نعمتهای بنی اسرائیل

[ویکی فقه] نعمتهای بنی اسرائیل (قرآن). خداوند به بنی اسرائیل نعمت های زیادی عنایت فرمود اما آنها راه ناسپاسی را در پیش گرفتند از این رو خداوند این نعمتها برای بنی اسرائیل یاد آوری می کند.
بنی اسرائیل، مشمول فضل و رحمت الهی شدند.ثم تولیتم من بعد ذلک فلولا فضل الله علیکم ورحمته لکنتم من الخـسرین. سپس شما پس از این، روگردان شدید و اگر فضل و رحمت خداوند بر شما نبود، از زیانکاران بودیدعلت اینکه ایمان بنی اسرائیل و توبه آنان فضل خدا شمرده شده این است که فضل و خواست و تقدیر خدا سبب آن شد.و یا ممکن است منظور از فضل خدا این باشد که پس از روی گرداندن و بازگشت- بنی اسرائیل خداوند آنان را هلاک نکرد و مهلت داد تا شما توبه کردید و الا قطعا هلاک می شدید
برخورداری از نعمتهای ویژه
بنی اسرائیل از برخی نعمتهای ویژه الهی برخورداربودند.واذ قال موسی لقومه یـقوم اذکروا نعمة الله علیکم... وءاتـیکم ما لم یؤت احدا من العــلمین. (به یاد آورید) هنگامی را که موسی به قوم خود گفت: «ای قوم من! نعمت خدا را بر خود متذکر شوید هنگامی که در میان شما، پیامبرانی قرار داد (و زنجیر بندگی و اسارت فرعونی را شکست) و شما را حاکم و صاحب اختیار خود قرار داد و به شما چیزهایی بخشید که به هیچ یک از جهانیان نداده بود!حسن و بلخی گویند:یعنی به شما چیزهایی بخشید که به احدی از معاصران شما نبخشیده بود زجاج و جبایی گویند:- اموری که خداوند به آنها ارزانی داشت، بر روی هم برای دیگری فراهم نشده بود، نظیر کثرت پیامبران و آیات و نازل شدن من و سلوی. اعطاکم ما لم یؤت احدا من عالمی
برخورداری از روزی پاکیزه
بنی اسرائیل بعد از نابودی فرعون از انواع نعمتها و روزیهای پاکیزه، برخوردار بودند.وجـوزنا ببنی اسرءیل البحر فاتبعهم فرعون... ادرکه الغرق... • ولقد بوانا بنی اسرءیل مبوا صدق ورزقنـهم من الطیبـت.. (سرانجام) بنی اسرائیل را از دریا عبور دادیم و فرعون و لشکرش از سر ظلم و تجاوز ، به دنبال آنها رفتند هنگامی که غرقاب دامن او را گرفت، گفت: «ایمان آوردم که هیچ معبودی، جز کسی که بنی اسرائیل به او ایمان آورده اند، وجود ندارد و من از مسلمین• (سپس) بنی اسرائیل را در جایگاه صدق (و راستی) منزل دادیم و از روزیهای پاکیزه به آنها عطا کردیم (اما آنها به نزاع و اختلاف برخاستند! ) و اختلاف نکردند، مگر بعد از آنکه علم و آگاهی به سراغشان آمد! پروردگار تو روز قیامت، در آنچه اختلاف می کردند، میان آنها داوری می کند!و لقد بوانا بنی اسرائیل ... من الطیبات" سیاق شکایت و گلایه و سرزنش را دارد. شاهد اینکه آیه در چنین سیاقی است اینست که به دنبالش می فرماید:" فما اختلفوا حتی جاءهم العلم- اختلاف نکردند مگر بعد از آنکه به حقیقت امر علم پیدا کردند"، و نیز می فرماید: " ان ربک یقضی بینهم- خدای تعالی بین آنان داوری خواهد کرد.... که همه اینها بیانگر عاقبت وخیمی است که اختلاف آنان از روی علم و آگاهی ببار آورد. این جمله به منزله نتیجه ای است که از نقل سرگذشت گرفته شده است.و معنای آیه اینست که: ما نعمت را بر بنی اسرائیل تمام کردیم و آنان را در مسکنی که همه خصوصیات مطلوب از مسکن را دارا بود جای دادیم و بعد از سالهایی طولانی محرومیت و اسارت به دست قبطیان، از طیبات روزیشان دادیم و آنان را ملت واحدی گردانیدیم و پراکندگیشان را به جمع تبدیل نمودیم، ولی کفران نعمت کردند و دوباره در مورد حق اختلاف راه انداختند، و این اختلافشان ناشی از عذر نادانی نبود، بلکه عالما و عامدا اختلاف کردند، و پروردگار تو بطور حتم در بین آنان در آنچه اختلاف می کنند حکم خواهد کرد. فاخرجنـهم من جنت وعیون• کذلک و اورثنـها بنی اسرءیل. (سرانجام فرعونیان مغلوب شدند،) و ما آنها را از باغها و چشمه ها بیرون راندیم، • (آری،) اینچنین کردیم! و بنی اسرائیل را وارث آنها ساختیم.ونرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض ونجعلهم ائمة ونجعلهم الورثین. ما می خواهیم بر مستضعفان زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیمکم ترکوا من جنت وعیون• وزروع ومقام کریم• ونعمة کانوا فیها فـکهین• کذلک واورثنـها قوما ءاخرین. (سرانجام همگی نابود شدند و) چه بسیار باغها و چشمه ها که از خود به جای گذاشتند، • و زراعتها و قصرهای زیبا و گرانقیمت،• و نعمتهای فراوان دیگر که در آن (غرق) بودند!
آزمایش بنی اسرائیل
...