[ویکی فقه] نهی اصلی به نهی مستفاد از خطاب مستقل شرعی اطلاق می شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.
نهی اصلی، مقابل نهی تبعی بوده و به نهیی گفته می شود که از خطاب مستقل شرعی به دست می آید، مثل:«لا تکذب»، که خطابی مستقل است و بر نهی از دروغ و حرمت آن دلالت می کند؛ به عبارت دیگر، این نهی از خطابی مستقل و از راه دلالت مطابقی به دست آمده است؛ به خلاف نهی تبعی که خطاب مستقلی برای آن نیست.
نهی اصلی در خطابات مولا
بنابراین، هرگاه مولا به چیزی اراده خاص داشته باشد و سپس با خطابی مستقل و به کمک دلالت مطابقی از آن نهی نماید و مبغوض بودن آن را در نزد خود اعلام کند، این نهی اصلی است، چه نفسی باشد، مثل:نهی از سجده برای بت ، و چه غیری باشد، مثل:نهی از خواندن نماز در لباسی که از پوست حیوان حرام گوشت تهیه شده است.
نهی اصلی، مقابل نهی تبعی بوده و به نهیی گفته می شود که از خطاب مستقل شرعی به دست می آید، مثل:«لا تکذب»، که خطابی مستقل است و بر نهی از دروغ و حرمت آن دلالت می کند؛ به عبارت دیگر، این نهی از خطابی مستقل و از راه دلالت مطابقی به دست آمده است؛ به خلاف نهی تبعی که خطاب مستقلی برای آن نیست.
نهی اصلی در خطابات مولا
بنابراین، هرگاه مولا به چیزی اراده خاص داشته باشد و سپس با خطابی مستقل و به کمک دلالت مطابقی از آن نهی نماید و مبغوض بودن آن را در نزد خود اعلام کند، این نهی اصلی است، چه نفسی باشد، مثل:نهی از سجده برای بت ، و چه غیری باشد، مثل:نهی از خواندن نماز در لباسی که از پوست حیوان حرام گوشت تهیه شده است.
wikifeqh: نواهی_اصلی