نقاشی صحنه های خانگی ( انگلیسی: Intimism ) فروغی از شاخه امپرسیونیسم در هنرهای تجسمی است که تمرکز ویژه ای بر بازنمایی چهره ها و صحنه های پیش پا افتاده، اما در عین حال شخصی و خصوصی از دورن خانه های مردم طبقه متوسط داشت. اوج اعتلای این سبک مربوط به دهه آخر سده ۱۹ میلادی است. شیوه نقاشی صحنه های خانگی غالباً در آثار نقاشان فرانسوی متبحری همچون ادوار وویار و پیر بونار که در سال ۱۸۹۹، جنبش نبی ها را ترک کردند مشهود است. [ ۱] [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: نقاشی صحنه های خانگی