نصرت خراسانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
شاعر، متخلص به نصرت. مشهور به منشی باشی. در اصفهان به دنیا آمد. نسبش از طرف پدر به میرزا حسن خوشنویس کرمانی و از طرف مادر به معتمدالدوله نشاط می رسد. در کودکی به مشهد رفت و پس از طی تحصیلات مقدماتی، علم فقه را نزد میرزا حبیب مجتهد شهیدی و علم کلام را از محضر محمدصادق حکمی سبزواری و حکمت را نزد میرزا محمدعلی فاضل و غلامحسین شیخ الاسلام و میرزا محمد خادم باشی فراگرفت و در فقه و کلام و حکمت و ادبیات به درجه ی کمال رسید.
سپس وارد خدمات دولتی شد و به همراه محمدتقی میرزا رکن الدوله، برادر ناصرالدین شاه به شیراز و پس از آن با سمت رئیس دفتری به همراه محمدتقی میرزا به مشهد رفت. او همچنین مدتی حاکم کاشمر و درگز بود. استادانی از جمله: بهار، فرخ، شکسته و دانش از شاگردان وی بودند. او سرانجام در مشهد درگذشت. از آثارش: مثنوی «فروزنده»، بر وزن «حدیقه» سنایی؛ «فرازنده» در رد فرقه ی بهائیه؛ «جامع المتفرقة» یا «جامع المتفرقات» به سبک «کشکول» شیخ بهائی؛ دیوان شعر.

پیشنهاد کاربران

بپرس