نژادپرستی فرهنگی

نژادپرستی فرهنگی، نژادپرستی جدید، یا نژادپرستی پست مدرن به این مفهوم اشاره دارد که برخی از فرهنگها نسبت به فرهنگهای دیگر برتر هستند و اساساً با هم ناسازگار بوده، توان همزیستی در یک جامعه را ندارند.
مفهوم نژادپرستی فرهنگی در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ توسط دانشمندان اروپای غربی مانند مارتین بارکر، اتین بالیبار و پیر آندره تقی اف توسعه یافت. آنها استدلال کردند که نژادپرستی بیولوژیکی در نیمه دوم قرن بیستم از مد افتاده و نژادپرستی جدیدی جایگزین آن شده است که به اختلافات فرهنگی ذاتی و غیرقابل حل متکی است و خاطرنشان کردند که این تغییر توسط جنبش های راست افراطی مانند نوول دروئت فرانسوی ترویج می شود. [ ۱]
• خصومت بر اساس فرهنگ می تواند همان نتایج را موجب شود که نژادپرستی بیولوژیکی داشته است، مانند استثمار، ستم یا نسل کشی
• نژادپرستان بیولوژیک تحت پوشش اختلاف فرهنگی به فعالیت خود ادامه می دهند.
• نژادپرستی فرهنگی اقدام به تمایز گروه های انسانی مانند مهاجران و مسلمانان کرده آنها را غیرقابل همزیستی می داند.
برخی از محققان اظهار داشتند که اسلام هراسی را باید نوعی نژادپرستی فرهنگی قلمداد کرد. دیگران اختلاف نظر دارند، و استدلال می کنند که گرچه نژادپرستی فرهنگی مربوط به نمادهای قابل مشاهده تفاوت مانند لباس، آشپزی و زبان است، اسلام هراسی اساساً خصومت دینی است.
کسانی که خواستار ریشه کن کردن نژادپرستی فرهنگی در کشورهای غربی هستند، عموماً بر این باورند که تنها راه آموزش چند فرهنگی و ضد نژادپرستی از طریق مدارس و دانشگاه ها است.