نهج البلاغه از منظر علمای شیعه

[ویکی فقه] عجیب این است که نهج البلاغه در دیار خودش، در میان شیعیان علی، در حوزه های علمیه شیعه «غریب» و «تنها» است؛ هم چنان که خود علی غریب و تنهاست. بدیهی است که اگر محتویات کتابی و یا اندیشه ها و احساسات و عواطف شخصی با دنیای روحی مردمی سازگار نباشد، این کتاب و یا آن شخص عملاً تنها و بیگانه می ماند؛ هرچند نامشان با هزاران تجلیل و تعظیم برده شود.
علما و بزرگان شیعه دربارة نهج البلاغه دیدگاه هایی دارند که در ذیل به برخی از آن ها اشاره می کنیم:
← دیدگاه امام خمینی
۱. ↑ پیام مروخ ۲۷/۲/۱۳۶۰ امام خمینی به کنگره هزاره نهج البلاغه، ص۷.۲. ↑ بیانات مقام معظم رهبری در پنجمین کنگره نهج البلاغه.۳. ↑ استادی، رضا، بحثی کوتاه پیرامون مدارک نهج البلاغه، بنیاد نهج البلاغه، تهران، ۱۳۶۲.۴. ↑ تبریزی، مدرس، ریحانه الادب، ص۳۴۳، کتاب فروشی خیام، ج۱ و ۲.۵. ↑ تهرانی، آقا بزرگ، الذریعه، ج۱۴، ص۱۲۸.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «نهج البلاغه از منظر علمای شیعه».
...