نهضت ازادی ایران

[ویکی فقه] نهضت آزادی ایران. نهضت آزادی ایران، یک حزب سیاسی ایرانی است که در سال ۱۳۴۰ پس از ایجاد اختلاف بین اعضای شورای مرکزی جبهه ملی ایران و با تایید و حمایت محمد مصدق، تاسیس شد
با فروپاشی جبهۀ ملی اول در اواخر دهۀ ۱۳۳۰ ه . ش برخی از افراد این گروه، «نهضت مقاومت ملی» را تشکیل دادند. امّا چون تحرک لازم در آنان وجود نداشت، جناح مذهبی از آن جدا شده و در سال ۱۳۴۰ ه . ش نهضت آزادی در ایران را تشکیل دادند.
بنیانگذاران
بنیانگذاران نهضت آزادی آیت الله طالقانی مهندس مهدی بازرگان و دکتر یدالله سحابی بودند. در اساسنامۀ نهضت آزادی آمده بود: اولاً مسلمانیم و دین را از سیاست جدا نمی دانیم؛ ثانیاً ایرانی و ثالثاً تابع قانون اساسی و رابعاً مصدقی هستیم. حضور آیت الله طالقانی و دکتر سحابی و مهندس بازرگان سبب شده بوده که بسیاری از جوانان مذهبیِ دانشگاهی و غیردانشگاهی به سوی این گروه روی بیاورند. امّا فعّالیّت این گروه با دستگیری بنیانگذاران آن در سال های ۱۳۴۲ و ۱۳۴۳ و سرانجام محاکمه و زندانی شدن آن ها در سال ۱۳۴۴ ه . ش متوقف شد.
جدید حیات نهضت آزادی
در سال ۱۳۵۶ ه . ش با روی کار آمدن «جیمی کارتر» در آمریکا و اعلام «فضای باز سیاسی» در ایران و همزمان با آغاز شتاب انقلاب اسلامی، نهضت آزای تجدید حیات کرده، طرفداری خود را از قانون اساسی مشروطه و اعلامیۀ جهانی حقوق بشر اعلام کرد.بازرگان راهی پاریس شد تا امام خمینی (رحمة الله علیه) را متقاعد کند که دست از شعار سرنگونی رژیم سلطتنی در ایران بردارد و اجرای قانون اساسی مشروطه را هدف مبارزۀ خود قرار دهد، امّا با مخالفت امام (رحمة الله علیه) مواجه شد و پذیرفت که نهضت را همراهی کند.
نهضت آزادی پس از انقلاب
...