نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا ( به انگلیسی: Royal Navy ) ، قدیمی ترین بخش از نیروهای مسلح بریتانیا است. از اوایل قرن هجدهم تا اواسط قرن بیستم میلادی، نیروی دریایی بریتانیا، قدرتمندترین نیروی دریایی در تمام جهان بود. ایجاد این نیرو در امپراتوری بریتانیا مانند نواختن یک بخش کلیدی بود چرا که به دست آن، امپراتوری بریتانیا، از سال ۱۸۱۵ میلادی تا نزدیک به ۱۹۴۰ میلادی، بر تمامی اقیانوسهای جهان چیره بود. در طول جنگ جهانی دوم، نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا، از نزدیک به ۹۰۰ کشتی جنگی استفاده می کرد. هم چنین در طول جنگ سرد، نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا، بیش تر به یک نیروی پاد ( ضد ) زیر دریایی تبدیل گشته بود و فعالیت زیردریایی های اتحاد جماهیر شوروی را رصد می کرد.
تاریخ رسمی نیروی دریایی سلطنت با تأسیس نیروی دریایی سلطنتی توسط هنری هشتم در سال ۱۵۴۶ آغاز شد. تجسم مدرن این نهاد دوباره به عنوان نیروی دریایی ملی پادشاهی انگلستان در سال ۱۶۶۰، پس از بازگرداندن شاه چارلز دوم به تاج و تخت، ظهور کرد. با این حال، برای بیش از هزار سال قبل از آن، نیروهای دریایی انگلیسی وجود داشتند که از نظر نوع و سازمان متفاوت بودند. در سال ۱۷۰۷، نیروی دریایی پس از اتحاد بین انگلستان و اسکاتلند به نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا تبدیل شد.
قبل از ایجاد نیروی دریایی سلطنتی، نیروی دریایی انگلیس لحظه شکل گیری مشخصی نداشت. این نیرو به عنوان مجموعه ای متنوع از «کشتی های کینگ» در قرون وسطی شروع شد. در طول قرن شانزدهم به عنوان یک نیروی دریایی پایا شکل گرفت و در طول ناآرامی های قرن هفدهم به یک تأسیسات منظم تبدیل شد.
برخی شواهد از ساخت کشتی انگلیسی در دوره آنگلوساکسون در اسنیپ ( حدود ۵۵۰ ) و ساتون هو ( حدود ۶۲۵ ) در دسترس است. شواهد کمی از فعالیت های دریایی پادشاهی های انگلیسی قبل از اواسط قرن نهم وجود دارد، اما پادشاه ادوین نورثومبریا ( ۶۱۶/۷–۶۳۳/۴ ) جزیره من و جزیره انگلسی را فتح کرد.
تهدید وایکینگ ها به طور قابل توجهی در اوایل قرن نهم افزایش یافت و تهاجمات از حدود سال ۸۳۵ به یک تهدید جدی تبدیل شد. در سال ۸۵۱، نیروی بی سابقه ای از دانمارک ها به جنوب انگلستان حمله کردند و حدود ۳۵۰ کشتی را حمل کردند. این نیرو که در داخل کشور لشکرکشی می کرد، به طور قاطع توسط پادشاه اتلولف وسکس در نبرد آکلیا شکست خورد، اما یک اقدام دریایی نیز توسط پسر اتلولف، ایتلستان و الدورمن ایلهره در ساندویچ، کنت، با تصرف نه کشتی به پیروزی رسید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتاریخ رسمی نیروی دریایی سلطنت با تأسیس نیروی دریایی سلطنتی توسط هنری هشتم در سال ۱۵۴۶ آغاز شد. تجسم مدرن این نهاد دوباره به عنوان نیروی دریایی ملی پادشاهی انگلستان در سال ۱۶۶۰، پس از بازگرداندن شاه چارلز دوم به تاج و تخت، ظهور کرد. با این حال، برای بیش از هزار سال قبل از آن، نیروهای دریایی انگلیسی وجود داشتند که از نظر نوع و سازمان متفاوت بودند. در سال ۱۷۰۷، نیروی دریایی پس از اتحاد بین انگلستان و اسکاتلند به نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا تبدیل شد.
قبل از ایجاد نیروی دریایی سلطنتی، نیروی دریایی انگلیس لحظه شکل گیری مشخصی نداشت. این نیرو به عنوان مجموعه ای متنوع از «کشتی های کینگ» در قرون وسطی شروع شد. در طول قرن شانزدهم به عنوان یک نیروی دریایی پایا شکل گرفت و در طول ناآرامی های قرن هفدهم به یک تأسیسات منظم تبدیل شد.
برخی شواهد از ساخت کشتی انگلیسی در دوره آنگلوساکسون در اسنیپ ( حدود ۵۵۰ ) و ساتون هو ( حدود ۶۲۵ ) در دسترس است. شواهد کمی از فعالیت های دریایی پادشاهی های انگلیسی قبل از اواسط قرن نهم وجود دارد، اما پادشاه ادوین نورثومبریا ( ۶۱۶/۷–۶۳۳/۴ ) جزیره من و جزیره انگلسی را فتح کرد.
تهدید وایکینگ ها به طور قابل توجهی در اوایل قرن نهم افزایش یافت و تهاجمات از حدود سال ۸۳۵ به یک تهدید جدی تبدیل شد. در سال ۸۵۱، نیروی بی سابقه ای از دانمارک ها به جنوب انگلستان حمله کردند و حدود ۳۵۰ کشتی را حمل کردند. این نیرو که در داخل کشور لشکرکشی می کرد، به طور قاطع توسط پادشاه اتلولف وسکس در نبرد آکلیا شکست خورد، اما یک اقدام دریایی نیز توسط پسر اتلولف، ایتلستان و الدورمن ایلهره در ساندویچ، کنت، با تصرف نه کشتی به پیروزی رسید.
