[ویکی فقه] نهایة النهایة فی شرح الکفایة (کتاب). این کتاب « نهایة النهایة فی شرح الکفایة»، به زبان عربی، اثر آیة الله، میرزا علی ایروانی نجفی است.مولّف، با تبحّر و تسلّط علمی، علاوه بر شرح عبارات مشکل، اشکالات عمیق و سودمندی بر کفایه آخوند وارد ساخته است.
کتاب، شرح مباحث الفاظ کفایه است که با این حساب، جلد اوّل کفایه را شامل می شود. شارح، نخست، قسمتی از کلام آخوند را که نیاز به توضیح داشته است، تحت عنوان« قوله»، ذکر نموده و سپس به شرح و بررسی آن پرداخته است.
کتاب، شرح مباحث الفاظ کفایه است که با این حساب، جلد اوّل کفایه را شامل می شود. شارح، نخست، قسمتی از کلام آخوند را که نیاز به توضیح داشته است، تحت عنوان« قوله»، ذکر نموده و سپس به شرح و بررسی آن پرداخته است.
[ویکی نور] «نهایة النهایة فی شرح الکفایة»، به زبان عربی، اثر آیت الله میرزا علی ایروانی نجفی است.
مولّف، با تبحّر و تسلّط علمی، علاوه بر شرح عبارات مشکل، اشکالات عمیق و سودمندی بر کفایه آخوند وارد ساخته است.
کتاب، شرح مباحث الفاظ کفایه است که با این حساب، جلد اوّل کفایه را شامل می شود. شارح، نخست، قسمتی از کلام آخوند را که نیاز به توضیح داشته است، تحت عنوان «قوله»، ذکر نموده و سپس به شرح و بررسی آن پرداخته است.
برای آشنایی با محتوای کتاب و تبحّر و تسلّط علمی مرحوم ایروانی در مباحث الفاظ، نمونه هایی از فرمایشات ایشان را می آوریم:
1. به نظر مرحوم ایروانی، امتیاز علوم به امتیاز موضوع یا محمول یا هر دوی آنهاست، چون علم، عبارت است از یک سری قضایا که تمایز آنها صرفاً بر اساس موضوع یا محمول و یا هر دوی آنها صورت می پذیرد و با اتّحاد طرفین، قضیّه، واحد شده و تعدّدی در میان نخواهد بود.
مولّف، با تبحّر و تسلّط علمی، علاوه بر شرح عبارات مشکل، اشکالات عمیق و سودمندی بر کفایه آخوند وارد ساخته است.
کتاب، شرح مباحث الفاظ کفایه است که با این حساب، جلد اوّل کفایه را شامل می شود. شارح، نخست، قسمتی از کلام آخوند را که نیاز به توضیح داشته است، تحت عنوان «قوله»، ذکر نموده و سپس به شرح و بررسی آن پرداخته است.
برای آشنایی با محتوای کتاب و تبحّر و تسلّط علمی مرحوم ایروانی در مباحث الفاظ، نمونه هایی از فرمایشات ایشان را می آوریم:
1. به نظر مرحوم ایروانی، امتیاز علوم به امتیاز موضوع یا محمول یا هر دوی آنهاست، چون علم، عبارت است از یک سری قضایا که تمایز آنها صرفاً بر اساس موضوع یا محمول و یا هر دوی آنها صورت می پذیرد و با اتّحاد طرفین، قضیّه، واحد شده و تعدّدی در میان نخواهد بود.
wikinoor: نهایة_النهایة_فی_شرح_الکفایة
[ویکی فقه] نهایه النهایه فی شرح الکفایه (کتاب). این کتاب « نهایة النهایة فی شرح الکفایة»، به زبان عربی، اثر آیة الله، میرزا علی ایروانی نجفی است.مولّف، با تبحّر و تسلّط علمی، علاوه بر شرح عبارات مشکل، اشکالات عمیق و سودمندی بر کفایه آخوند وارد ساخته است.
کتاب، شرح مباحث الفاظ کفایه است که با این حساب، جلد اوّل کفایه را شامل می شود. شارح، نخست، قسمتی از کلام آخوند را که نیاز به توضیح داشته است، تحت عنوان« قوله»، ذکر نموده و سپس به شرح و بررسی آن پرداخته است.
گزارش محتوای کتاب
برای آشنایی با محتوای کتاب و تبحّر و تسلّط علمی مرحوم ایروانی در مباحث الفاظ، نمونه هایی از فرمایشات ایشان را می آوریم:۱. به نظر مرحوم ایروانی، امتیاز علوم به امتیاز موضوع یا محمول یا هر دوی آن هاست، چون علم، عبارت است از یک سری قضایا که تمایز آنها صرفاً بر اساس موضوع یا محمول و یا هر دوی آن ها صورت می پذیرد و با اتّحاد طرفین، قضیّه، واحد شده و تعدّدی در میان نخواهد بود. ۲. به نظر ایروانی، دلالت لفظ بر معنی، هم ذاتی است و هم جعلی ؛ یعنی اصل دلالت و اشاره به سبب لفظ، ذاتی است، ولی دلالت بر معنایی خاص از میان معانی، جعلی و وضعی است. ۳. شارح در تبیین معنای تبادر، بیان می کند که تبادر، معلولِ معنای ارتکازی است که از مدالیل الفاظ در نفس حاصل می شود و این ارتکاز، یا ناشی از اطلاع بر موارد استعمال اهل لغت است یا ناشی از ممارست کلمات ناقلین لغت است و از این جا روشن می شود که به نظر ایشان، تبادر، معلولِ علم به وضع نیست. ۴. مرحوم ایروانی ، عدم دلالت صیغه امر را بر فور و تراخی، به حسب وضع می داند، ولی به حسب استعمالات شایعِ عرفی، ظهور امر را در فور عرفی بعید نمی داند. ۵. مرحوم آخوند، در بحث نواهی، می فرماید: مادّه و صیغه نهی، از نظر دلالت، مانند ماده و صیغه امر بوده و مفید طلب لزومی انشایی است و آنچه که در مفهوم امر معتبر بوده، در مفهوم نهی نیز معتبر است. مرحوم ایروانی، در این باره، اشکال کرده و می فرماید: در موارد نهی، طلب حقیقی و اراده نفسانیه وجود ندارد، چون اگر اراده ای باشد، یا متعلّق به فعل است یا به ترک یا به کف و همگی باطل است...
کتاب، شرح مباحث الفاظ کفایه است که با این حساب، جلد اوّل کفایه را شامل می شود. شارح، نخست، قسمتی از کلام آخوند را که نیاز به توضیح داشته است، تحت عنوان« قوله»، ذکر نموده و سپس به شرح و بررسی آن پرداخته است.
گزارش محتوای کتاب
برای آشنایی با محتوای کتاب و تبحّر و تسلّط علمی مرحوم ایروانی در مباحث الفاظ، نمونه هایی از فرمایشات ایشان را می آوریم:۱. به نظر مرحوم ایروانی، امتیاز علوم به امتیاز موضوع یا محمول یا هر دوی آن هاست، چون علم، عبارت است از یک سری قضایا که تمایز آنها صرفاً بر اساس موضوع یا محمول و یا هر دوی آن ها صورت می پذیرد و با اتّحاد طرفین، قضیّه، واحد شده و تعدّدی در میان نخواهد بود. ۲. به نظر ایروانی، دلالت لفظ بر معنی، هم ذاتی است و هم جعلی ؛ یعنی اصل دلالت و اشاره به سبب لفظ، ذاتی است، ولی دلالت بر معنایی خاص از میان معانی، جعلی و وضعی است. ۳. شارح در تبیین معنای تبادر، بیان می کند که تبادر، معلولِ معنای ارتکازی است که از مدالیل الفاظ در نفس حاصل می شود و این ارتکاز، یا ناشی از اطلاع بر موارد استعمال اهل لغت است یا ناشی از ممارست کلمات ناقلین لغت است و از این جا روشن می شود که به نظر ایشان، تبادر، معلولِ علم به وضع نیست. ۴. مرحوم ایروانی ، عدم دلالت صیغه امر را بر فور و تراخی، به حسب وضع می داند، ولی به حسب استعمالات شایعِ عرفی، ظهور امر را در فور عرفی بعید نمی داند. ۵. مرحوم آخوند، در بحث نواهی، می فرماید: مادّه و صیغه نهی، از نظر دلالت، مانند ماده و صیغه امر بوده و مفید طلب لزومی انشایی است و آنچه که در مفهوم امر معتبر بوده، در مفهوم نهی نیز معتبر است. مرحوم ایروانی، در این باره، اشکال کرده و می فرماید: در موارد نهی، طلب حقیقی و اراده نفسانیه وجود ندارد، چون اگر اراده ای باشد، یا متعلّق به فعل است یا به ترک یا به کف و همگی باطل است...
wikifeqh: نهایة_النهایة_فی_شرح_الکفایة_(کتاب)