نقاشی کنشی

دانشنامه عمومی

نقاشی کنشی ( به انگلیسی: Action Painting ) که نقاشی اطواری[ ۱] هم نامیده شده یکی از سبک های نقاشی است که در آن تابلوی نقاشی طی یک فرایندِ صریح، غریزی و کاملاً پویا توسط یک نیروی خود انگیز بسیار قوی و به روش پاشیدن رنگ، ضربه قلم موهای سریع، چکه کردن رنگ یا جلوه های اتفاقی خلق می گردد.
این اصطلاح نخستین بار توسط یک منتقد هنری آمریکایی به نام هارولد روزنبرگ و به منظور تشریح آثار یکی از گروه های هیجان نمایی انتزاعی ایالت متحده آمریکا که این شیوه را از دهه ۱۹۵۰ مورد استفاده قرار می دادند، مطرح شد. [ ۲] کارل اپل، جکسون پولاک، ویلم دکونینگ و فرانز کلاین از معروف ترین نقاشان کنشی می باشند. میتوان آن را رمنتیسیسم مدرن نامید چرا که همانند رمانتیکها به بیان آلام و رنجهای بشری و فداکاری های شخصی متکی است.
عکس نقاشی کنشی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

نقاشی کُنشی (action painting)
شاخه ای از اکسپرسیونیسم انتزاعی که بر حرکات بدنی نقاش تأکید می ورزید. این شیوه در دهه های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ به اوج شکوفایی رسید. جکسون پالک، مبتکر و سرآمد این جنبش نقاشی، رنگ را بر پرده های پهن شده بر کف زمین می ریخت یا می پاشید. در وصف اسلوب هنری او گفته اند، که با کاردک و ماله به بوم نقاشی‎اش حمله ور می شد، یا با دوچرخه به دور بوم می چرخید و بر آن رنگ می پاشید. او خود می گوید یک تابلو نباید صرفاً محصول نهایی و تمام شدۀ یک نقاش باشد، بلکه باید فرآیند آفرینش او، یعنی کنش های هنرمند حین آفرینش اثر، را منعکس کند. ویلم دِ کونینگ، دیگر هنرمند برجستۀ این جنبش است. اصطلاح نقاشی کنشی را نخستین بار هارولد روزنبرگ، هنرشناس امریکایی، در ۱۹۵۲ به کار برد؛ به این مفهوم که نقاشان این شیوه، پردۀ نقاشی را عرصه ای برای «کنش» می شمارند، و اثر نهایی فقط بازمانده ای از آن کنش است.

پیشنهاد کاربران

بپرس