نگاره های شناخته شدهٔ بسیاری از چارلز داروین وجود دارد. داروین از یک خانواده ثروتمند بود و متخصص و نویسندهٔ مشهوری شد و تک چهره هایی از دوران کودکی، بزرگسالی و پیری او کشیده شده است. زندگی داروین ( ۱۸۰۹–۱۸۸۲ ) در زمان پیشرفت عکاسی هم ادامه داشت، و تک چهره های اولیه داروین طراحی یا نقاشی شده اند، درحالی که بسیاری از تک چهره ها بعدی تصاویر تک رنگ هستند. پس از انتشار و پخش بحث برانگیز کتاب خاستگاه گونه ها در سال۱۸۵۹، داروین موضوع کاریکاتورهای بی شماری شد.
چهرهٔ داروین، به ویژه ریش نمادینش هنوز هم در قرن بیست و یکم از نظر فرهنگی مهم و به طور گسترده ای قابل تشخیص است. براساس گفتهٔ جانت براونه تاریخ دان، توانایی مالی داروین برای پرداخت پول چاپ عکس از خود — توانایی عکاسان برای تکثیر گستردهٔ عکس با روش های کارت ویزیت و کارت کابینه، به برقراری ارتباط پایدار بین داروین و تئوری فرگشت در تفکر مردمی کمک کرد ( تا حد زیادی به خاطر این که افراد زیاد دیگری که در پیشرفت تئوری فرگشت مؤثر بودند توانایی مالی برای عکس گرفتن نداشتند ) به ویژه این که این تک نگاره ها با کشیدن کاریکاتور از روی آن ها دوباره تفسیر می شدند. [ ۱] در آن زمان افراد کمی تمکن مالی برای پرداخت هزینهٔ عکاسی را داشتند، و ثروتمند بودن امکان شناخته شدن در سطح جامعه را برای داروین فراهم می ساخت. [ ۲]
به ویژه در دهه های آخر عمرش که بیماری اش پیشرفت کرد، داروین از نشستن برای عکس گرفتن ابراز ناراحتی می کرد. در ۱۸۶۹، فرصتی را که برای انداختن عکس با آلفرد والاس پیش آمده بود رد کرد، با این توضیح که نشستن برای عکس گرفتن «کاری که من از آن متنفرم، با توجه به وضعیت سلامتی من یک روز را تلف می کند، و نشستن برای عکس گرفتن با فرد دیگری مشکلات را بیشتر کرده و وقت بیشتری را هم تلف می کند. » باوجوداین براساس گفتهٔ ژن کریتسکی، کارشناس عکس های داروین، حداقل ۳۵ عکس شناخته شده از داروین گرفته شده است. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفچهرهٔ داروین، به ویژه ریش نمادینش هنوز هم در قرن بیست و یکم از نظر فرهنگی مهم و به طور گسترده ای قابل تشخیص است. براساس گفتهٔ جانت براونه تاریخ دان، توانایی مالی داروین برای پرداخت پول چاپ عکس از خود — توانایی عکاسان برای تکثیر گستردهٔ عکس با روش های کارت ویزیت و کارت کابینه، به برقراری ارتباط پایدار بین داروین و تئوری فرگشت در تفکر مردمی کمک کرد ( تا حد زیادی به خاطر این که افراد زیاد دیگری که در پیشرفت تئوری فرگشت مؤثر بودند توانایی مالی برای عکس گرفتن نداشتند ) به ویژه این که این تک نگاره ها با کشیدن کاریکاتور از روی آن ها دوباره تفسیر می شدند. [ ۱] در آن زمان افراد کمی تمکن مالی برای پرداخت هزینهٔ عکاسی را داشتند، و ثروتمند بودن امکان شناخته شدن در سطح جامعه را برای داروین فراهم می ساخت. [ ۲]
به ویژه در دهه های آخر عمرش که بیماری اش پیشرفت کرد، داروین از نشستن برای عکس گرفتن ابراز ناراحتی می کرد. در ۱۸۶۹، فرصتی را که برای انداختن عکس با آلفرد والاس پیش آمده بود رد کرد، با این توضیح که نشستن برای عکس گرفتن «کاری که من از آن متنفرم، با توجه به وضعیت سلامتی من یک روز را تلف می کند، و نشستن برای عکس گرفتن با فرد دیگری مشکلات را بیشتر کرده و وقت بیشتری را هم تلف می کند. » باوجوداین براساس گفتهٔ ژن کریتسکی، کارشناس عکس های داروین، حداقل ۳۵ عکس شناخته شده از داروین گرفته شده است. [ ۳]
wiki: نگاره ها از چارلز داروین