معبد نگرپارکر جین ( به انگلیسی: Nagarparkar Jain Temples ) یک معبد باستانی در پاکستان است که در کوه های کارونجهر واقع شده است. [ ۱]
منظر فرهنگی نگرپرکار در مرز جنوبی صحرای وسیع ثار قرار دارد؛ مناطقی که پیشتر جزئی از دریای عرب بودند و با پسروی آب، باتلاق های آبرفتی و برکه های آب شور و بخشی از پناهگاه های حیات وحش جای آن را گرفتند. نگرپارکر برای قرن ها مرکز مهم مذهب و فرهنگ جینیسم بود. جین ها تاجران دریایی و مشاوران مالی راجپوت ها، گورکانیان و سلاطین دهلی بودند. آن ها بر تجارت و بازرگانی منطقه از طریق بندر پریناگر تسلط داشتند که گمان می رود در قرن پنجم قبل از میلاد تأسیس شده بوده. تپه های کارونجهار زیارتگاهی از فضاهای مقدس مرتبط با مؤسس آئین جین، مهاویرا و پارسایان این آئین بود؛ جایی که یوگی ها و جین مونی ها دعا می کردند و ریاضت می کشیدند. ثروت جامعه جین در غنای معابد آن ها منعکس می شد. معابد مهم جین و بقایای ساختمان های مذهبی و مخازن آب در روستای نگرپارکر، از جمله معبد برجسته «بازار»، بودسار، ویاراوه، کاسبو و گوری در سال ۱۷۰۶ باشکوه توصیف شده. اما نفوذ پیروان جین به دلیل پسروی آب دریا از پرینگر و دیگر مراکز استقرار جین ها موجب کاهش فعالیت اقتصادیشان شد. تغییرات در خط ساحلی و مسیرهای تجاری باعث شد که جمعیت جین به طور قابل توجهی در قرن نوزدهم کاهش یابد و آخرین جامعه جین باقی مانده در منطقه، در سال ۱۹۴۷ تحت تأثیر وقایع پس از چندپارگی هند ترک وطن کردند. ایمان به این معابد اما هنوز در آن سوی مرز، راجستان هند، ادامه دارد و بسیاری از معابد آنجا، که همگی «ودیجی پرشوانات» نام دارند، ریشه خود را به مراکز مذهبی قبلی مانند گوری در نگرپارکر می رسانند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمنظر فرهنگی نگرپرکار در مرز جنوبی صحرای وسیع ثار قرار دارد؛ مناطقی که پیشتر جزئی از دریای عرب بودند و با پسروی آب، باتلاق های آبرفتی و برکه های آب شور و بخشی از پناهگاه های حیات وحش جای آن را گرفتند. نگرپارکر برای قرن ها مرکز مهم مذهب و فرهنگ جینیسم بود. جین ها تاجران دریایی و مشاوران مالی راجپوت ها، گورکانیان و سلاطین دهلی بودند. آن ها بر تجارت و بازرگانی منطقه از طریق بندر پریناگر تسلط داشتند که گمان می رود در قرن پنجم قبل از میلاد تأسیس شده بوده. تپه های کارونجهار زیارتگاهی از فضاهای مقدس مرتبط با مؤسس آئین جین، مهاویرا و پارسایان این آئین بود؛ جایی که یوگی ها و جین مونی ها دعا می کردند و ریاضت می کشیدند. ثروت جامعه جین در غنای معابد آن ها منعکس می شد. معابد مهم جین و بقایای ساختمان های مذهبی و مخازن آب در روستای نگرپارکر، از جمله معبد برجسته «بازار»، بودسار، ویاراوه، کاسبو و گوری در سال ۱۷۰۶ باشکوه توصیف شده. اما نفوذ پیروان جین به دلیل پسروی آب دریا از پرینگر و دیگر مراکز استقرار جین ها موجب کاهش فعالیت اقتصادیشان شد. تغییرات در خط ساحلی و مسیرهای تجاری باعث شد که جمعیت جین به طور قابل توجهی در قرن نوزدهم کاهش یابد و آخرین جامعه جین باقی مانده در منطقه، در سال ۱۹۴۷ تحت تأثیر وقایع پس از چندپارگی هند ترک وطن کردند. ایمان به این معابد اما هنوز در آن سوی مرز، راجستان هند، ادامه دارد و بسیاری از معابد آنجا، که همگی «ودیجی پرشوانات» نام دارند، ریشه خود را به مراکز مذهبی قبلی مانند گوری در نگرپارکر می رسانند.
wiki: نیایشگاه نگرپارکر جین