نفرین محو یادبود ( از واژه لاتین Damnatio memoriae به معنای "محکومیت یاد و یادگار" ) عملی است که در آن تصمیم به محو شخصیتی حقیقی در تاریخ گرفته می شود تا نام و یاد او در روزگار محو شود. این شیوه در روم باستان روشی برای سلب احترام از کسی بوده که از سوی سنای روم به عنوان خائن یا آورنده لکه ننگ برای امپراتوری روم معرفی می شده.
نفرین محو یادگار در روم باستان به منظور از میان بردن یاد و خاطره یک شخص در اذهان همگانی و تحریم او به کار برده می شده. در این صورت با نابودی یادگارهای او چنین فرض می شده که آن کس هرگز وجود نداشته و شهروند جامعه روم نبوده؛ جامعه ای که در آن شخصیت اجتماعی، آبرو، و محترم دانسته شدن توسط مردم از اصول مهم در زندگی به شمار می رفته.
این رسم اغلب برای بزرگان و امپراتوران پس از مرگشان اجرا می شده. اگر سنا یا امپراتور پسین از کارهای شخص ناراضی می بودند، احتمال داشت که این محو اعمال شود، دارایی های کس ضبط، تصاویر او پاک، و تندیس های او خراشیده شوند.
از جمله کسانی که در روم باستان به دلیل نفرین محو یادگار اعمال شده توسط سنا به صورت قانونی یا اعمال شده توسط کس یا کسانی در قدرت و به صورت محدود و ناکامل، آثار و نشانه هایشان پاک شدند می توان به افراد زیر اشاره کرد:
• سجانوس که بخاطر قدرت زیادی که باعث تهدید برای سرنگونی امپراتور تبیریوس می شد، متهم به خیانت شد و در سال ۳۱ میلادی بر ضد تیبریوس برای حفظ جان خود نیرنگ کرد و در یک اعدام سریع جان داد.
• دومیتیان که مرگ خشونت بارش به فرمانروایی دودمان فلاویان پایان داد.
• پلاوتیانوس که بخاطر نفوذ رو به رشد و منفی خود توسط جولیا دومنا همسر قدرتمند امپراتور سپتیمیوس سوروس متهم به خیانت و در سال ۲۰۵ بعد از دعوت به کاخ به اعدام سریع محکوم شد.
• پوبلیوس سپتیموس گتا که یادگارانش به صورت آشکار در روم توسط برادرش کاراکالا و در پی کشته شدنش توسط او در ۲۱۱ نابود. شدند. [ ۱]
• ماکسیمیان امپراتور روم که در ۳۱۱ به دست کنستانتین بزرگ گرفتار شد و از سوی او ناچار به انجام خودکشی شد.
• هروستراتوس کسی بود که برای نامدار شدن دست به آتش زدن نیایشگاه آرتمیس زد. فرمانروایان افسس تصمیم گرفتند تا نام او دیگر هرگز تکرار نشود و برای آن مجازات مرگ تعیین کردند.
• در مصر باستان، دستبرد به آرامگاه مردگان یا نابود کردن نام یک مرده به مانند نابودی آن شخص حتا در زندگی پس از مرگش بوده. از این روی مردم مصر اهمیت بالایی به حفظ و نگهداری آرامگاه ها و یادبودها می دادند. [ ۲]
• در میان یهودیان رسمی دیرین و مقدس در جریان بوده که هنگامی که درباره دشمنان مردم یهود یا گناهکار بسیار بدکاری سخن می گفتند، کسی در میان جمع بلافاصله پس از آمدن نام آن کس جمله ییماچ شمو وِزیچرو به معنای "باشد که نام و یادش نابود گردند" را بر زبان جاری می کرده. [ ۳]
• نمونه هایی از اجرای نفرین محو یادبود به منظوز زدودن نام یک شخصیت از اذهان همگانی در حکومت کمونیستی کره شمالی نیز گزارش شده است. در اکتبر ۲۰۱۲ میلادی، کیم چول معاون وزیر ارتش کره شمالی نه تنها به دلیل نوشیدن مشروبات الکلی در دوران ۱۰۰ روزه سوگواری برای کیم جونگ ایل، رهبر پیشین کشور، و بی احترامی به آن رهبر متوفی با شلیک خمپاره اعدام شد، که با دستور مستقیم کیم جونگ اون نامش به طور کامل از صحنه روزگار حذف شد. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنفرین محو یادگار در روم باستان به منظور از میان بردن یاد و خاطره یک شخص در اذهان همگانی و تحریم او به کار برده می شده. در این صورت با نابودی یادگارهای او چنین فرض می شده که آن کس هرگز وجود نداشته و شهروند جامعه روم نبوده؛ جامعه ای که در آن شخصیت اجتماعی، آبرو، و محترم دانسته شدن توسط مردم از اصول مهم در زندگی به شمار می رفته.
این رسم اغلب برای بزرگان و امپراتوران پس از مرگشان اجرا می شده. اگر سنا یا امپراتور پسین از کارهای شخص ناراضی می بودند، احتمال داشت که این محو اعمال شود، دارایی های کس ضبط، تصاویر او پاک، و تندیس های او خراشیده شوند.
از جمله کسانی که در روم باستان به دلیل نفرین محو یادگار اعمال شده توسط سنا به صورت قانونی یا اعمال شده توسط کس یا کسانی در قدرت و به صورت محدود و ناکامل، آثار و نشانه هایشان پاک شدند می توان به افراد زیر اشاره کرد:
• سجانوس که بخاطر قدرت زیادی که باعث تهدید برای سرنگونی امپراتور تبیریوس می شد، متهم به خیانت شد و در سال ۳۱ میلادی بر ضد تیبریوس برای حفظ جان خود نیرنگ کرد و در یک اعدام سریع جان داد.
• دومیتیان که مرگ خشونت بارش به فرمانروایی دودمان فلاویان پایان داد.
• پلاوتیانوس که بخاطر نفوذ رو به رشد و منفی خود توسط جولیا دومنا همسر قدرتمند امپراتور سپتیمیوس سوروس متهم به خیانت و در سال ۲۰۵ بعد از دعوت به کاخ به اعدام سریع محکوم شد.
• پوبلیوس سپتیموس گتا که یادگارانش به صورت آشکار در روم توسط برادرش کاراکالا و در پی کشته شدنش توسط او در ۲۱۱ نابود. شدند. [ ۱]
• ماکسیمیان امپراتور روم که در ۳۱۱ به دست کنستانتین بزرگ گرفتار شد و از سوی او ناچار به انجام خودکشی شد.
• هروستراتوس کسی بود که برای نامدار شدن دست به آتش زدن نیایشگاه آرتمیس زد. فرمانروایان افسس تصمیم گرفتند تا نام او دیگر هرگز تکرار نشود و برای آن مجازات مرگ تعیین کردند.
• در مصر باستان، دستبرد به آرامگاه مردگان یا نابود کردن نام یک مرده به مانند نابودی آن شخص حتا در زندگی پس از مرگش بوده. از این روی مردم مصر اهمیت بالایی به حفظ و نگهداری آرامگاه ها و یادبودها می دادند. [ ۲]
• در میان یهودیان رسمی دیرین و مقدس در جریان بوده که هنگامی که درباره دشمنان مردم یهود یا گناهکار بسیار بدکاری سخن می گفتند، کسی در میان جمع بلافاصله پس از آمدن نام آن کس جمله ییماچ شمو وِزیچرو به معنای "باشد که نام و یادش نابود گردند" را بر زبان جاری می کرده. [ ۳]
• نمونه هایی از اجرای نفرین محو یادبود به منظوز زدودن نام یک شخصیت از اذهان همگانی در حکومت کمونیستی کره شمالی نیز گزارش شده است. در اکتبر ۲۰۱۲ میلادی، کیم چول معاون وزیر ارتش کره شمالی نه تنها به دلیل نوشیدن مشروبات الکلی در دوران ۱۰۰ روزه سوگواری برای کیم جونگ ایل، رهبر پیشین کشور، و بی احترامی به آن رهبر متوفی با شلیک خمپاره اعدام شد، که با دستور مستقیم کیم جونگ اون نامش به طور کامل از صحنه روزگار حذف شد. [ ۴]
wiki: نفرین محو یادبود