[ویکی نور] «ابو عبد الله، محمد بن عبد الجبار بن حسن نفری»، ملقب به مصری و اسکندری، صوفی قرن چهارم هجری می باشد. وی در شهر نِفَّر (نیپور سابق)، بین کوفه و بصره، به دنیا آمد.
از زندگی وی اطلاع چندانی در دست نیست و در نخستین تذکره ها، ذکری از وی به میان نیامده است.
علت این امر را پیروی نکردن وی از طریقتی خاص یا شیخی مشهور یا تعمد در ناشناس ماندن و ابراز نکردن صریح آرای خویش، به سبب هراس از فضای حاکم بر جامعه پس از ماجرای حلاج، دانسته اند.
نخستین بار ابن عربی، در «فتوحات مکیه» و «مواقع النجوم» به او اشاره کرده است و صوفیان اندلس نیز در سلسله انساب خود از وی به همراه شبلی و حلاج نام برده اند.
به گفته عفیف الدین تلمسانی، وی زندگی خود را در سیاحت و گمنامی سپری کرد و سرانجام، در یکی از روستاهای مصر درگذشت، اما غانمی این نظر را رد کرده و گفته تمام سفرهای او در عراق بوده و محل وفات وی نیز «نیل مصر» در عراق است. وی علت اشتهار نفّری را در مصر، مغرب و اندلس، نتیجه اهتمام شاگردان ابن عربی و تلمسانی دانسته است.
تاریخ وفات وی را به اختلاف، 344ق، 354ق و 366ق ذکر کرده اند.
از زندگی وی اطلاع چندانی در دست نیست و در نخستین تذکره ها، ذکری از وی به میان نیامده است.
علت این امر را پیروی نکردن وی از طریقتی خاص یا شیخی مشهور یا تعمد در ناشناس ماندن و ابراز نکردن صریح آرای خویش، به سبب هراس از فضای حاکم بر جامعه پس از ماجرای حلاج، دانسته اند.
نخستین بار ابن عربی، در «فتوحات مکیه» و «مواقع النجوم» به او اشاره کرده است و صوفیان اندلس نیز در سلسله انساب خود از وی به همراه شبلی و حلاج نام برده اند.
به گفته عفیف الدین تلمسانی، وی زندگی خود را در سیاحت و گمنامی سپری کرد و سرانجام، در یکی از روستاهای مصر درگذشت، اما غانمی این نظر را رد کرده و گفته تمام سفرهای او در عراق بوده و محل وفات وی نیز «نیل مصر» در عراق است. وی علت اشتهار نفّری را در مصر، مغرب و اندلس، نتیجه اهتمام شاگردان ابن عربی و تلمسانی دانسته است.
تاریخ وفات وی را به اختلاف، 344ق، 354ق و 366ق ذکر کرده اند.
wikinoor: نفری،_محمد_بن_عبدالجبار