[ویکی فقه] نظام الدین احمد بن مولانا مشقی شرمی قزوینی اصفهانی، از مداحان شاه عباس صفوی و ساکن اصفهان بوده است.
نظام الدّین احمد قزوینی متخلّص به «شرمی» فرزند مولانا مشقی شاعر ادیب، در قزوین به خیّاطی مشغول بوده، سپس به سیاحت پرداخته، آخرالامر در اصفهان ساکن شده تا سال ۱۰۳۸ که برای جلوس شاه صفی، مادّه تاریخ گفته، در قید حیات بوده است. سال ها نزد شاه عبّاس، اعتبار و احترام داشته، و این شاه را مدح کرده است. علاوه بر دیوان اشعار، ساقی نامه ای نیز از او باقی است. این بیت از او است: «تازه می سازم به ناخن باز داغ خویش را•••آب و رنگی می دهم گل های باغ خویش را.»
قزوینی، عبدالنبی، تذکره میخانه، ص۸۹۲-۸۹۴.
۱. ↑ قزوینی، عبدالنبی، تذکره میخانه، ص۸۹۲-۸۹۴.۲. ↑ آذر، لطفعلی بیگ بن آقاخان بیگدلی، آتشکده آذر، بخش سوم از نیمه نخست، ص۱۱۸۷-۱۱۸۹.۳. ↑ نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۳۷۱.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۴۸۱.
...
نظام الدّین احمد قزوینی متخلّص به «شرمی» فرزند مولانا مشقی شاعر ادیب، در قزوین به خیّاطی مشغول بوده، سپس به سیاحت پرداخته، آخرالامر در اصفهان ساکن شده تا سال ۱۰۳۸ که برای جلوس شاه صفی، مادّه تاریخ گفته، در قید حیات بوده است. سال ها نزد شاه عبّاس، اعتبار و احترام داشته، و این شاه را مدح کرده است. علاوه بر دیوان اشعار، ساقی نامه ای نیز از او باقی است. این بیت از او است: «تازه می سازم به ناخن باز داغ خویش را•••آب و رنگی می دهم گل های باغ خویش را.»
قزوینی، عبدالنبی، تذکره میخانه، ص۸۹۲-۸۹۴.
۱. ↑ قزوینی، عبدالنبی، تذکره میخانه، ص۸۹۲-۸۹۴.۲. ↑ آذر، لطفعلی بیگ بن آقاخان بیگدلی، آتشکده آذر، بخش سوم از نیمه نخست، ص۱۱۸۷-۱۱۸۹.۳. ↑ نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۳۷۱.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۴۸۱.
...
wikifeqh: نظام الدین_احمد_بن_مولانا_مشقی