نظریات اعجاز عددی

[ویکی فقه] اثبات وحیانی بودن قرآن به سبب وجود نظم و تناسب عددی در آن را اعجاز عددی قرآن گویند.
رشاد خلیفه که نظریه پرداز اعجاز عددی است درباره حروف مقطعه معتقد بود که درصد تکرار آنها نسبت به کل حروف سوره ای که با آنها آغاز می شود بر معدل تکرار آنها در سایر سوره ها تفوق دارد، چنان که در سوره ق، حرف «ق» معدلی بالاتر از حرف قاف در سایر سوره های قرآن دارد یا حرف «ن» در سوره «ن و القلم» بزرگ ترین رقم نسبی را در ۱۱۴ سوره قرآن دارد، ولی به نظر می رسد این مطلب کلیت نداشته باشد، زیرا درصد تکرار حرف «ق» در سوره های شمس، قیامت و فلق نسبت به سایر حروف در این سوره ها از درصد تکرار «ق» در سوره ق بیشتر است. در باره سوره طه نیز با ۵ استثنا مواجهیم: سوره های حج، نور، فتح، مجادله و توبه و در مورد سوره یس نتیجه کاملاً برعکس است؛ یعنی «ی» و «س» کمترین تکرار را به خود اختصاص داده اند. نیز در مورد حرف «ن» می بینیم تکرار آن در سوره حجر بیشتر از تکرار آن در سوره «ن والقلم» است،
توجیه مطلب
از این رو وی در این باره دست به توجیه می زند و برای نمونه در مورد سوره یس می گوید: چون «یس» برخلاف بقیه حروف مقطعه، برعکس ترتیب حروف الفبایی است، پس نتیجه باید معکوس باشد یا اگر معدل تکرار حرف «ص» در سوره اعراف از معدل تکرار آن در بعضی سوره ها مثل سوره «والعصر» کمتر است، باید ۴ حرف «المص» را که در اول سوره اعراف آمده است باهم در نظر بگیریم و معدل مجموع این ۴ حرف را با معدل مجموع آنها در دیگر سوره ها بسنجیم. وی برای پاسخ به استثنای سوره حجر می گوید: سوره حجر با «الر» شروع شده و باید سوره هایی را که با این حروف شروع می شود در حکم یک سوره قرار دهیم و در مورد استثنا شدن ۵ سوره سابق الذکر می گوید: این ۵ سوره مدنی است و چون سوره طه مکی است باید آن را با دیگر سوره های مکی مقایسه کنیم.
ادعا و رد ادعای رشاد
او معتقد بود عدد ۱۹ مخرج مشترک سراسر سیستم ریاضی قرآن است. نه فقط قرآن، بلکه همه کتابهای خدا و حتی جهان پهناور به طریق ریاضی با عدد ۱۹ کُد گذاری شده است. قرآن ۱۱۴ سوره دارد و این عدد مَضْرب ۱۹ است. خود «بِسمِ الله الرَّحمـنِ الرَّحیم» ۱۹ حرف دارد و هریک از تعداد کلمات آن در قرآن مضرب ۱۹ است. این ادعا نیز صحیح نیست، جز آنکه اولاً آن گونه که به وی نسبت داده شده دو آیه آخر سوره توبه را جعلی دانسته و آنها را در شمارش کلمات «الله» و «الرَّحیم» به حساب نیاوریم. ثانیاً «بِسمِ الله الرَّحمـنِ الرَّحیم» را در سوره حمد به حساب آورده و در آغاز سایر سوره ها آن را محاسبه نکنیم. ثالثاً در شمارشِ «الله»، بالله و تالله و لله را به حساب آورده؛ ولی «اللهم» را به حساب نیاوریم، افزون بر این، طبق آخرین شمارش، این واژه ۲۶۹۹ بار در قرآن تکرار شده که نمی تواند مضربی از عدد ۱۹ باشد.
نمونه ای از توجیه رشاد
...