[ویکی فقه] نشر المحاسن الغالیة فی فضائل مشایخ الصوفیة (کتاب). «نشر المحاسن الغالیة فی فضائل مشایخ الصوفیة اصحاب المقامات العالیة»، ملقب به «کفایة المعتقد و نکایة المنتقد»، اثر عبدالله بن اسعد یافعی (۷۶۸ ق) است که به زبان عربی ، در تصوف اسلامی نوشته شده است.
وی انگیزه و هدف از نگارش این کتاب را، سؤالی بیان می کند که یکی از اهل علم از او پرسیده و فکر او را مشغول داشته و آن این بوده است که آیا کراماتی که از ائمه دین و علماء- منظورش علمای اهل سنت است- سرمی زند، حق است یا نه؟ اگر حق است، آیا کرامت به حد معجزه می رسد و خلاصه فرق بین کرامت و معجزه و فرق آن دو با سحر در چیست؟ آیا این کرامات در زمان صحابه هم رخ می داده یا نه و اگر رخ می داده، کفر بوده است یا نه؟ زیرا طبق آیه شریفه «قل لا یعلم من فی السموات و الارض الغیب الا الله»، کسی جز خدا در آسمان و زمین از غیب آگاهی ندارد. آیا علمایی که اهل کرامتند از غیر آنها افضلند یا نه؟ آیا علمای ظاهر برترند یا علمای باطن؟ آیا بین حقیقت و شریعت فرق است یا نه؟
وی انگیزه و هدف از نگارش این کتاب را، سؤالی بیان می کند که یکی از اهل علم از او پرسیده و فکر او را مشغول داشته و آن این بوده است که آیا کراماتی که از ائمه دین و علماء- منظورش علمای اهل سنت است- سرمی زند، حق است یا نه؟ اگر حق است، آیا کرامت به حد معجزه می رسد و خلاصه فرق بین کرامت و معجزه و فرق آن دو با سحر در چیست؟ آیا این کرامات در زمان صحابه هم رخ می داده یا نه و اگر رخ می داده، کفر بوده است یا نه؟ زیرا طبق آیه شریفه «قل لا یعلم من فی السموات و الارض الغیب الا الله»، کسی جز خدا در آسمان و زمین از غیب آگاهی ندارد. آیا علمایی که اهل کرامتند از غیر آنها افضلند یا نه؟ آیا علمای ظاهر برترند یا علمای باطن؟ آیا بین حقیقت و شریعت فرق است یا نه؟
[ویکی فقه] نشر المحاسن الغالیه فی فضائل مشایخ الصوفیه (کتاب). «نشر المحاسن الغالیة فی فضائل مشایخ الصوفیة اصحاب المقامات العالیة»، ملقب به «کفایة المعتقد و نکایة المنتقد»، اثر عبدالله بن اسعد یافعی (۷۶۸ ق) است که به زبان عربی ، در تصوف اسلامی نوشته شده است.
وی انگیزه و هدف از نگارش این کتاب را، سؤالی بیان می کند که یکی از اهل علم از او پرسیده و فکر او را مشغول داشته و آن این بوده است که آیا کراماتی که از ائمه دین و علماء- منظورش علمای اهل سنت است- سرمی زند، حق است یا نه؟ اگر حق است، آیا کرامت به حد معجزه می رسد و خلاصه فرق بین کرامت و معجزه و فرق آن دو با سحر در چیست؟ آیا این کرامات در زمان صحابه هم رخ می داده یا نه و اگر رخ می داده، کفر بوده است یا نه؟ زیرا طبق آیه شریفه «قل لا یعلم من فی السموات و الارض الغیب الا الله»، کسی جز خدا در آسمان و زمین از غیب آگاهی ندارد. آیا علمایی که اهل کرامتند از غیر آنها افضلند یا نه؟ آیا علمای ظاهر برترند یا علمای باطن؟ آیا بین حقیقت و شریعت فرق است یا نه؟
ساختار کتاب
جزء اول کتاب، شامل ۱۰ فصل و یک خاتمه است که به روشی جذاب و واضح نوشته شده است و جزء دوم آن، فاقد باب بندی و فصل بندی است، ولی مباحث ارزشمند آن، توسط محقق کتاب، در ذیل ۶ عنوان کلی و یک خاتمه تقسیم بندی شده است.
گزارش محتوا
در ابتدای کتاب پس از مقدمه محقق، ۷۰ بیت از ابیات یافعی- صاحب کتاب- در بحر طویل با نام «الراح المختوم و الدر المنظوم فی مدح المشایخ اصحاب السر المکتوم و ذم الطاعنین فیهم من جمیع الخصوم» ذکر شده است. مؤلف در جواب از سؤالی که بدان انگیزه، کتاب را نوشته است، چنین می گوید: جواب این سؤال نیاز به شرح و بسط مفصلی دارد که مردم پیرامون آن اختلاف فراوانی کرده اند، تا جایی که درباره آن به حرام افتاده اند. کسی که به براهین عقلی و ادله نقلی آگاه نباشد و اهل ذوق نبوده و با بزرگان اختلاط نداشته باشد، ممکن است که به خطر و گمراهی بیفتد. وی سپس در ۱۰ فصل با ادله ای که ذکر می کند، به مباحثی همچون اثبات کرامات اولیاء، امکان اینکه کرامت در جنس و نوع خود به سرحد معجزه برسد، تفاوت بین معجزه و کرامت و سحر ، ظهور کرامات به دست برخی از صحابه، اسباب ظهور کرامات پس از زمان صحابه، عجله نکردن در تکفیر کسی که می گوید مؤمن غیب می داند، پاسخ از این آیه: «قل لا یعلم من فی السماوات و الارض الغیب الا الله»، همیشه علمای صاحب کرامت برتر از علمای فاقد کرامت نیستند و برترین علماء علمای بالله هستند، می پردازد.
← فصل اول
...
وی انگیزه و هدف از نگارش این کتاب را، سؤالی بیان می کند که یکی از اهل علم از او پرسیده و فکر او را مشغول داشته و آن این بوده است که آیا کراماتی که از ائمه دین و علماء- منظورش علمای اهل سنت است- سرمی زند، حق است یا نه؟ اگر حق است، آیا کرامت به حد معجزه می رسد و خلاصه فرق بین کرامت و معجزه و فرق آن دو با سحر در چیست؟ آیا این کرامات در زمان صحابه هم رخ می داده یا نه و اگر رخ می داده، کفر بوده است یا نه؟ زیرا طبق آیه شریفه «قل لا یعلم من فی السموات و الارض الغیب الا الله»، کسی جز خدا در آسمان و زمین از غیب آگاهی ندارد. آیا علمایی که اهل کرامتند از غیر آنها افضلند یا نه؟ آیا علمای ظاهر برترند یا علمای باطن؟ آیا بین حقیقت و شریعت فرق است یا نه؟
ساختار کتاب
جزء اول کتاب، شامل ۱۰ فصل و یک خاتمه است که به روشی جذاب و واضح نوشته شده است و جزء دوم آن، فاقد باب بندی و فصل بندی است، ولی مباحث ارزشمند آن، توسط محقق کتاب، در ذیل ۶ عنوان کلی و یک خاتمه تقسیم بندی شده است.
گزارش محتوا
در ابتدای کتاب پس از مقدمه محقق، ۷۰ بیت از ابیات یافعی- صاحب کتاب- در بحر طویل با نام «الراح المختوم و الدر المنظوم فی مدح المشایخ اصحاب السر المکتوم و ذم الطاعنین فیهم من جمیع الخصوم» ذکر شده است. مؤلف در جواب از سؤالی که بدان انگیزه، کتاب را نوشته است، چنین می گوید: جواب این سؤال نیاز به شرح و بسط مفصلی دارد که مردم پیرامون آن اختلاف فراوانی کرده اند، تا جایی که درباره آن به حرام افتاده اند. کسی که به براهین عقلی و ادله نقلی آگاه نباشد و اهل ذوق نبوده و با بزرگان اختلاط نداشته باشد، ممکن است که به خطر و گمراهی بیفتد. وی سپس در ۱۰ فصل با ادله ای که ذکر می کند، به مباحثی همچون اثبات کرامات اولیاء، امکان اینکه کرامت در جنس و نوع خود به سرحد معجزه برسد، تفاوت بین معجزه و کرامت و سحر ، ظهور کرامات به دست برخی از صحابه، اسباب ظهور کرامات پس از زمان صحابه، عجله نکردن در تکفیر کسی که می گوید مؤمن غیب می داند، پاسخ از این آیه: «قل لا یعلم من فی السماوات و الارض الغیب الا الله»، همیشه علمای صاحب کرامت برتر از علمای فاقد کرامت نیستند و برترین علماء علمای بالله هستند، می پردازد.
← فصل اول
...