در ایالات متحده آمریکا نمودار بخشی گونه ای نمودار هوانوردی است که برای ناوبری تحت قوانین پرواز دیداری استفاده می شود.
در استرالیا، کانادا و برخی دیگر کشورها نمودارهای مشابهی برای پرواز دیداری استفاده می شود که "نمودار ناوبری قوانین پرواز دیداری" نامیده می شوند.
یک نمودار بخشی، ویژگی های مکان نگاری و دیگر اطلاعات مورد نیاز برای هوانوردانی که به شکل دیداری پرواز می کنند را نشان می دهد. این ویژگی ها بلندی ناهمواریها، و عوارض قابل دید از بلندای زیاد مانند رود، سد، پل، ساختمان و مانند آنها و ویژگی های زمینی مناسب برای استفاده خلبان مانند فرودگاه، برج دیدبانی، مرزنما، و مانند آنها هستند. نمودار بخشی همچنین اطلاعاتی را درباره کلاس مرز هوایی، کمک رسانی ناوبری بر روی زمین، فرکانس های رادیویی، طول جغرافیایی و عرض جغرافیایی، نقطه مسیر ناوبری، و مسیرهای ناوبری ارائه می دهد.
سنجه نمودارهای بخشی ۱:۵۰۰، ۰۰۰ است و نام شهری که نشان می دهند به آنها داده می شود. اداره هوانوردی فدرال آمریکا بیش از ۵۰ نمودار منتشر کرده که سرزمین اصلی ایالات متحده آمریکا، آلاسکا، و هاوایی را پوشش می دهند. نمودارهای بخشی در آمریکا توسط گروه خدمات ناوبری هوانوردی ملی زیر مجموعه اداره هوانوردی فدرال ساخته و نگهداری می شوند. برخی شرکت های بازرگانی نیز ( بیشتر شرکت جپسن ) نمودارهای بخشی سازگار و گواهی شده تهیه می کنند.
نمودار بخشی توسط نمودار منطقه پایانه تکمیل می شود. نمودارهای منطقه پایانه با سنجه ۱:۲۵۰، ۰۰۰ برای منطقه هایی در اطراف فرودگاه های اصلی آمریکا و نمودار هوانوردی جهانی با مقیاس ۱:۱، ۰۰۰، ۰۰۰ برای خلبانان هواپیماهای کم سرعت تر و هواپیماهای با بلندای پرواز بیشتر در دسترس هستند.
نمودارهای بخشی هر شش ماه به روزرسانی می شوند.
نخستین نمودار بخشی در سال ۱۹۳۰ ( میلادی ) منتشر شد. در سال ۱۹۳۷ ( میلادی ) گروه کاملی از نمودارهای ۴۸ ایالت آمریکا منتشر شدند. این نمودارهای بخشیِ نخستین با نقشه ای در گوشه، کوچک بودند؛ زیرا بیشتر آنها دو درجه از عرض جغرافیایی و شش درجه از طول جغرافیایی را نشان می دادند. پس از ۱۹۵۰ ( میلادی ) راهنما و شاخص نمودارهای همسایه با یکدیگر جابجا شدند. نخستین نمودارهای دوطرفه موجود در اواخر دهه ۱۹۶۰ ( میلادی ) تهیه شدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر استرالیا، کانادا و برخی دیگر کشورها نمودارهای مشابهی برای پرواز دیداری استفاده می شود که "نمودار ناوبری قوانین پرواز دیداری" نامیده می شوند.
یک نمودار بخشی، ویژگی های مکان نگاری و دیگر اطلاعات مورد نیاز برای هوانوردانی که به شکل دیداری پرواز می کنند را نشان می دهد. این ویژگی ها بلندی ناهمواریها، و عوارض قابل دید از بلندای زیاد مانند رود، سد، پل، ساختمان و مانند آنها و ویژگی های زمینی مناسب برای استفاده خلبان مانند فرودگاه، برج دیدبانی، مرزنما، و مانند آنها هستند. نمودار بخشی همچنین اطلاعاتی را درباره کلاس مرز هوایی، کمک رسانی ناوبری بر روی زمین، فرکانس های رادیویی، طول جغرافیایی و عرض جغرافیایی، نقطه مسیر ناوبری، و مسیرهای ناوبری ارائه می دهد.
سنجه نمودارهای بخشی ۱:۵۰۰، ۰۰۰ است و نام شهری که نشان می دهند به آنها داده می شود. اداره هوانوردی فدرال آمریکا بیش از ۵۰ نمودار منتشر کرده که سرزمین اصلی ایالات متحده آمریکا، آلاسکا، و هاوایی را پوشش می دهند. نمودارهای بخشی در آمریکا توسط گروه خدمات ناوبری هوانوردی ملی زیر مجموعه اداره هوانوردی فدرال ساخته و نگهداری می شوند. برخی شرکت های بازرگانی نیز ( بیشتر شرکت جپسن ) نمودارهای بخشی سازگار و گواهی شده تهیه می کنند.
نمودار بخشی توسط نمودار منطقه پایانه تکمیل می شود. نمودارهای منطقه پایانه با سنجه ۱:۲۵۰، ۰۰۰ برای منطقه هایی در اطراف فرودگاه های اصلی آمریکا و نمودار هوانوردی جهانی با مقیاس ۱:۱، ۰۰۰، ۰۰۰ برای خلبانان هواپیماهای کم سرعت تر و هواپیماهای با بلندای پرواز بیشتر در دسترس هستند.
نمودارهای بخشی هر شش ماه به روزرسانی می شوند.
نخستین نمودار بخشی در سال ۱۹۳۰ ( میلادی ) منتشر شد. در سال ۱۹۳۷ ( میلادی ) گروه کاملی از نمودارهای ۴۸ ایالت آمریکا منتشر شدند. این نمودارهای بخشیِ نخستین با نقشه ای در گوشه، کوچک بودند؛ زیرا بیشتر آنها دو درجه از عرض جغرافیایی و شش درجه از طول جغرافیایی را نشان می دادند. پس از ۱۹۵۰ ( میلادی ) راهنما و شاخص نمودارهای همسایه با یکدیگر جابجا شدند. نخستین نمودارهای دوطرفه موجود در اواخر دهه ۱۹۶۰ ( میلادی ) تهیه شدند.
wiki: نمودار بخشی