نصف النهار مبدأ. نصف النهار مبدأ ( به انگلیسی: Prime Meridian ) یک نصف النهار ( خطی از طول جغرافیایی ) در دستگاه مختصات جغرافیایی است که طول جغرافیایی آن برابر صفر درجه است. نصف النهار مبدأ و نصف النهار مقابل آن در سیستم ۳۶۰ درجه یعنی نصف النهار ۱۸۰ درجه ( در ۱۸۰ درجه طول جغرافیایی ) یک دایره بزرگ را تشکیل می دهند. این دایره بزرگ زمین را به دو نیم کره تقسیم می کند که بر اساس جهات شرقی و غربی نسبت به نصف النهار مبدأ نیم کره شرقی و نیم کره غربی نامیده می شود.
بر خلاف استوا انتخاب نصف النهار مبدأ اختیاری است و در طول تاریخ نصف النهارهای متعددی به عنوان نصف النهار مبدأ مورد استفاده قرار گرفته اند. نصف النهار گرینویچ اکنون نصف النهار مبدأ می باشد.
ایرانیان باستان کنگ دژ، مابین سیستان و خراسان قدیم در عرض سی وسه ونیم درجه شمالی از استوا را نصف النهار مبدأ ( نود درجه ) قرار دادند. این ناحیه را نیم روز ( به معنی نصف النهار ) گفته شده است و این ناحیه دقیقاً وسط چین و اروپا و همه سرزمینهای مسکون شناخته شده آنروز است و از جانب شمال - جنوب نیز از این حیث در میانه می افتد. [ ۱]
در دوره ای از شکوفایی علمی اسلام در راستای مطالعات نجوم اسلامی، نصف النهار مکه ( کعبه ) نیز بعنوان نصف النهار مبدأ قلمداد می شده است. [ ۲]
اروپاییان تا آخر سده هفدهم میلادی، جزایر خالدات و سپس پاریس را مبدأ نصف النهارها قرار دادند. [ ۳]
در سال ۱۸۸۴، در نشست بین المللی نصف النهار تصمیم گرفته شد که نصف النهاری که از گرینویچ می گذرد، نصف النهار مبدأ ( نصف النهار صفر ) به شمار آید؛ و با انتخاب نصف النهار مبدأ بقیهٔ نصف النهارها بر اساس محل شان نسبت به نصف النهار مبدأ به نصف النهار شرقی و غربی تقسیم شدند. از آن پس تاکنون این نصف النهار، نصف النهار مبدأ می باشد.
بین سال های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۸، مجموعهٔ جدیدی از سیستم های مختصاتی بر اساس اطلاعات ماهواره ای و دیگر محاسبات مورد استفاده قرار گرفت و نصف النهاری را تعریف کرد که به عنوان یک صفحهٔ فرضی از وسط مرکز زمین عبور می کند.
نصف النهار مبدأ واقعی جهان، همان طور که از سوی تمامی کشورهای دنیا در کنفرانس سال ۱۹۸۴ پذیرفته شده، نصف النهار مرجع بین المللی است. این نصف النهار تنها نصف النهاری است که امروزه نیز به عنوان نصف النهار مبدأ جهانی و طول صفر جغرافیایی شناخته می شود. نصف النهار مبدأ امروزی ۱۰۲٫۵ متر از شرق تا نصف النهار مبدأ تاریخی در رصدخانهٔ سلطنتی فاصله دارد. درواقع، تمام رصدخانهٔ سلطنتی و نصف النهار مبدأ تاریخی هم اکنون در غرب نصف النهار مبدأ حقیقی قرار دارند.
بر خلاف استوا انتخاب نصف النهار مبدأ اختیاری است و در طول تاریخ نصف النهارهای متعددی به عنوان نصف النهار مبدأ مورد استفاده قرار گرفته اند. نصف النهار گرینویچ اکنون نصف النهار مبدأ می باشد.
ایرانیان باستان کنگ دژ، مابین سیستان و خراسان قدیم در عرض سی وسه ونیم درجه شمالی از استوا را نصف النهار مبدأ ( نود درجه ) قرار دادند. این ناحیه را نیم روز ( به معنی نصف النهار ) گفته شده است و این ناحیه دقیقاً وسط چین و اروپا و همه سرزمینهای مسکون شناخته شده آنروز است و از جانب شمال - جنوب نیز از این حیث در میانه می افتد. [ ۱]
در دوره ای از شکوفایی علمی اسلام در راستای مطالعات نجوم اسلامی، نصف النهار مکه ( کعبه ) نیز بعنوان نصف النهار مبدأ قلمداد می شده است. [ ۲]
اروپاییان تا آخر سده هفدهم میلادی، جزایر خالدات و سپس پاریس را مبدأ نصف النهارها قرار دادند. [ ۳]
در سال ۱۸۸۴، در نشست بین المللی نصف النهار تصمیم گرفته شد که نصف النهاری که از گرینویچ می گذرد، نصف النهار مبدأ ( نصف النهار صفر ) به شمار آید؛ و با انتخاب نصف النهار مبدأ بقیهٔ نصف النهارها بر اساس محل شان نسبت به نصف النهار مبدأ به نصف النهار شرقی و غربی تقسیم شدند. از آن پس تاکنون این نصف النهار، نصف النهار مبدأ می باشد.
بین سال های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۸، مجموعهٔ جدیدی از سیستم های مختصاتی بر اساس اطلاعات ماهواره ای و دیگر محاسبات مورد استفاده قرار گرفت و نصف النهاری را تعریف کرد که به عنوان یک صفحهٔ فرضی از وسط مرکز زمین عبور می کند.
نصف النهار مبدأ واقعی جهان، همان طور که از سوی تمامی کشورهای دنیا در کنفرانس سال ۱۹۸۴ پذیرفته شده، نصف النهار مرجع بین المللی است. این نصف النهار تنها نصف النهاری است که امروزه نیز به عنوان نصف النهار مبدأ جهانی و طول صفر جغرافیایی شناخته می شود. نصف النهار مبدأ امروزی ۱۰۲٫۵ متر از شرق تا نصف النهار مبدأ تاریخی در رصدخانهٔ سلطنتی فاصله دارد. درواقع، تمام رصدخانهٔ سلطنتی و نصف النهار مبدأ تاریخی هم اکنون در غرب نصف النهار مبدأ حقیقی قرار دارند.
wiki: نصف النهار مبدأ
نصف النهار مبدأ (گرینویچ). نِصف ُالنَّهار مَبدأ گرینویچ یا نیمروزان گرینویچ به آن نصف النهار ( خط طولی زمین ) گفته می شود که از رصدخانهٔ سلطنتی گرینویچ لندن در انگلستان گذر می کند. طول جغرافیایی نصف النهار مبدأ به عنوان طول جغرافیایی صفر تعریف شده است. این خط فرضی که شرق و غرب را از هم جدا می کند، به عنوان نقطهٔ مبدأ در جهت یابی بر روی کرهٔ زمین به شمار می رود و پایه ای برای اندازه گیری زمان محسوب می شود و تمام مناطق زمانی بر اساس نقطهٔ صفر طول جغرافیایی بنیان گذاشته شده اند.
این نصف النهار از قطب شمال آغاز و با عبور از کشورهای زیر به قطب جنوب پایان می یابد:[ ۱]
• بریتانیا
• فرانسه
• اسپانیا
• الجزایر
• مالی
• بورکینافاسو
• توگو
• غنا
• سرزمین شهبانو ماود در جنوبگان
تا پیش از سال ۱۸۸۲ آشفتگی زیادی در ساعت مورد استفاده در سطح جهان وجود داشت و هر کشوری پایتخت خود را مبدأ قرار داده و آن را ملاک اندازه گیری زمان می دانست. این موضوع باعث می شد که ساعت های دو کشتی که در اقیانوس در کنار هم قرار داشتند زمان های متفاوتی را نشان دهند. بنابراین در نشست بین المللی نصف النهار بین ۱۳ تا ۲۲ اکتبر سال ۱۸۸۴، تصمیم گرفته شد که نصف النهار کشوری که دارای امکانات و تجهیزات و منابع علمی بیشتری نسبت به دیگر کشورها داشته باشد به عنوان نصف النهار مبدأ انتخاب شود. بر این اساس، مشخص شد که بریتانیا از دیگر کشورها پیشروتر است و گرینویچ به عنوان نصف النهار مبدأ انتخاب شد. [ ۲] [ ۳]
هیچگونه دلیل جغرافیایی در انتخاب نصف النهار گرینویچ برای مبدأ وجود ندارد. اروپاییها تا اواخر قرن هفده نصف النهار خالدات را به عنوان آغاز نیمروزی میشناختند ولی بعد نصف النهار پاریس مبدأ شناخته شد و سرانجام در سال ۱۹۱۲ نصف النهار گرینویچ که از لندن میگذرد نصف النهار مبدأ انتخاب گردید. ایرانیها در سال ۱۷۶۸ با توجه به موقعیت سیستان که چون زمانی آفتاب در نصف النهار آن قرار میگرفت همه مناطق را روشن میساخت آن را آغاز نیمروزی میدانستند و سیستان را نیمروز میشناختند. [ ۴]
در اوت ۲۰۱۵ دانشمندان اعلام کردند که در تعیین نصف النهار مبدأ واقع در گرینویچ لندن اشتباه صورت گرفته است. جی پی اس ها مشخص کرده اند که این محور ۱۰۲ متر به طرف شرق متمایل است و بر روی نقطه صفر قرار ندارد. آژانس ملی اطلاعات مکانی دلیل این اشتباه را تأثیر توده های درون هسته زمین بر روی روش های اندازه گیری قدیمی معرفی کرد. در قرن نوزدهم طول جغرافیایی از روی موقعیت ستارگان و با بهره گیری از جیوه مشخص شده بود ولی توده سنگ های سنگین در هسته زمین جیوه را جذب و از خط افقی منحرف می کرده اند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین نصف النهار از قطب شمال آغاز و با عبور از کشورهای زیر به قطب جنوب پایان می یابد:[ ۱]
• بریتانیا
• فرانسه
• اسپانیا
• الجزایر
• مالی
• بورکینافاسو
• توگو
• غنا
• سرزمین شهبانو ماود در جنوبگان
تا پیش از سال ۱۸۸۲ آشفتگی زیادی در ساعت مورد استفاده در سطح جهان وجود داشت و هر کشوری پایتخت خود را مبدأ قرار داده و آن را ملاک اندازه گیری زمان می دانست. این موضوع باعث می شد که ساعت های دو کشتی که در اقیانوس در کنار هم قرار داشتند زمان های متفاوتی را نشان دهند. بنابراین در نشست بین المللی نصف النهار بین ۱۳ تا ۲۲ اکتبر سال ۱۸۸۴، تصمیم گرفته شد که نصف النهار کشوری که دارای امکانات و تجهیزات و منابع علمی بیشتری نسبت به دیگر کشورها داشته باشد به عنوان نصف النهار مبدأ انتخاب شود. بر این اساس، مشخص شد که بریتانیا از دیگر کشورها پیشروتر است و گرینویچ به عنوان نصف النهار مبدأ انتخاب شد. [ ۲] [ ۳]
هیچگونه دلیل جغرافیایی در انتخاب نصف النهار گرینویچ برای مبدأ وجود ندارد. اروپاییها تا اواخر قرن هفده نصف النهار خالدات را به عنوان آغاز نیمروزی میشناختند ولی بعد نصف النهار پاریس مبدأ شناخته شد و سرانجام در سال ۱۹۱۲ نصف النهار گرینویچ که از لندن میگذرد نصف النهار مبدأ انتخاب گردید. ایرانیها در سال ۱۷۶۸ با توجه به موقعیت سیستان که چون زمانی آفتاب در نصف النهار آن قرار میگرفت همه مناطق را روشن میساخت آن را آغاز نیمروزی میدانستند و سیستان را نیمروز میشناختند. [ ۴]
در اوت ۲۰۱۵ دانشمندان اعلام کردند که در تعیین نصف النهار مبدأ واقع در گرینویچ لندن اشتباه صورت گرفته است. جی پی اس ها مشخص کرده اند که این محور ۱۰۲ متر به طرف شرق متمایل است و بر روی نقطه صفر قرار ندارد. آژانس ملی اطلاعات مکانی دلیل این اشتباه را تأثیر توده های درون هسته زمین بر روی روش های اندازه گیری قدیمی معرفی کرد. در قرن نوزدهم طول جغرافیایی از روی موقعیت ستارگان و با بهره گیری از جیوه مشخص شده بود ولی توده سنگ های سنگین در هسته زمین جیوه را جذب و از خط افقی منحرف می کرده اند. [ ۵]
