نقطه آبی کمرنگ. نقطهٔ آبی کمرنگ ( به انگلیسی: Pale Blue Dot ) نام نگاره ای است که در سال ۱۹۹۰ میلادی توسط فضاپیمای کاوشگر وویجر ۱ و از فاصلهٔ ۶ میلیارد کیلومتری از کرهٔ زمین به عنوان بخشی از مجموعه تصاویر منظومه شمسی پرتره خانواده گرفته شده است. در این نگاره کرهٔ زمین به شکل یک «نقطهٔ آبی کوچک رنگ پریده» ( در اندازه ۰/۱۲ پیکسل ) در برابر عظمت فضا دیده می شود. [ ۲] فضاپیمای وویجر ۱ که مأموریت اولیه خود را به پایان رسانده بود و در حال ترک منظومه شمسی بود، توسط ناسا دستور گرفت توسط دوربین خود یک عکس از کره زمین از پهنه دور و وسیع فضا تهیه کند. این کار به درخواست کارل سیگن صورت پذیرفت. در این تصویر اندازه ظاهری زمین کمتر از یک پیکسل است و سیاره ما همچون نقطه ای کوچک در برابر عظمت فضا به نظر می رسد؛ از دید دوربین زمین در میان پرتوهایی از نور خورشید غوطه ور به نظر می رسد. [ ۳]
همچنین عنوان این نگاره در کتاب نقطه آبی کمرنگ: چشم انداز آینده بشر در فضا، نوشته کارل سیگن که در سال ۱۹۹۴ منتشر شد به کار برده شده است. [ ۴]
وویجر ۱ فضاپیمایی رباتیک با وزن ۷۲۲ کیلوگرم است که توسط ناسا در تاریخ ۵ سپتامبر ۱۹۷۷ به منظور بررسی بیرون منظومه شمسی و در نهایت فضای میان ستاره ای به فضا پرتاب شده است. [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] تا به امروز ( ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ ) ۴۶ سال، ۵ ماه و ۲۰ روز از پرتاب این کاوشگر می گذرد و همچنان دستورها و داده های معمول را از شبکه فضای دوردست دریافت می کند. وویجر ۱ اولین کاوشگر تارک منظومه شمسی و همچنین دورترین جسم ساختهٔ دست بشر از کرهٔ زمین است. [ ۹] پس از گذر از کنار مشتری در سال ۱۹۷۹ و کیوان در ۱۹۸۰، رسالت اصلی مأموریت انجام شد. وویجر ۱ به عنوان اولین کاوشگر فضایی شناخته شد که توانست تصاویری دقیق از دو سیاره بزرگ منظومه شمسی و اقمار اصلی آن ها تهیه و ارائه کند. این فضاپیما با سرعت ۴۰٬۰۰۰ مایل در ساعت ( ۶۴۰۰۰ کیلومتر در ساعت ) دورترین شیء بشرساخت از کره زمین و همین طور اولین سازه ای است که موفق به ترک منظومه شمسی شده. [ ۱۰] این مأموریت تمدید شده و تا به امروز با هدف بررسی آنسوی مرزهای منظومه شمسی همانند کمربند کویپر، هلیوسفر و فضای بین ستاره ای ادامه دارد. وویجر ۱ برای ۴۶ سال، ۵ ماه و ۱۸ روز تا امروز ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ میلادی ( ۶ اسفند ۱۴۰۲ خورشیدی ) دستورهای معمول را دریافت کرده و همچنان داده ها را به شبکه فضای دوردست ارسال می کند. [ ۷] [ ۱۱] [ ۹]
همچنین عنوان این نگاره در کتاب نقطه آبی کمرنگ: چشم انداز آینده بشر در فضا، نوشته کارل سیگن که در سال ۱۹۹۴ منتشر شد به کار برده شده است. [ ۴]
وویجر ۱ فضاپیمایی رباتیک با وزن ۷۲۲ کیلوگرم است که توسط ناسا در تاریخ ۵ سپتامبر ۱۹۷۷ به منظور بررسی بیرون منظومه شمسی و در نهایت فضای میان ستاره ای به فضا پرتاب شده است. [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] تا به امروز ( ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ ) ۴۶ سال، ۵ ماه و ۲۰ روز از پرتاب این کاوشگر می گذرد و همچنان دستورها و داده های معمول را از شبکه فضای دوردست دریافت می کند. وویجر ۱ اولین کاوشگر تارک منظومه شمسی و همچنین دورترین جسم ساختهٔ دست بشر از کرهٔ زمین است. [ ۹] پس از گذر از کنار مشتری در سال ۱۹۷۹ و کیوان در ۱۹۸۰، رسالت اصلی مأموریت انجام شد. وویجر ۱ به عنوان اولین کاوشگر فضایی شناخته شد که توانست تصاویری دقیق از دو سیاره بزرگ منظومه شمسی و اقمار اصلی آن ها تهیه و ارائه کند. این فضاپیما با سرعت ۴۰٬۰۰۰ مایل در ساعت ( ۶۴۰۰۰ کیلومتر در ساعت ) دورترین شیء بشرساخت از کره زمین و همین طور اولین سازه ای است که موفق به ترک منظومه شمسی شده. [ ۱۰] این مأموریت تمدید شده و تا به امروز با هدف بررسی آنسوی مرزهای منظومه شمسی همانند کمربند کویپر، هلیوسفر و فضای بین ستاره ای ادامه دارد. وویجر ۱ برای ۴۶ سال، ۵ ماه و ۱۸ روز تا امروز ۲۵ فوریه ۲۰۲۴ میلادی ( ۶ اسفند ۱۴۰۲ خورشیدی ) دستورهای معمول را دریافت کرده و همچنان داده ها را به شبکه فضای دوردست ارسال می کند. [ ۷] [ ۱۱] [ ۹]
wiki: نقطه آبی کمرنگ
نقطه آبی کمرنگ (کتاب). نقطه آبی کمرنگ: چشم انداز آینده بشر در فضا ( انگلیسی: Pale Blue Dot: A Vision of the Human Future in Space ) یک کتاب از کارل سیگن است که توسط انتشارات رندم هاوس منتشر شد.
کارل سیگن عنوان کتاب را به تبعیت از این تصویر نقطه آبی کمرنگ انتخاب نمود. در بخش مشهوری از کتاب که در ادامه آمده وی نقطه نظراتش را عمیق تر بیان می کند:[ ۱] [ ۲]
از این دیدگاه مسلط دورافتاده، زمین ممکن است هیچ علاقه خاصی را بر نه انگیزاند. اما برای ما، این فرق می کند. دوباره به آن نقطه نگاه کن. آن نقطه همین جاست. آن نقطه خانه است. آن نقطه ماییم. بر روی آن هر که را دوست داری، هر که را که می شناسی، هر آن که تابه حال نامش را شنیده ای، هر انسانی که تاکنون بوده است، زندگی شان را سپری نموده اند. جمعِ تمامی خوشی ها و رنج هایمان، هزاران دین مطمئن، ایدئولوژی ها و دکترین های اقتصادی، هر شکارچی و گردآورنده ای، هر قهرمان و بُزدلی، هر خالق و نابودکنندهٔ تمدنی، هر شاه و رعیتی، هر زوج جوان عاشقی، هر مادر و پدری، هر بچه امیدواری، هر مخترع و کاشفی، هر معلمِ اخلاقی، هر سیاست مدار فاسدی، هر «فوق ستاره ای»، هر «رهبر اعلی ای»، هر قدّیس و گنه کاری در تاریخ گونهٔ ما آنجا زندگی کرده است، بر روی ذرّهٔ گردی معلّق در یک شعاع نور.
زمین صحنه بسیار کوچکی در عرصهٔ وسیع گیتی است. به رودهای خونی که توسط ژنرال ها و امپراتورها ریخته شده تا باافتخار و پیروزمند، بتوانند اربابان زودگذر جزئی از یک نقطه شوند، به بی رحمی های بی شماری که از ساکنان یک گوشهٔ این نقطه علیه ساکنان مشابه گوشه ای دیگر سرزده بیندیش، چه مکرّر است عدم تفاهم هایشان، چه مشتاق اند به کشتن یکدیگر، چه پُرحرارت است نفرت هایشان.
رفتارهایمان، خودمهم بینی خیالی مان، توّهم این که یک جایگاه ویژه در عالم داریم، توسط این نقطه کم نور به چالش کشیده شده است. سیاره ما یک ذرّهٔ تنهای احاطه شده در تاریکی عظیم کیهانی است. در گمنامی مان، در تمامی این وسعت، هیچ نشانی از این که کمکی از جایی دیگر برای حفظمان از خودمان، برسد نیست.
زمین تنها دنیای شناخته شده ای است که تاکنون زندگی را پناه داده است. هیچ کجای دیگری نیست، حداقل در آینده نزدیک که گونهٔ ما بتواند به آن هجرت کند. سر زدن، شاید، اقامت هنوز خیر. خوشتان بیاید یا نه در حال حاضر زمین جایی است که ما موضعمان را می گیریم. گفته شده است که نجوم یک تجربهٔ متواضع کننده و شخصیت ساز است. شاید هیچ اثباتی برای حماقتِ غرور بشری بهتر از این تصویرِ دور، از دنیای کوچکمان نباشد. برای من، این تأکیدی بر مسئولیتمان است که با یکدیگر مهربان تر رفتار کنیم و نقطه آبی کم رنگ، تنها خانه ای که تاکنون شناخته ایم را گرامی داشته، محافظت نماییم.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکارل سیگن عنوان کتاب را به تبعیت از این تصویر نقطه آبی کمرنگ انتخاب نمود. در بخش مشهوری از کتاب که در ادامه آمده وی نقطه نظراتش را عمیق تر بیان می کند:[ ۱] [ ۲]
از این دیدگاه مسلط دورافتاده، زمین ممکن است هیچ علاقه خاصی را بر نه انگیزاند. اما برای ما، این فرق می کند. دوباره به آن نقطه نگاه کن. آن نقطه همین جاست. آن نقطه خانه است. آن نقطه ماییم. بر روی آن هر که را دوست داری، هر که را که می شناسی، هر آن که تابه حال نامش را شنیده ای، هر انسانی که تاکنون بوده است، زندگی شان را سپری نموده اند. جمعِ تمامی خوشی ها و رنج هایمان، هزاران دین مطمئن، ایدئولوژی ها و دکترین های اقتصادی، هر شکارچی و گردآورنده ای، هر قهرمان و بُزدلی، هر خالق و نابودکنندهٔ تمدنی، هر شاه و رعیتی، هر زوج جوان عاشقی، هر مادر و پدری، هر بچه امیدواری، هر مخترع و کاشفی، هر معلمِ اخلاقی، هر سیاست مدار فاسدی، هر «فوق ستاره ای»، هر «رهبر اعلی ای»، هر قدّیس و گنه کاری در تاریخ گونهٔ ما آنجا زندگی کرده است، بر روی ذرّهٔ گردی معلّق در یک شعاع نور.
زمین صحنه بسیار کوچکی در عرصهٔ وسیع گیتی است. به رودهای خونی که توسط ژنرال ها و امپراتورها ریخته شده تا باافتخار و پیروزمند، بتوانند اربابان زودگذر جزئی از یک نقطه شوند، به بی رحمی های بی شماری که از ساکنان یک گوشهٔ این نقطه علیه ساکنان مشابه گوشه ای دیگر سرزده بیندیش، چه مکرّر است عدم تفاهم هایشان، چه مشتاق اند به کشتن یکدیگر، چه پُرحرارت است نفرت هایشان.
رفتارهایمان، خودمهم بینی خیالی مان، توّهم این که یک جایگاه ویژه در عالم داریم، توسط این نقطه کم نور به چالش کشیده شده است. سیاره ما یک ذرّهٔ تنهای احاطه شده در تاریکی عظیم کیهانی است. در گمنامی مان، در تمامی این وسعت، هیچ نشانی از این که کمکی از جایی دیگر برای حفظمان از خودمان، برسد نیست.
زمین تنها دنیای شناخته شده ای است که تاکنون زندگی را پناه داده است. هیچ کجای دیگری نیست، حداقل در آینده نزدیک که گونهٔ ما بتواند به آن هجرت کند. سر زدن، شاید، اقامت هنوز خیر. خوشتان بیاید یا نه در حال حاضر زمین جایی است که ما موضعمان را می گیریم. گفته شده است که نجوم یک تجربهٔ متواضع کننده و شخصیت ساز است. شاید هیچ اثباتی برای حماقتِ غرور بشری بهتر از این تصویرِ دور، از دنیای کوچکمان نباشد. برای من، این تأکیدی بر مسئولیتمان است که با یکدیگر مهربان تر رفتار کنیم و نقطه آبی کم رنگ، تنها خانه ای که تاکنون شناخته ایم را گرامی داشته، محافظت نماییم.
wiki: نقطه آبی کمرنگ (کتاب)