نهر عضدی

نهر عضُدی یا حفّار به بخشی از مسیر کارون از تقاطع بهمن شیر تا اروندرود گفته می شود که در زمان آل بویه حفر شده است.
در سده چهارم هجری در زمان فرمانروایی آل بویه به دستور عضدالدوله دیلمی نهری موسوم به «نهر عضدی» ( نهر حفّار، نهر بیان ) میان رود کارون و شط العرب ( شمال خرمشهر کنونی ) حفر گردید و بدین ترتیب، رود کارون با شط العرب مرتبط شد و جزیره آبادان به وجود آمد که اکنون بخش اعظم شهر خرمشهر، یعنی بخش شرقی این شهر و هم چنین شهر آبادان را در خود جای داده است. [ ۱]
با حفر این آبراهه، رود کارون که در آن زمان از طریق بهمن شیر به طور مستقل به خلیج فارس می ریخت، به شط العرب و در نتیجه پای رود دجله و فرات متصل شد. آبدهی کارون در زمان ذوب برف های کوهستان های زاگرس در بهار، بیش از ۲۷ برابر آبدهی دجله و فرات در شط العرب بود و این اتصال، کشتیرانی در شط العرب را آسان تر می کرد.
این کانال انسان ساخت که حفار نام گرفت پس از مدتی به مسیر اصلی کارون تبدیل شد و مانند وضعیت امروزی، جایگزین بهمن شیر در راه رسیدن کارون به خلیج فارس شد.
در سده ۱۹ میلادی بندر محمره در ساحل حفّار ساخته شد که این بندر در سده ۱۹۳۰ میلادی به خرمشهر تغییر نام یافت.