[ویکی فقه] نهی از وصف مفارق عبادت به معنای تعلق نهی به عَرَض مفارق عبادت می باشد.
نهی از وصف مفارق عبادت، در جایی مصداق دارد که نهی به وصف مفارق عبادت تعلق می گیرد. وصف مفارق، به وصفی گفته می شود که وجودی مغایر موصوف خود دارد، هر چند هر دو وجود همراه یک دیگر می باشد، مثل: نهی از نگاه کردن به نامحرم در نماز ، که نماز و نگاه به نامحرم دو وجود جدا از هم، ولی همراه هم می باشد.
نزد اصولیون
برخی از اصولیون، چنین موردی را مصداق اجتماع امر و نهی دانسته و در دو مورد به صحت نماز حکم کرده اند:۱. در صورتی که اجتماع امر و نهی را جایز بدانیم و قصد قربت نیز ممکن باشد؛۲. در صورتی که اجتماع امر و نهی را محال بدانیم ولی امر بر نهی مقدم شود; اما اگر نهی بر امر مقدم شود، نماز باطل می گردد.
نهی از وصف مفارق عبادت، در جایی مصداق دارد که نهی به وصف مفارق عبادت تعلق می گیرد. وصف مفارق، به وصفی گفته می شود که وجودی مغایر موصوف خود دارد، هر چند هر دو وجود همراه یک دیگر می باشد، مثل: نهی از نگاه کردن به نامحرم در نماز ، که نماز و نگاه به نامحرم دو وجود جدا از هم، ولی همراه هم می باشد.
نزد اصولیون
برخی از اصولیون، چنین موردی را مصداق اجتماع امر و نهی دانسته و در دو مورد به صحت نماز حکم کرده اند:۱. در صورتی که اجتماع امر و نهی را جایز بدانیم و قصد قربت نیز ممکن باشد؛۲. در صورتی که اجتماع امر و نهی را محال بدانیم ولی امر بر نهی مقدم شود; اما اگر نهی بر امر مقدم شود، نماز باطل می گردد.
wikifeqh: نهی_از_وصف_مفارق_عبادت