نورد یکی از رایج ترین و متداول ترین روش های شکل دهی فلزات است به طوری که بیش از ۸۰٪ فراورده های فلزی در سطح جهان با این روش تولید می شوند. به طور کلی نورد به دو صورت گرم و سرد وجود دارد. در نورد گرم دمای کاری بالای دمای تبلور مجدد است و این امر باعث تبلور مجدد دینامیکی شده که خود موجب ریز شدن دانه ها و افزایش استحکام در دمای اتاق می شود. همچنین به دلیل دمای بالای فرایند، تنش سیلان کاهش یافته و ماده شکل پذیری بهتری از خود نشان می دهد. در شکل زیر تبلور مجدد دینامیکی حین نورد گرم مشاهده می شود.
در نورد سرد هدف کاهش ضخامت ورق تحت فشار بسیار زیاد است. از ویژگی های این نوع نورد که معمولاً در دمای اتاق و زیر دمای تبلور مجدد انجام می گیرد می توان به افزایش سختی ماده موردنظر، افزایش نابجایی در ساختار کریستالی و افزایش استحکام تسلیم و کاهش شکل پذیری اشاره نمود.
انجام عملیات نورد بر روی ورق های منیزیمی باعث تشدید شدن شدید بافت قاعده ای آن ها می شود که به صورت شماتیک در تصویر زیر قابل مشاهده می باشد. بافت دار شدن ورق منیزیمی باعث ایجاد ناهمسانگردی شدید در این ورق ها می شود. برای انجام تغییر شکل همگن، حداقل نیاز به ۵ سیستم لغزش فعال می باشد. در منیزیم به دلیل ساختار HCP آن تعداد سیستم های لغزش کم می باشد و به جز سیستم لغزش قاعده ای، سیستم لغزش منشوری و هرمی در دما و تنش های برشی بیشتر فعال می شوند و دوقلویی ها نیز به جبران نقصان تعداد سیستم های لغزش مستقل فعال، کمک می نمایند. برای کاهش میزان تنش برشی فعال شدن سیستم های لغزش غیر قاعده ای که در نتیجهٔ آن شدت بافت قاعده ای نیز کاهش میابد، [ ۱] [ ۲] نورد منیزیم را در دمای ۳۵۰–۴۵۰ سانتی گراد انجام می دهند.
در سال ۲۰۰۴ یین و همکارانش[ ۳] رفتار تغییر شکل گرم آلیاژ AZ31 منیزیم نورد گرم شده را مورد بررسی قرار دادند. در بررسی آن ها آزمایش کشش تک محوری برای ارزیابی خواص آلیاژ AZ31 منیزیم نورد گرم شده در محدوده دمایی ۵۰ تا ۲۰۰ درجه سانتیگراد و نرخ کرنش تا انجام شد. تبلور مجدد دینامیکی و دوقلویی در حین تغییر شکل گرم توسط میکروسکوپ نوری مشاهده گشت. مشخص گردید که مکانیزم دوقلویی در دمای پایین و مرحلهٔ اولیه تغییر شکل، مکانیزم غالب است و انرژی اعوجاج انباشته شده توسط دوقلویی ها دلیل اتفاق افتادن پدیده تبلور مجدد است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر نورد سرد هدف کاهش ضخامت ورق تحت فشار بسیار زیاد است. از ویژگی های این نوع نورد که معمولاً در دمای اتاق و زیر دمای تبلور مجدد انجام می گیرد می توان به افزایش سختی ماده موردنظر، افزایش نابجایی در ساختار کریستالی و افزایش استحکام تسلیم و کاهش شکل پذیری اشاره نمود.
انجام عملیات نورد بر روی ورق های منیزیمی باعث تشدید شدن شدید بافت قاعده ای آن ها می شود که به صورت شماتیک در تصویر زیر قابل مشاهده می باشد. بافت دار شدن ورق منیزیمی باعث ایجاد ناهمسانگردی شدید در این ورق ها می شود. برای انجام تغییر شکل همگن، حداقل نیاز به ۵ سیستم لغزش فعال می باشد. در منیزیم به دلیل ساختار HCP آن تعداد سیستم های لغزش کم می باشد و به جز سیستم لغزش قاعده ای، سیستم لغزش منشوری و هرمی در دما و تنش های برشی بیشتر فعال می شوند و دوقلویی ها نیز به جبران نقصان تعداد سیستم های لغزش مستقل فعال، کمک می نمایند. برای کاهش میزان تنش برشی فعال شدن سیستم های لغزش غیر قاعده ای که در نتیجهٔ آن شدت بافت قاعده ای نیز کاهش میابد، [ ۱] [ ۲] نورد منیزیم را در دمای ۳۵۰–۴۵۰ سانتی گراد انجام می دهند.
در سال ۲۰۰۴ یین و همکارانش[ ۳] رفتار تغییر شکل گرم آلیاژ AZ31 منیزیم نورد گرم شده را مورد بررسی قرار دادند. در بررسی آن ها آزمایش کشش تک محوری برای ارزیابی خواص آلیاژ AZ31 منیزیم نورد گرم شده در محدوده دمایی ۵۰ تا ۲۰۰ درجه سانتیگراد و نرخ کرنش تا انجام شد. تبلور مجدد دینامیکی و دوقلویی در حین تغییر شکل گرم توسط میکروسکوپ نوری مشاهده گشت. مشخص گردید که مکانیزم دوقلویی در دمای پایین و مرحلهٔ اولیه تغییر شکل، مکانیزم غالب است و انرژی اعوجاج انباشته شده توسط دوقلویی ها دلیل اتفاق افتادن پدیده تبلور مجدد است.
wiki: نورد گرم منیزیم