامات مشترک با سایر ناوگان های مسیحی علیه مسلمانان شرکت داشتند. در تاریخ ۱۲ دسامبر ۱۳۱۷ پادشاه دنیس تصمیم گرفت یک سازمان دائمی برای نیروهای دریایی خود ایجاد کرد. نخستین فرماندهٔ این نیروی نظامی مانوئل پسانا اهل جنوا بود. این تاریخ رسمی تأسیس نیروی دریایی پرتغال محسوب می شود با ۷۰۰ سال پیشینه یادبود آن در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۷ انجام شد. در سال ۱۳۲۱ نیروی دریایی پرتغال با موفقیت به بنادر مسلمان در آفریقای شمالی حمله کرد. بیمه دریایی از سال ۱۳۲۳ در پرتغال آغاز شد. در فاصله سال های ۱۳۳۶ تا ۱۳۴۱ نخستین تلاش ها برای گسترش دریایی با حمایت مالی آفونسو چهارم با سفر به جزایر قناری انجام شد. در اواخر قرن چهاردهم میلادی، اکتشافات بیشتر پرتغالی ها انجام شد که نیروی دریایی نقش اصلی را در اکتشاف اقیانوس ها و دفاع از امپراتوری پرتغال بازی کرد. پرتغال در آن زمان به اولین قدرت دریایی جهان تبدیل شد.
عکس نیروی دریایی پرتغالعکس نیروی دریایی پرتغالعکس نیروی دریایی پرتغالعکس نیروی دریایی پرتغالعکس نیروی دریایی پرتغالعکس نیروی دریایی پرتغال
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس