نیروهای محافظت عامه افغانستان ( به انگلیسی: Afghan Public Protection Force ) ( APPF ) ، یک نهاد فراهم کننده خدمات امنیتی در حکومت جمهوری اسلامی افغانستان است که به هدف محافظت از مردم، تأسیسات، تسهیلات و پروژه های ساختمانی ایجاد گردیده بود. [ ۱] [ ۲] نیروهای محافظت عامه یک تجارت دولتی ( SOE ) مربوط به وزارت امور داخله جمهوری اسلامی افغانستان بود و به این منظور ایجاد گردید تا با مشتریان داخلی و بین - المللی ( مانند، موسسات کمک کننده دولتی، سازمان مردم نهاد، شرکت های خصوصی، نیروهای بین المللی کمک به امنیت ( ISAF ) و … ) برای فراهم نمودن خدمات امنیتی وارد قرارداد شود. [ ۳] [ ۴] نیروهای محافظت عامه افغانستان از ۲۰ مارس ۲۰۱۲ تا ۲۰ مارس ۲۰۱۳ باید به عنوان تنها فراهم کننده خدمات در مقابل پول، جایگزین تمامی شرکت های امنیتی خصوصی غیردیپلماتیک می شد. [ ۵] محافظان APPF طبق قانون ملزم نیستند تا جرایم را تحقیق نمایند یا مظنون ها را دست گیر کنند. [ ۶]
منابع مرتبط به نیروهای بین المللی کمک به امنیت ( آیساف ) می گویند که این برنامه نخستین بار در ۲۰۰۹ ایجاد گردید تا پولیس، دارای یونیفورم افغان بتوانند بیشتر به وظیفه اصلی پولیس که تنفیذ قانون است تمرکز نمایند. نیروهای محافظت عامه افغانستان به تاسی از فرمان ۶۲ ریاست جمهوری ( PD 62 ) مورخ ۱۷ اوت ۲۰۱۰ [ ۷] که طی آن شرکت های امنیتی خصوصی در افغانستان منحل گردید، به عنوان مکانیزم جایگزین دولت برای ارایه خدمات امنیتی عمل می نماید. [ ۸] [ ۹] براساس گزارش رسانه ها، رئیس جمهور کرزی شرکت های امنیتی خصوصی را به عنوان یک ساختار موازی و بازرسی نشده قدرت توصیف کرده است که تلاش ها برای ایجاد ثبات در کشور را تضعیف می کند. [ ۱۰] رسانه ها و پژوهش گران منبع باز می گویند که شرکت های امنیتی خصوصی در رابطه به فساد و انحراف وجوه و پرسنل مربوطه سکتور امنیتی افغان مورد انتقاد قرار گرفته اند و مسئول جرایم فراوانی علیه مردم هستند. [ ۱۱]
یک استراتژی میانی برای اجرای فرمان ۶۲ ریاست جمهوری به تاریخ ۱۵ مارس ۲۰۱۱ توسط وزیر امور داخله جمهوری اسلامی افغانستان بسم الله محمدی و مشاور ارشد رئیس جمهور کرزی اشرف غنی به امضاء رسید که طبق آن شرکت های امنیتی خصوصی بر اساس فرمان ۶۲ ریاست جمهوری به طور رسمی الی ۲۰ مارس ۲۰۱۲ به کار خود ادامه می دهند. [ ۱۲] [ ۱۳] این استراتژی میانی به شرکت های امنیتی خصوصی که پایگاه های آیساف، پروژه های ساختمانی و امنیت سایت های ثابت را به عهده دارند اجازه می دهد تا الی ۲۰ مارس ۲۰۱۳ به وظایف خود به طور کامل ادامه دهند. [ ۱۴] قراردادهای امنیتی دیپلماتیک طبق اصولی که در قرارداد وین درباره روابط سیاسی وضع شده است از این فرمان مستثنی می باشد. [ ۱۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمنابع مرتبط به نیروهای بین المللی کمک به امنیت ( آیساف ) می گویند که این برنامه نخستین بار در ۲۰۰۹ ایجاد گردید تا پولیس، دارای یونیفورم افغان بتوانند بیشتر به وظیفه اصلی پولیس که تنفیذ قانون است تمرکز نمایند. نیروهای محافظت عامه افغانستان به تاسی از فرمان ۶۲ ریاست جمهوری ( PD 62 ) مورخ ۱۷ اوت ۲۰۱۰ [ ۷] که طی آن شرکت های امنیتی خصوصی در افغانستان منحل گردید، به عنوان مکانیزم جایگزین دولت برای ارایه خدمات امنیتی عمل می نماید. [ ۸] [ ۹] براساس گزارش رسانه ها، رئیس جمهور کرزی شرکت های امنیتی خصوصی را به عنوان یک ساختار موازی و بازرسی نشده قدرت توصیف کرده است که تلاش ها برای ایجاد ثبات در کشور را تضعیف می کند. [ ۱۰] رسانه ها و پژوهش گران منبع باز می گویند که شرکت های امنیتی خصوصی در رابطه به فساد و انحراف وجوه و پرسنل مربوطه سکتور امنیتی افغان مورد انتقاد قرار گرفته اند و مسئول جرایم فراوانی علیه مردم هستند. [ ۱۱]
یک استراتژی میانی برای اجرای فرمان ۶۲ ریاست جمهوری به تاریخ ۱۵ مارس ۲۰۱۱ توسط وزیر امور داخله جمهوری اسلامی افغانستان بسم الله محمدی و مشاور ارشد رئیس جمهور کرزی اشرف غنی به امضاء رسید که طبق آن شرکت های امنیتی خصوصی بر اساس فرمان ۶۲ ریاست جمهوری به طور رسمی الی ۲۰ مارس ۲۰۱۲ به کار خود ادامه می دهند. [ ۱۲] [ ۱۳] این استراتژی میانی به شرکت های امنیتی خصوصی که پایگاه های آیساف، پروژه های ساختمانی و امنیت سایت های ثابت را به عهده دارند اجازه می دهد تا الی ۲۰ مارس ۲۰۱۳ به وظایف خود به طور کامل ادامه دهند. [ ۱۴] قراردادهای امنیتی دیپلماتیک طبق اصولی که در قرارداد وین درباره روابط سیاسی وضع شده است از این فرمان مستثنی می باشد. [ ۱۵]
