نوک زنی پرها

نوک زنی پرها یک مشکل رفتاری است که بیشتر در میان مرغ های اهلی که برای تولید تخم پرورش می یابند[ ۱] [ ۲] اگرچه در سایر ماکیان مانند قرقاول، [ ۳] بوقلمون، [ ۴] اردک، [ ۵] جوجه های گوشتی رخ می دهد[ ۶] و گاهی در شترمرغ های پرورشی دیده می شود. [ ۷] نوک زنی پرها زمانی اتفاق می افتد که پرنده ای به طور مکرر به پرهای دیگری نوک بزند. سطح شدت ممکن است خفیف و شدید تشخیص داده شود. [ ۸] نوک زدن ملایم پرها به عنوان یک رفتار بررسی عادی در نظر گرفته می شود که در آن پرهای پرنده درگیر به سختی دچار اختلال می شوند و بنابراین مشکلی را نشان نمی دهند. با این حال، در نوک زدن شدید پرها، پرهای پرنده درگیر گرفته می شود، کشیده می شود و گاهی برچیده می شود. این برای پرنده پرکنده[ ۹] دردناک است و می تواند منجر به ضربه به پوست یا خونریزی شود که به نوبه خود می تواند منجر به هم نوع خواری و مرگ شود.
نوک زنی پرها یکی از مشکلات عمده ای است که صنعت تخم مرغ در سیستم های غیرقفسی با آن روبرو است و قرار است با قوانین اتحادیه اروپا ( دستورالعمل 1999/74/EC شورای 1999/74 ) [ ۱۰] منع نگهداری مرغ های تخم گذار در قفس را به موضوعی بزرگ تبدیل کند. قفس های برهنه باتری که در سال ۲۰۱۲ به اجرا درآمدند، و چشم انداز ممنوعیت کوتاه کردن نوک وجود دارد. کاهش نوک زنی پرها بدون توسل به کوتاه کردن نوک یک هدف مهم برای صنعت مرغداری است.