نوستالژی برای اتحاد جماهیر شوروی[ ۱] ( روسی: Ностальгия по СССР ) یا نوستالژی شوروی[ ۲] [ ۳] یک پدیده اجتماعی به صورت نوستالژی برای دوران شوروی ( ۱۹۲۲–۱۹۹۱ ) است، که می تواند برای سیاست، جامعه، فرهنگ یا صرفاً زیبایی شناسی آن باشد. چنین نوستالژی ای در میان مردم روسیه و سایر کشورهای پس از شوروی، و همچنین در میان افرادی که در اتحاد جماهیر شوروی متولد شده اند، اما مدت هاست که در خارج از کشور زندگی می کنند، و حتی در میان کمونیست ها و هواداران اتحاد جماهیر شوروی از جاهای دیگر جهان رخ می دهد.
در سال ۲۰۰۴، کانال تلویزیونی نوستالژیا، لوگوی آن با تصاویر تزیین شده چکش و داس، در روسیه راه اندازی شد.
از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی و بلوک شرق، نظرسنجی سالانه توسط مرکز لوادا نشان می دهد که بیش از ۵۰ درصد از جمعیت روسیه از فروپاشی آن ابراز تاسف کرده اند، تنها استثنا در سال ۲۰۱۲ است که حمایت از اتحاد جماهیر شوروی به پایین تر از این میزان رسید. یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۸ نشان داد که ۶۶ درصد از روس ها از سقوط اتحاد جماهیر شوروی پشیمان اند که یک رکورد ۱۵ ساله را به نام خود ثبت کرد و اکثر این نظرات پشیمان کننده متعلق به افراد بالای ۵۵ سال بود. [ ۴] [ ۵]
در ارمنستان، ۱۲ درصد از پاسخ دهندگان گفتند که فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی خوب بود، در حالی که ۶۶ درصد گفتند که فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی لطمه زد. در قرقیزستان، ۱۶ درصد از پاسخ دهندگان گفتند که فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی خوب بود، در حالی که ۶۱ درصد گفتند که این کار لطمه زد. [ ۶] یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۲ که توسط بنیاد کارنگی انجام شد نشان داد که ۳۸ درصد از ارامنه موافق هستند که کشورشان «همیشه به رهبری مانند استالین نیاز خواهد داشت». [ ۷]
یک نظرسنجی که در سال ۲۰۱۹ انجام شد نشان داد که ۵۹ درصد از مردم روسیه معتقدند که دولت شوروی «از مردم عادی مراقبت می کرد». [ ۸] یک نظرسنجی که در سال ۲۰۲۰ انجام شد نشان داد که ۷۵ درصد از مردم روسیه معتقدند دوران شوروی «بهترین زمان» در تاریخ این کشور بوده است. [ ۹]
بر اساس نظرسنجی ها، آنچه در مورد اتحاد جماهیر شوروی سابق مغفول مانده است، سیستم اقتصادی مشترک آن بود که حد اقلی از ثبات مالی را فراهم می کرد. اصلاحات اقتصادی نئولیبرالی پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی و بلوک شرق استانداردهای زندگی برای عموم مردم را ناگوار کرد. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] سیاست های مرتبط با خصوصی سازی باعث شد تا بیشتر اقتصاد کشور به دست یک الیگارشی تجاری تازه حاکم شده بیفتد. احساس تعلق به یک ابرقدرت بزرگ دلیل دومی برای نوستالژی بود. بسیاری از تجربیات خود در دهه ۱۹۹۰ احساس تحقیر و خیانت شدگی کردند و این تحولات را به گردن مستشاران قدرت های غربی انداختند، به ویژه با نزدیک شدن ناتو به حوزه نفوذ روسیه. [ ۱۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۲۰۰۴، کانال تلویزیونی نوستالژیا، لوگوی آن با تصاویر تزیین شده چکش و داس، در روسیه راه اندازی شد.
از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی و بلوک شرق، نظرسنجی سالانه توسط مرکز لوادا نشان می دهد که بیش از ۵۰ درصد از جمعیت روسیه از فروپاشی آن ابراز تاسف کرده اند، تنها استثنا در سال ۲۰۱۲ است که حمایت از اتحاد جماهیر شوروی به پایین تر از این میزان رسید. یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۸ نشان داد که ۶۶ درصد از روس ها از سقوط اتحاد جماهیر شوروی پشیمان اند که یک رکورد ۱۵ ساله را به نام خود ثبت کرد و اکثر این نظرات پشیمان کننده متعلق به افراد بالای ۵۵ سال بود. [ ۴] [ ۵]
در ارمنستان، ۱۲ درصد از پاسخ دهندگان گفتند که فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی خوب بود، در حالی که ۶۶ درصد گفتند که فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی لطمه زد. در قرقیزستان، ۱۶ درصد از پاسخ دهندگان گفتند که فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی خوب بود، در حالی که ۶۱ درصد گفتند که این کار لطمه زد. [ ۶] یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۲ که توسط بنیاد کارنگی انجام شد نشان داد که ۳۸ درصد از ارامنه موافق هستند که کشورشان «همیشه به رهبری مانند استالین نیاز خواهد داشت». [ ۷]
یک نظرسنجی که در سال ۲۰۱۹ انجام شد نشان داد که ۵۹ درصد از مردم روسیه معتقدند که دولت شوروی «از مردم عادی مراقبت می کرد». [ ۸] یک نظرسنجی که در سال ۲۰۲۰ انجام شد نشان داد که ۷۵ درصد از مردم روسیه معتقدند دوران شوروی «بهترین زمان» در تاریخ این کشور بوده است. [ ۹]
بر اساس نظرسنجی ها، آنچه در مورد اتحاد جماهیر شوروی سابق مغفول مانده است، سیستم اقتصادی مشترک آن بود که حد اقلی از ثبات مالی را فراهم می کرد. اصلاحات اقتصادی نئولیبرالی پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی و بلوک شرق استانداردهای زندگی برای عموم مردم را ناگوار کرد. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] سیاست های مرتبط با خصوصی سازی باعث شد تا بیشتر اقتصاد کشور به دست یک الیگارشی تجاری تازه حاکم شده بیفتد. احساس تعلق به یک ابرقدرت بزرگ دلیل دومی برای نوستالژی بود. بسیاری از تجربیات خود در دهه ۱۹۹۰ احساس تحقیر و خیانت شدگی کردند و این تحولات را به گردن مستشاران قدرت های غربی انداختند، به ویژه با نزدیک شدن ناتو به حوزه نفوذ روسیه. [ ۱۴]
