نقدها را بود آیا که عیاری گیرند. نقدها را بود آیا ( انگلیسی: Naqdhā rā bovad āyā ) ، مراد از نقد در شعر ظاهر حال هر کس است.
آیا ممکن است که وضع کار و حال هرکس را تفتیش و تفحص نمایند. تا همه صومعه داران یعنی هر تک تکشان را در حین ارتکاب به عمل زشت بگیرند.
آنچه من مصلحت می دانم یا مصلحت دیدن من آن است که یاران تمام کارهایشان را ترک نمایند و طره یاری را بگیرند؛ یعنی به یک جانان تعلق پیدا نمایند و کارهای دیگر را ترک کنند.
حریفان سر زلف ساقی را خوب گرفته اند. اما اگر فلک بگذاردشان؛ یعنی به آنها مجال دهد که قرار بگیرند؛ یعنی یاران با ساقی معاشر شدند و به کمال وصال رسیدند. اما اگر فلک بینشان جدائی نیفکند. ایام وصالشان برای همیشه خواهد بود.
به محبوبان قوت بازوی پرهیز مفروش یعنی به اینها استغنا نشان مده و پرهیزکاری مفروش زیرا در این خیل یک شهر و یک مملکت را با یک سوار می گیرند؛ یعنی یک محبوب می تواند اگر دلش بخواهد با یک نظر التفات یک شهر را عاشق خود کند و خانمانشان را خراب نماید پس با این وصف به اینها استغنا فروختن و از اینها پرهیز کردن مقدور بشر نیست.
عجبا این ترک بچگان برای ریختن خون چقدر جسورند که با تیر مژه هر دم و هر نفس یک شکار تازه می کنند، یعنی هر ساعت خون یک عاشق را می ریزند.
با شعر لطیف و ناله نی رقص کردن خوش است؛ یعنی با ذوق و شوق اینها رقصیدن خیلی خوش و لذت بخش است به خصوص که در آن رقص دست نگاری را هم گرفته باشند یعنی با جمع بودن این شرایط رقص خوش است خصوصاً که دست یک جوان زیبا هم در دستت باشد.
ای حافظ ابنای زمان غم مسکین را نمی خورند یعنی به فکر مسکینان نیستند پس اگر ممکن شود آن بهتر است که از میان اینها کنار گیرند یعنی اجتناب نمایند و گوشه ای بگیرند. [ ۱] [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآیا ممکن است که وضع کار و حال هرکس را تفتیش و تفحص نمایند. تا همه صومعه داران یعنی هر تک تکشان را در حین ارتکاب به عمل زشت بگیرند.
آنچه من مصلحت می دانم یا مصلحت دیدن من آن است که یاران تمام کارهایشان را ترک نمایند و طره یاری را بگیرند؛ یعنی به یک جانان تعلق پیدا نمایند و کارهای دیگر را ترک کنند.
حریفان سر زلف ساقی را خوب گرفته اند. اما اگر فلک بگذاردشان؛ یعنی به آنها مجال دهد که قرار بگیرند؛ یعنی یاران با ساقی معاشر شدند و به کمال وصال رسیدند. اما اگر فلک بینشان جدائی نیفکند. ایام وصالشان برای همیشه خواهد بود.
به محبوبان قوت بازوی پرهیز مفروش یعنی به اینها استغنا نشان مده و پرهیزکاری مفروش زیرا در این خیل یک شهر و یک مملکت را با یک سوار می گیرند؛ یعنی یک محبوب می تواند اگر دلش بخواهد با یک نظر التفات یک شهر را عاشق خود کند و خانمانشان را خراب نماید پس با این وصف به اینها استغنا فروختن و از اینها پرهیز کردن مقدور بشر نیست.
عجبا این ترک بچگان برای ریختن خون چقدر جسورند که با تیر مژه هر دم و هر نفس یک شکار تازه می کنند، یعنی هر ساعت خون یک عاشق را می ریزند.
با شعر لطیف و ناله نی رقص کردن خوش است؛ یعنی با ذوق و شوق اینها رقصیدن خیلی خوش و لذت بخش است به خصوص که در آن رقص دست نگاری را هم گرفته باشند یعنی با جمع بودن این شرایط رقص خوش است خصوصاً که دست یک جوان زیبا هم در دستت باشد.
ای حافظ ابنای زمان غم مسکین را نمی خورند یعنی به فکر مسکینان نیستند پس اگر ممکن شود آن بهتر است که از میان اینها کنار گیرند یعنی اجتناب نمایند و گوشه ای بگیرند. [ ۱] [ ۲]
