نورد استریم ( به روسی: Северный поток Severny potok ) مجموعه ای از خطوط لوله انتقال گاز طبیعی دریایی در اروپا است که با گذر از زیر دریای بالتیک گاز را از روسیه به آلمان می رساند و شامل دو خط لوله است که از ویبورگ در شمال غربی روسیه تا لوبمین در نزدیکی گرایفسوالد در شمال شرقی آلمان گسترانیده شده و جریان اصلی نورد استریم ( که همچنین به عنوان نورد استریم ۱ نیز شناخته می شود؛[ ۱] نام های قبلی: خط لوله انتقال گاز شمال و شمال اروپای شمالی ) محسوب می گردد، دو خط لوله دیگر نیز از اوست - لوگا در شمال غربی روسیه آغاز شده و به لوبمین در آلمان می رسد که نورد استریم ۲ نام دارد. در لومبین نورد استریم ۱ به خط لوله OPAL در الوبرنهاو در شرق آلمان و در مرز چک به خط لوله NEL در رهدن واقع در شمال غربی آلمان میپیوندد.
نورد استریم ۱ متعلق به شرکت نوردستریم می باشد که سهامدار عمده آن شرکت دولتی روسی گازپروم است. نورد استریم ۲ متعلق به شرکت نورد استریم 2 AG است که تحت مالکیت کامل گازپروم قرار دارد.
اولین خط نورد استریم ۱ در می ۲۰۱۱ احداث گردید و در ۸ نوامبر ۲۰۱۱ افتتاح شد. [ ۲] [ ۳] خط دوم نورد استریم ۱ در سال ۲۰۱۱–۲۰۱۲ احداث شد و در ۸ اکتبر ۲۰۱۲ کار افتتاح آن به سرانجام رسید. با ۱٬۲۲۲ کیلومتر ( ۷۵۹ مایل ) طول، نورد استریم ۱ طولانی ترین خط لوله زیردریایی جهان است و از خط لوله لانگلد نروژ - بریتانیا نیز پیشی گرفته است. [ ۴] [ ۵]
پایه گذاری نورد استریم ۲ در سال ۲۰۱۸–۲۰۲۱ انجام شد. [ ۶] خط اول نورد استریم ۲ در ژوئن ۲۰۲۱ تکمیل شد و خط دوم در سپتامبر ۲۰۲۱ تکمیل گردید.
نورد استریم ۱ دارای ظرفیت کل انتقال سالانه ۵۵ میلیارد متر مکعب ( ۱٫۹ بیلیون فوت مکعب ) گاز بوده و انتظار می رفت ساخت نورد استریم ۲ این ظرفیت را دو برابر کند و در مجموع به ۱۱۰ میلیارد متر مکعب ( ۳٫۹ بیلیون فوت مکعب ) برساند. [ ۷] [ ۸] [ ۹]
پروژه نورد استریم به دلیل نگرانی از افزایش نفوذ روسیه در اروپا و به دلیل کاهش غیر - مستقیم هزینه های ترانزیت از خط لوله های فعلی در مرکز و شرق اروپا، با مخالفت شدید ایالات متحده و اوکراین و همچنین سایر کشورهای اروپای مرکزی و شرقی روبرو شده است. اولاف شولز، صدراعظم آلمان، صدور گواهینامه نورد استریم ۲ را در ۲۲ فوریه ۲۰۲۲ به حالت تعلیق درآورد، علت این امر اقدام ولادیمیر پوتین؛ رهبری روسیه، در به رسمیت شناختن دو منطقه خودمختار دونتسک و لوهانسک واقع در خاک اوکراین بود. [ ۱۰] [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنورد استریم ۱ متعلق به شرکت نوردستریم می باشد که سهامدار عمده آن شرکت دولتی روسی گازپروم است. نورد استریم ۲ متعلق به شرکت نورد استریم 2 AG است که تحت مالکیت کامل گازپروم قرار دارد.
اولین خط نورد استریم ۱ در می ۲۰۱۱ احداث گردید و در ۸ نوامبر ۲۰۱۱ افتتاح شد. [ ۲] [ ۳] خط دوم نورد استریم ۱ در سال ۲۰۱۱–۲۰۱۲ احداث شد و در ۸ اکتبر ۲۰۱۲ کار افتتاح آن به سرانجام رسید. با ۱٬۲۲۲ کیلومتر ( ۷۵۹ مایل ) طول، نورد استریم ۱ طولانی ترین خط لوله زیردریایی جهان است و از خط لوله لانگلد نروژ - بریتانیا نیز پیشی گرفته است. [ ۴] [ ۵]
پایه گذاری نورد استریم ۲ در سال ۲۰۱۸–۲۰۲۱ انجام شد. [ ۶] خط اول نورد استریم ۲ در ژوئن ۲۰۲۱ تکمیل شد و خط دوم در سپتامبر ۲۰۲۱ تکمیل گردید.
نورد استریم ۱ دارای ظرفیت کل انتقال سالانه ۵۵ میلیارد متر مکعب ( ۱٫۹ بیلیون فوت مکعب ) گاز بوده و انتظار می رفت ساخت نورد استریم ۲ این ظرفیت را دو برابر کند و در مجموع به ۱۱۰ میلیارد متر مکعب ( ۳٫۹ بیلیون فوت مکعب ) برساند. [ ۷] [ ۸] [ ۹]
پروژه نورد استریم به دلیل نگرانی از افزایش نفوذ روسیه در اروپا و به دلیل کاهش غیر - مستقیم هزینه های ترانزیت از خط لوله های فعلی در مرکز و شرق اروپا، با مخالفت شدید ایالات متحده و اوکراین و همچنین سایر کشورهای اروپای مرکزی و شرقی روبرو شده است. اولاف شولز، صدراعظم آلمان، صدور گواهینامه نورد استریم ۲ را در ۲۲ فوریه ۲۰۲۲ به حالت تعلیق درآورد، علت این امر اقدام ولادیمیر پوتین؛ رهبری روسیه، در به رسمیت شناختن دو منطقه خودمختار دونتسک و لوهانسک واقع در خاک اوکراین بود. [ ۱۰] [ ۱۱]
wiki: نورد استریم