نورستانی ها یک گروه قومی هستند که در ارتفاعات هندوکش در شرق افغانستان زندگی می کنند. جمعیت آنان حدود ۱۵۰ تا ۳۰۰ هزار نفر برآورد می شود که بیشتر در ولایت های نورستان و لغمان افغانستان زندگی می کنند. تعداد قابل توجهی از آنان نیز به ولایت همسایه چترال در پاکستان مهاجرت کرده اند.
نورستانی ها در گذشته تابع حکومت اعلی چترال بودند و به آن خراج می پرداختند. چترال تا سال ۱۸۹۵ یک حکومت محلی قبایل آزاد بود و در این سال تحت الحمایه دولت هند بریتانیا شد. جامعهٔ چند قومی و چند مذهبی چترال، که شامل اقوام گوناگون سنی و اسماعیلی مذهب می شود، به آن ها اجازه داده بود تا در صلح و امنیت زندگی کرده و مذهب و فرهنگ خود را حفظ کنند. اما با قرارداد دیورند بین دولت هند بریتانیا و پادشاهی افغانستان، منطقه محل زندگی نورستانی ها ( که آن هنگام کافرستان نامیده می شد ) در خاک افغانستان قرار گرفت. امیر عبدالرحمن خان پادشاه وقت افغانستان با یک لشکرکشی گسترده موفق به تصرف این منطقه شد و نورستانی ها به قیمت جان خود اسلام آوردند.
نورستانی ها گاه کالاشا نیز نامیده می شوند که نباید آن ها را با قوم کالاش که در همسایگی آنان در چیترال پاکستان زندگی می کنند، اشتباه گرفت. کالاش ها همچنان به کیش کهن آریایی پایبند مانده اند اما نورستانی ها در ابتدای قرن بیستم مسلمان شدند.
این قوم تا اواخر سده نوزدهم اسلام نیاورده و به کیش کهن آریایی ( چند خداباوری، طبیعت گرایی، قداست آتش و … ) پایبند مانده بودند، به همین جهت نزد اقوام همسایه به کافر معروف بوده و سرزمین آن ها نیز کافرستان نامیده می شد. اما در سال ۱۸۹۵ با یورش عبدالرحمان خان و تصرف این منطقه، به اسلام گرویده و نام سرزمین شان را به نورستان تغییر دادند، تنها سه دره که در آن سوی خط دیورند ( مرز افغانستان و هند بریتانیا ) قرار داشت، اشغال نشد و مردم ساکن در آنجا که اکنون کالاش نامیده می شوند همچنان به اعتقادات قدیمی خود پایبند ماندند.
اعتقادات و رسوم قدیمی نورستانی ها هنوز هم در برخی از سنت های آن ها مشاهده می شود، اما به طور کلی این قوم مسلمانان متعصبی هستند و اولین مردمی بودند که علیه حکومت وابسته به شوروی جمهوری دموکراتیک افغانستان قیام کردند.
نورستانی ها به زبان ها یا گویش های مختلفی صحبت می کنند که همگی آن ها زبان نورستانی نامیده می شوند. این زبان ها در خانواده هندواروپایی، شاخهٔ زبان های زبان های آریایی قرار می گیرد. در گذشته زبان شناسان آن را در شاخه زبان های داردی تقسیم بندی می کردند که یکی از شاخه های زبان های هندوآریایی ( زبانهای خانوادهٔ هندی ) است اما تحقیقات گئورگ مورگنشتیرنه نشان داده که نورستانی یک شاخهٔ مستقل در کنار دو شاخه بسیار بزرگتر هندوآریایی است. پشتو نیز به عنوان زبان دوم رایج است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنورستانی ها در گذشته تابع حکومت اعلی چترال بودند و به آن خراج می پرداختند. چترال تا سال ۱۸۹۵ یک حکومت محلی قبایل آزاد بود و در این سال تحت الحمایه دولت هند بریتانیا شد. جامعهٔ چند قومی و چند مذهبی چترال، که شامل اقوام گوناگون سنی و اسماعیلی مذهب می شود، به آن ها اجازه داده بود تا در صلح و امنیت زندگی کرده و مذهب و فرهنگ خود را حفظ کنند. اما با قرارداد دیورند بین دولت هند بریتانیا و پادشاهی افغانستان، منطقه محل زندگی نورستانی ها ( که آن هنگام کافرستان نامیده می شد ) در خاک افغانستان قرار گرفت. امیر عبدالرحمن خان پادشاه وقت افغانستان با یک لشکرکشی گسترده موفق به تصرف این منطقه شد و نورستانی ها به قیمت جان خود اسلام آوردند.
نورستانی ها گاه کالاشا نیز نامیده می شوند که نباید آن ها را با قوم کالاش که در همسایگی آنان در چیترال پاکستان زندگی می کنند، اشتباه گرفت. کالاش ها همچنان به کیش کهن آریایی پایبند مانده اند اما نورستانی ها در ابتدای قرن بیستم مسلمان شدند.
این قوم تا اواخر سده نوزدهم اسلام نیاورده و به کیش کهن آریایی ( چند خداباوری، طبیعت گرایی، قداست آتش و … ) پایبند مانده بودند، به همین جهت نزد اقوام همسایه به کافر معروف بوده و سرزمین آن ها نیز کافرستان نامیده می شد. اما در سال ۱۸۹۵ با یورش عبدالرحمان خان و تصرف این منطقه، به اسلام گرویده و نام سرزمین شان را به نورستان تغییر دادند، تنها سه دره که در آن سوی خط دیورند ( مرز افغانستان و هند بریتانیا ) قرار داشت، اشغال نشد و مردم ساکن در آنجا که اکنون کالاش نامیده می شوند همچنان به اعتقادات قدیمی خود پایبند ماندند.
اعتقادات و رسوم قدیمی نورستانی ها هنوز هم در برخی از سنت های آن ها مشاهده می شود، اما به طور کلی این قوم مسلمانان متعصبی هستند و اولین مردمی بودند که علیه حکومت وابسته به شوروی جمهوری دموکراتیک افغانستان قیام کردند.
نورستانی ها به زبان ها یا گویش های مختلفی صحبت می کنند که همگی آن ها زبان نورستانی نامیده می شوند. این زبان ها در خانواده هندواروپایی، شاخهٔ زبان های زبان های آریایی قرار می گیرد. در گذشته زبان شناسان آن را در شاخه زبان های داردی تقسیم بندی می کردند که یکی از شاخه های زبان های هندوآریایی ( زبانهای خانوادهٔ هندی ) است اما تحقیقات گئورگ مورگنشتیرنه نشان داده که نورستانی یک شاخهٔ مستقل در کنار دو شاخه بسیار بزرگتر هندوآریایی است. پشتو نیز به عنوان زبان دوم رایج است.
wiki: نورستانی ها